Bodemklippe

Dit klink sekerlik negatief en suspisieus.  ‘n Dubbel lewe word met leuens, misleiding en voorgee geassosieer.  ‘n Spioen sou noodwendig ‘n dubbel lewe moet lei sodat sy identiteit, doelstellings en motiewe geheim bly.  Hy leef in vrees om ontdek te word.  Sy sukses is afhanklik van sy eie vaardigheid om te mislei en toneel te speel.  ‘n Ander dubbel lewe wanneer mens die geliefde vennoot van jou lewe mislei, is een van diepe verraad en oneerlikheid.  Ontdekking lei tot vernedering en verbrokkeling.

Vir ‘n gelowige is ‘n “dubbel” lewe deel van sy geloof in ‘n onsienlike God.  Geloof is gegrond in die aanvaarding van en openlike oorgawe aan ‘n sisteem wat nie met die natuurlike oog sigbaar is nie.  Ons behoort aan ‘n onsienlike Koninkryk wat deur Jesus op aarde gevestig is en aan Nikodemus, die geleerde Jood wat in die nag Jesus besoek het, verduidelik is. (Johannes 3)  Ons “burgerskap” maak ons deel van die hemelse realm met ‘n unieke regeringsorde en wette wat op ons harte ingebrand word met die taal van liefde van ‘n hemelse Vader wat oor ons regeer, deur ons te red van al die gebrokenheid en hartseer, wat die wêreld waarin ons leef oor ons bring, deur die bloed van Jesus wat aan die Kruis vir ons gesterf het.

Dit is die wonder van ‘n “dubbel” lewe wat ons in staat stel om ‘n uitnemende lewe op aarde te leef.  Ons aanvaarding van die werk van Jesus aan die Kruis verhoog ons normale, aardse bestaan en oorlewingstryd teen die verskriklike aanslag van boosheid tot ‘n hemelse lewe met durf en krag, toegevou in die salige hoop van die beloftes van God oor ons toekoms.  Ons lewe in die onsienlike, terwyl ons in die sienlike bestaan, is die gevolg van die wonderbare transformasie om die Christelike misterie te begryp oor die waarheid van die heelal en die heerskappy van Jesus oor alles.  In die kennis van die openbaring van Jesus, is begrip van die ware lewe op ‘n dieper vlak moontlik deur die studie van sy persoon en sy lewe op aarde.  Lewe in die Koninkryk is lewe in die volste sin van die woord wat ons in staat stel om ‘n vol lewe te ly.

Kennis van Jesus laat ons die gewone oorkom sodat ons die ongewone kan beleef.  Openbaringskennis vorm ons persepsies om met die persoon van Jesus te identifiseer en ons begeerte vir ‘n lewe van waarheid en vryheid te roer.  Die belofte van kennis is lewend en werklik.

Roep My aan, Ek sal jou antwoord en jou vertel van groot en onverstaanbare dinge waarvan jy nie weet nie.   (Jeremia 33:3)

Wat ‘n uitnodiging!  Net ‘n uitroep om dieper te verstaan en kennis van die onsigbare sal ons gedagtes en besluite vul.  So leef ons ‘n hemelse lewe op die aarde.  Ons leef met gesalfde sintuie.

• Ons “proe” dat God goed is (Psalm 34)
• ons “sien” sy Handewerk rondom ons (Psalm 19:1)
• ons “hoor” sy Woord in ons ore en herken sy Stem (Jesaja 52:6)
• ons “voel” sy liefde en genade oor al ons mislukkings en gebrokenheid  (Esegiël 16:1-14)  en
• ons “ruik” die soet geur van ons aanbidding in die Skepping daagliks as ons die natuur en al die skoonheid daarvan aanskou (Efesiërs 5:2; Filippense 4:18)

Dit is ons “dubbel” lewe – ‘n lewe in ‘n groter werklikheid as wat ons met ons fisiese sintuie kan ervaar.

‘n Lewe in ‘n bewustheid van God se openbaring aan die mens is ‘n uitnemende lewe.

Daar is ‘n storie van die genesing van ‘n blinde man in Markus 8 wat die belangrikheid van gesalfde sintuie goed onderstreep.  Lees die vier versies saam met my.

Hulle het in Betsaida aangekom, en toe bring die mense ‘n blinde man na Jesus toe en vra Hom om hom aan te raak. 

Hy het die blinde man aan die hand gevat en hom uit die dorp uit gelei. Toe het Hy op sy oë gespoeg, sy hande daarop gesit en vir hom gevra: “Sien jy al iets?”

Hy het sy oë geknip en gesê: “Ek sien mense, iets soos bome. Ek sien hulle loop.”

Daarna het Jesus weer sy hande op sy oë gesit. Die man het sy oë oopgemaak, en hulle was reg. Hy het alles duidelik gesien.  (Markus 8:22-25)

Om die volle impak van die paar verse te verstaan, moet mens bietjie dieper kyk en krap, soos so dikwels met Bybelse waarhede.  Dinge is nie altyd duidelik met ‘n eerste lees nie.

Bome is dikwels simbole vir mense in die Bybel.

Hy is soos ‘n boom wat by waterstrome geplant is,

wat op die regte tyd vrugte dra

en waarvan die blare nie verdroog nie.

Hy is voorspoedig in alles wat hy aanpak.  (Psalms 1:3)

Dit gaan goed met die mens

wat sy vertroue in die Here stel,

die mens vir wie die Here ‘n veilige vesting is;

so iemand is soos ‘n boom wat by water geplant is

en sy wortels na die stroom toe uitstoot,

nie die hitte voel as dit kom nie

en altyd groen blare het;

‘n droë jaar raak hom nie

en hy hou nie op om vrugte te dra nie. (Jeremia 17:7,8)

Mense is uniek en individueel, net soos bome.  Elkeen groei volgens die voorskrifte van sy soort.  Stel jou ‘n wêreld sonder bome voor.  Dink maar aan die verstommende kwaliteite van ‘n boom – skadu en beskerming.  Die kwaliteit van lewe in ‘n woud verskil grootliks van lewe in ‘n woestyn.

Dit is aangenaam om te lees van ‘n mens wat soos ‘n boom beskryf word, soos wat Dawid en Jeremia doen.  Ons lewe gee skadu en vrug op die regte tyd soos wat die omstandighede vereis, wanneer ons die lewe van geloof leef.  Paulus beskryf dit in sy tipiese lang sinne.

Sy doel daarmee was om die gelowiges toe te rus vir hulle diens en vir die opbou van die liggaam van Christus. 

So sal ons uiteindelik almal kom tot die werklike eenheid in ons geloof en in ons kennis van die Seun van God. Dan sal ons, sy kerk, soos ‘n volgroeide mens wees, so volmaak en volwasse soos Christus. 

Dan sal ons nie meer kinders wees nie; ons sal nie meer soos golwe op en af en heen en weer geslinger word deur elke wind van dwaalleer as vals leraars ons met hulle slinksheid en listigheid op dwaalweë wil wegvoer nie. 

Nee, ons sal in liefde by die waarheid bly en so in alle opsigte groei na Christus toe.  (Efesiërs 4:12-15)

Glorieryke reuse bome en volmaakte mense?  Natuurlik.  Volmaak beteken nie wat ons dink nie.  Die Grieke gebruik die woord teleios om iets wat heel is en volheid bereik het ,wat nou ten einde kom en sy doel bereik, te beskryf.  Dis beslis nie geestelike perfeksionisme en foutlose lewens nie.

Terug by die blinde man en sy eerste visie van mense wat soos bome lyk.  Sy proses van genesing was nie ‘n “mislukking” aan die kant van Jesus wat twee maal moes bid vir volkome genesing nie.  Die blinde man wat mense sien wat soos  bome lyk, was die genesing van sy geestelike oë wat eerste gebeur het en belangriker is as die herstel van sy fisiese sig.  (Efesiërs 1:18)

Die proses van genesing of uitkoms – die tyd wat dit neem om jou op te vul met die openbaring van Jesus self  en die “hoë roeping” van jou lewe – is die ware wonderwerk van jou transformasie.

Ons leef in die hemelse realm op aarde – ons ewige, goddelike “dubbel” lewe.