Hier waar ek sit en skryf, probeer ek nagaan of ek al voorheen hierdie titel gebruik het. Ek het die rekenaar se soek-fasiliteit ingespan en sit nou stom verbaas dat ek dit nie vind nie. Ek vind baie ander verwysings na vertroue en ek weet ek het al dikwels oor vertroue geskryf, maar ek het dit sowaar … More 234. Vertrou jy my?
Dis altyd so. Net sodra dit lyk asof daar ‘n globale krisis is, gaan die stemme op wat die einde van die wêreld aankondig. Sommige klink soos die doemprofete van ouds wat klaagliedere sing oor die politiek, klimaat en al die “sondes” van industriële ontwikkeling, politieke leiers en publieke opinie. Daar is ‘n wrede afwesigheid van hoop en … More 233. Woon en werk rustig voort
Die jaar staan op sy kop, en wat ‘n jaar is dit nie! Elke nou en dan is die gedagte van onwerklikheid voorop in my kop. Ek assosieer die begin van die virus-nuus met die bed in my spaarkamer waar ek geslaap het terwyl my man moes isoleer na ‘n buitelandse reis. Daar het ek in die aand … More 232. Vars olie
Kyk maar om jou. Hoe sou jy ons wêreld beskryf? Gee dit jou hoop of dreineer dit die laaste greintjie moed uit jou beendere? Sonder twyfel sal 2020 in die geskiedenis geskryf staan as ‘n jaar van onsteltenis, nie net ten opsigte van die virus nie, maar ook met betrekking tot die woede in die … More 231. Wildernis, duisternis en die see
Ons leef in gemeenskap – geen twyfel daaraan nie. Dinge wat saam besluit word het impak op ons lewens al stem ons as individu nie altyd daarmee saam nie. Soms word onvoorwaardelike gehoorsaamheid van ons vereis, soos wat ons onlangs in Covid grendeltyd ervaar het. Die woorde van Jesus aan sy dissipels het dikwels tot … More 230. Maar jy… wat van jou?
Ons leef geskiedenis op die oomblik. Ons het dit al gesê. So dikwels in die geskiedenis het omstandighede buite die individu se beheer groot impak op sy lewe gehad. Ons lees daarvan, ons ervaar dit bietjie in rolprente wat gemaak word oor oorlog en ander rampe wat lewens omvergooi en verwoes. Op die oomblik is … More 229. Stap die pad – die Pryspad
Dinge begin oopmaak nè? Die paaie raak besiger en ek is dankbaar. Inderdaad, dankbaar vir verkeer. Dit voel normaal. Die stilte was grillerig. Verlate strate, geslote besighede en winkels, spookagtige figure met maskers in die supermarkte wat soms selfs oogkontak vermy. Ek het soms melaats gevoel, draer van dood, al was ek nie eers siek … More 228. Die Prys-pad
Die blote gedagte aan herlewing vul my met vreugde en verwagting. Net ‘n klein kykie in die nuus van die dag, laat ‘n mens smag na ‘n magtige ingrype van God. Dit mag dalk ongemak en selfs weerstand by sommige mense opwek. Die kerkgeskiedenis is vol getuienisse van die besondere aandoening van krag wat ons … More 227. Gereed vir herlewing
Woorde uit die hemel, woorde van God verander die wêreld. Dis taal soos God dit bedoel het. Die tale van engele wat hier op aarde gepraat word. Ons weet almal hoe moeilik dit is om ‘n vreemde taal aan te leer. Dit is ‘n lang proses wat net met jou eie toewyding en dissipline kan … More 226. Pinksterfees met hemelwoorde
Ek lees Lukas en geniet die atmosfeer van sy verslag oor Jesus. Dis analities en nugter, maar nou en dan breek sy rou opgewondenheid oor hierdie man oor wie hy skryf deur en die onkeerbare, oorweldigende wonder van Jesus se dade skyn in elke woord. Lukas 6 is die moeite werd om stadig, met … More 225. Verwag hemelse oorvloed
