182. Mans in die nag.

Posted on by

0

[Johannes 18]

Ons het gekom by die begin van die einde van die invloedrykste lewe in die ganse geskiedenis. Dit was die begin van die ondenkbare; ‘n kruisdood wat die mens van daardie tyd en daarna radikaal beïnvloed.

Aan die einde van die laaste maaltyd saam, het Jesus en sy dissipels die bovertrek verlaat en uit die stad gestap na die tuin van Getsemané. Die tuin was in die vallei van die Kedron-spruit geleë. In hierdie stroom het die bloed van die paaslammers gevloei wat by die Tempel geslag is.

Aan die voet van die Olyfberg was die klein tuintjie. Getsemané beteken oliepars. ‘n Aantal welgestelde burgers van Jerusalem het hier privaat tuine gehad. Jerusalem was dig bevolk en die seremoniële voorskrifte het grond en bemesting binne die stadsmure verbied.

Besoekers aan Jerusalem ervaar ‘n kleinerige tuintjie met omtrent agt olyfbome wat so oud lyk dat hulle stamme soos steen lyk. Dit is nie heetemal seker dat hierdie die oorpronklike bome van die tyd van Jesus is nie, maar hulle is minstens so oud soos die Islam-tyd in Jerusalem, maar die grond onder hulle, was die grond waar Jesus geloop het en gekniel het.

Dit is duidelik dat ‘n welvarende vriend van Jesus vir Hom ‘n sleutel van die tuin gegee het en Hy dit as ‘n stil wegkomkans kon gebruik. Hierdie nag het Hy dit nodig gehad. Judas het dit geweet en die arrestasie so beplan.

Johannes praat van ‘n afdeling soldate en Tempelwagte wat met fakkels en wapens na die tuin toe gekom het. Die Tempel het ‘n polisiediens gehad wat die orde gehandhaaf het en die Sanhedrin (die Joodse raad van 70) se opdragte uitgevoer het. Daar was ook ‘n band of cohort van Romeinse soldate betrokke. Die Griekse woord wat vertaal word met afdeling is speira. Dit het drie betekenisse.

In Rome was dit of 600 soldate of 1000 bystandswagte (240 van hulle op perde) of soms het dit verwys na 200 soldate.

As mens sou aanvaar dat die woord die minste moontlike hoeveelheid soldate beteken, was dit nogtans ‘n oormag om ‘n eenvoudige, rondloop-prediker van Galilea in hegtenis te neem. Dit is duidelik dat die owerhede ‘n mini-oorlog te wagte was en baie bang was vir die invloed van Jesus op die mense. Dink net hoe vredevol en kalm die arrestasie plaasgevind het. Jesus self was ten alle tye ten volle in beheer.

  • Jesus was braaf. Hulle het met fakkels gekom asof hulle in donker hoeke sal moet soek. Dit was Paasfees en daarom volmaan, so dit was eintlik ‘n verligte nag. Jesus het nie weggekruip nie. Hy het Homself aangekondig en die self die proses begin.

 

  • Jesus het die gesag gehad. Sy woorde het die mense laat omval. Sy Woord het nog steeds dieselfde uitwerking.

 

  • Jesus het self gekies om te sterf. Hy het Homself oorgegee om gekruisig te word. Dit het Judas paniekerig gemaak, want hy het ‘n wonderwerk verwag en gehoop dat Jesus die Romeine konfronteer. [Bodemklippe 173]

 

  • Jesus het Sy dissipels beskerm. Hy het Homself aangekondig om sy vriende te red.

 

  • Hy was ten volle gehoorsaam- Hy het “die beker” gedrink.

 

Petrus het sy swaard getrek – hy wou veg. Hy was selfs bereid om daar en dan te sterf om sy Meester te verdedig, want hy moes die oormag voor hom sien. Petrus was een van die leidende figure van daardie nag. Meer oor hom later.

Eerstens, die owerhede.

ANNAS (18:12-14 and 19-24)

In beide die gedeeltes hierbo is Jesus voor Annas gebring. Net die Evangelie van Johannes stel dit so. Annas was die mag agter die troon van die hoëpriester. Hy self was hoëpriester van 6-15nC. Vier van sy seuns het as hoëpriester gedien en Kajafas was sy skoonseun.

Daar was ‘n tyd wat die amp van die hoëpriester lewenslank gehou is, maar dit klink asof hier ‘n rotasie-sisteem in werking was. Kajafas was daardie jaar hoëpriester. Die hoëpriester moes nou saam met die Romeine werk te midde van intrige, korrupsie en omkopery. Annas se familie was ryk en invloedryk. Hulle het geweet hoe om die pos te manipuleer.

Die geldwisselaars en handelaars in die Tempelvoorhof was in diens van die hoëpriester. Die hoë winsmarges het Annas ryk gemaak. Jesus was woedend hieroor. ‘n Mens kan jou voorstel wat Annas se reaksie op Jesus se Tempelwoede en sy toutjiesweep skoonmaakprosesse was. (Matteus 21:12, Markus 11:15, Johannes 2: 14,15) Die winkels daar in die voorhof van die Tempel het bekend gestaan as die basaars van Annas. Hy was berug.

Jesus is voor Annas gebring. Sy Tempel skoonmaak-episode het Annas direk geraak en Annas was die eerste een om Hom te konfronteer.

Die ondervraging voor Annas was ‘n bespotting van die regsproses. ‘n Doodsvonnis kan nie op grond van ‘n persoon se eie getuienis opgelê word nie. ‘n Aangeklaagde kan homself nie inkrimineer nie. Jesus sê vir Annas om die mense te vra wat Hy gedoen het en nie aan hom persoonlik die vrae te stel nie. Hy wou eintlik sê: hanteer die regsproses korrek.

Een van die offisiere het Jesus in die gesig geslaan. Hy wou die hoëpriester se status beskerm en het gedink Jesus se antwoord is nie respekvol nie. Hoe kan ‘n skrynwerker van Galilea vir die hoëpriester kom vertel hoe om die saak te hanteer. Jesus vra die soldaat of Hy enigiets verkeerd gedoen het.

Jesus het geweet dat daar nie sprake van ‘n regverdige verhoor sou wees nie. Hy is veroordeel voordat Hy verhoor is. Hy moes ge-elimineer word sodat hulle met hulle gemaklike lewens kon voortgaan. Wie het werklik omgegee of een misdadiger regverdig behandel word?

‘n Eenvoudige webnavraag gee baie inligting oor die Sanhedrin. Dit was die hoogste hof van die Jode met streng riglyne oor die funksionering daarvan. ‘n Verhoor soos hierdie moes nooit in die nag plaasgevind het nie. Die nagtelike verhoor was ‘n strategie van Annas en Kajafas om die ondersteuners van Jesus in die Sanhedrin, soos Nikodemus en Josef van Arimitea te uitoorlê.

Jesus is na Pilatus gestuur op grond van Sy eie woorde. Geen getuies kon gevind word nie. Die getuies wat deur die owerhede opgesteek is, kon nie saamstem nie. Die verhoor was flagrante diskriminasie teen Jesus.

So verloop die gesprek volgens Lukas. (22:67-71)

Hulle sê toe: “As jy die Christus is, sê dit vir ons.”

Maar Hy antwoord hulle: “Al sou Ek dit vir julle sê, sal julle tog nie glo nie; en al sou Ek vir julle ‘n vraag stel, sal julle ook nie antwoord nie.

 Maar van nou af sal die Seun van die mens aan die regterhand van die almagtige God sit.”

 Toe vra hulle almal: “Dan is jy die Seun van God?” Hy sê vir hulle: “Dit is soos julle sê: Ek is!”

 Daarop sê hulle: “Waarvoor het ons dan nog getuienis nodig? Ons het dit mos uit sy eie mond gehoor!”

Daar by Pilatus het die Joodse leiers hom gevra om Jesus tot die dood te veroordeel omdat Hy gesê het Hy dat Hy die koning van die Jode en daarom ‘n bedreiging van Romeinse gesagstrukture is.

In al vier die Evangelies word Petrus se verloëning van Jesus daardie nag beskryf. Dit bespreek ons volgende keer.

 

 

 

181. Woorde van glorie en waarheid.

Posted on by

0

[Johannes 17]

Reg aan die begin van die studie van hierdie Evangelie, het ons in verwondering gestaan oor die idee van ‘n woord wat ‘n mens word. Laat my toe om Augustinus se aanhaling te herhaal: In everything I ever knew about the world, everything I read and regarded as worth studying, I had never heard of a word becoming a man.[Bodemklippe 133]

As ‘n woord vlees word, dan moet ons hard en diep oor die krag van woorde dink. God het met woorde geskep en die ondenkbare in bestaan geroep. Profesie, Heilige Gees-inspireerde woorde, spreek die hart en gedagtes van God uit, vandag net soos in die verlede. Dink net aan die magtige uitsprake van die profete en Psalmskrywers van ouds, wat oor eeue ons bygebly het en oorwinning en wonderwerke van geloof in ons gewerk het.

Aanbiddingswoorde besing die karakter van God en bring die teenwoordigheid van die Almagtige in ons atmosfeer in. As ons God in ons wêreld in praat dan bou ons op, ons bemoedig, kalmeer, genees en spreek die wonderkrag van die onsienlike om ten goede te transformeer. As ons skinder, jaloesie, wellus, gierigheid en hoogmoed uitspreek, nooi ons die verwoesting van boosheid in ons lewe en dit beïnvloed almal om ons.

Woorde wat ons uitspreek is ooreenkomste met die kragte van die onsienlike wereld.  Woorde van belydenis sal ons innerlike mens genees. Woorde van vergifnis sal ons denke bevry sowel as die lewens van diegene wat ons te nagekom het. Woorde van feesviering sal ons jaloesie oorwin en gebede van dankbaarheid oor God se werk in ons lewens word.

Hoe ons kyk bepaal ons woorde. Ons eie perspektief kan ons verslaan, voordat ons nog die dag aanpak. Jesus het so dikwels oor die oog gepraat. Kom ons kyk na een van Sy uitsprake oor hoe jy kyk.

“Die lamp van die liggaam is die oog. As jou oog goed is, sal jou hele liggaam lig hê. Maar as jou oog sleg is, sal jou hele liggaam sonder lig wees. As die lig in jou donker is, hoe donker moet dit dan nie wees nie!” (Matteus 6:22,23)

Dit laat mens dink aan hoe jy praat. Jesus het ook gesê:

Maar wat by die mond uitkom, kom uit die hart, en dít is die dinge wat die mense onrein maak. Uit die hart kom slegte gedagtes: moord, owerspel, onkuisheid, diefstal, vals getuienis, kwaadpratery.  Dít is die dinge wat ‘n mens onrein maak… (Matteus 15:18-20)

Ons walglike en gemene woorde, wat uit ‘n donker hart met verkeerde perspektief kom, word ooreenkomste met die duisternis wat verwoesting en verderf in ons lewe innooi.

In die lig van hierdie begrip van wat ons woorde werklik skep, laat ons met oorgawe luister na die woorde wat Jesus vir ons bid.

Hoor, Bodemklipvriend, luister en leef!

Hierdie verse is wonderbaar. (Johannes 17:9-19)

As ons die volle betekenis van hierdie woorde begryp, het ons ‘n hemelse bestaan hier op aarde.

Ons is deur die Vader aan Jesus gegee. Die Heilige Gees roer ons harte om Jesus aan te neem. (Johannes 6:37,44)

In ons lewens, die dissipels van Jesus, verheerlik ons Jesus. Ons redding is Sy glorie. Ons opdrag van Hom is om die wêreld te leer van sy Vader, ‘n liefdevolle God wat red.

Ons is die instrumente van God in aksie.

Sit dit nie jou lewe in ‘n nuwe perspektief nie? Bring jou omstandighede voor Hom en “sien” hoe God dit uitwerk volgens Sy plan en tot Sy eer.

Jesus bring volkome vreugde, terwyl Hy waarsku hoe ‘n skerp kontras hulle (die dissipels en ons) se lewens met die wêreld rondom hulle sal wys. Dit maak nie saak hoe erg ons stryd is nie, by Hom is daar vreugde.

Jesus sê dat alles wat aan sy Vader behoort, syne is. Hy verklaar Sy volmaakte eenheid met Sy vader. Jesus is die inkarnasie van God self.

Hy bid verder vir Sy dissipels.

Daar is nie ontvlugting uit die wêreld nie, maar daar is oorwinning in die stryd. Ons begrawe onsself nie in kloosters en afsondering nie. Ons lewe die Christen-lewe in die rowwe oseane van boosheid. Ons sonder af in gebed en meditasie om kragtig in die storm te wees. Ons is God in aksie in die wêreld.Ons word nie vrygestel van probleme nie; ons is die oplossing van probleme in Christus.

Ons verwerp nie die wêreld nie, ons skryf dit nie af nie, ons wen dit terug.

Jesus bid vir eenheid.

Verdeeldheid impliseer eksklusiwiteit. Eenheid is ‘n besluit. Ons kan nie eenheid “voel” nie. Ons word een gemaak. Ons verander en leef uit God om onvoorwaardelik lief te hê, om te vergewe en in te sluit. Die Heilige Gees in ons onderskei die geeste, om te weet wat  demoniese misleiding en onenigheid is.

Die eenheid waarvoor Jesus bid is nie organisatories of administratief nie. Dit is die eenheid in persoonlike verhouding, die liefde in ons harte in die gesprek met Hom wat nooit ophou nie, wat ons verhoudings met ons medemens kragtig beïnvloed.

Kerke is georganiseerde godsdiens en kan verskil soos die wye verskeidenheid van mense op aarde, almal deur God geskape. Mense is so verskillend, die verskille verstom my. God se skepping is nooit stil nie, nooit stilstaande nie en altyd groter as wat ‘n mens verstaan. Slegs in liefde kan ons die groot verskille tussen denominasies oorkom. Die kerk is ‘n misterie. Dit is die Koninkryk van God en Hy regeer soewerein daaroor. Ons kan nie alles verklaar nie.

Dit is na alles meer menslik om verdeeld te wees; heel natuurlik om vyandig te wees. Die eenheid van die kerk van Jesus (nie ‘n denominasie nie) sal die bewys van God se werk in ons harte wees. Ware eenheid kan net bonatuurlik verklaar word.

Hy bid vir beskerming teen die aanvalle van die satan. Die Woord, die Bybel soos ons hom in ons hande hou, verduidelik al die strategieë van die duiwel. Ons vyand is nie kreatief nie. Hy kan nie nuwe maniere van verleiding en misleiding uitdink nie. Hy kom skelm en agterbaks met dieselfde goed oor en oor. Leer hoe hy werk en hoe om te veg. Leun op die beskerming van hierdie gebed.

Hy bid vir heiligmaking deur die waarheid.

Heiligheid is hagiazein in Grieks. Dit beteken apart of verskillend. Ons word afgesonder vir ‘n spesifieke doel.

Voordat Ek jou in die moederskoot gevorm het, het Ek jou geken; voordat jy gebore is, het Ek jou aan My gewy en jou as profeet vir die nasies aangestel. (Jeremia 1:5)

Heiligmaking beteken ook om toegerus te word met die noodsaaklike vaardighede en toerusting vir die taak.

Jesus sal ons nie los nie. Hy gee ons alles wat ons nodig het om te oorwin.

In Johannes 17:20-26 gaan die gebed verder. Hy bid vir Homself en die kruis.

Hy bid vir die dissipels en die verre toekoms, die tyd wat voorlê en almal wat tot geloof in Hom sal kom. Dit is ONS!

Jesus het hoop en geloof in die toekoms gehad. Daar is nooit ‘n onsekerheid in Hom oor die toekoms nie. Hy het Sy vader vertrou en Hy het Sy missie aan die mense daar om Hom oorgelaat met vertroue en hoop. Hy het geweet dat hulle nie die volle implikasie van die grootse taak besef nie. Nogtans was Hy seker van sukses. Hy het geweet Sy vader sal hulle toerus en oppas en so ook almal wat na hulle sou kom.

Jesus gee aan ons God se glorie – dit is verstommend!

Die kruis was Jesus se glorie. Dit was Sy eer om te ly. Dit was nie die straf vir sonde nie. Dit was Sy manier om glorie oor boosheid te laat triomfeer. Enige sjirurg wat met moeilike operasies lewens red, ontvang groter erkenning as die dokter wat net ‘n voorskrif uitskryf.

Volkome gehoorsaamheid is Jesus se glorie. Om die wil van God te doen is ons glorie. Ons eie wil lei ons na hartseer en tragedie. Sy wil lei na oorwinning.

Jesus se glorie het gekom uit Sy verhouding met Sy vader. Ons verhouding met Jesus is die bron van ‘n glorieryke lewe. Ons lewe skyn Jesus se glorie. Onthou glorie is die substansie of volle “gewig” van alles van God – Sy aansien, eer, glans, prag en praal, Sy krag, gesag, rykdom, waardigheid en uitnemendheid. Sulke woorde is maar net ‘n karige poging om met woorde God te probeer beskryf.

Jesus sêdat Sy dissipels (ons ingesluit) Sy glorie in hemelse plekke sal sien.

Ja, in Christus Jesus het Hy ons saam met Hom opgewek uit die dood en ons saam met Hom ‘n plek in die hemel gegee.  (Efesiërs 2:6)

Ons deel die lyding van die kruis in hierdie wêreld, maar ook die glorie van die oorwinning oor die dood.

Dit is ‘n betroubare woord: As ons saam met Hom gesterf het, sal ons ook saam met Hom lewe; as ons in die geloof volhard, sal ons saam met Hom regeer; as ons Hom verloën, sal Hy ons ook verloën; as ons ontrou is – Hy bly getrou: Hy kan Homself nie verloën nie. (2 Timoteus 2:11-13)

Dit is ons vreugde – ons sien die hemel reeds nou in die persoon van Jesus en ons verhouding met Hom.

Nou kyk ons nog in ‘n dowwe spieël en sien ‘n raaiselagtige beeld, maar eendag sal ons alles sien soos dit werklik is. Nou ken ek net gedeeltelik, maar eendag sal ek ten volle ken soos God my ten volle ken. (1 Korintiërs 13:12)

Hierdie gebed was die laaste woorde van Jesus voor die verraad en die kruis. Kosbare laaste woorde van die grootste van alle mense.

Woorde van glorie en waarheid – woorde vir die lewe – woorde wat ons en ons toekoms verander.

 

 

180. Die gebed vir alle tye.

Posted on by

0

[Johannes 17]

Ons het aan die einde van die lang opsommings van Jesus se gesprekke met Sy dissipels gekom. In hierdie hoofstuk bid Hy vir hulle. Dit is merkwaardig dat Johannes hierdie gebed in soveel detail neerskryf. Dit is duidelik dat Jesus se woorde ‘n groot indruk op hom gemaak het. Die gebed het deel gevorm van die kosbare woorde van Jesus wat hy in sy hart bewaar het.

Ons weet ook dat die Bybel onder die inspirasie van die Heilige Gees geskryf is en dat die Gees herinneringe verfris, sodat Johannes dit kon neerskryf. Ons vertrou die Woord van God ten volle. Die Skrif is ‘n openbaring van wie Jesus is en in Hom sien ons die hart van die almagtige Vader sowel as alles wat ons nodig het om ‘n lewe van oorwinning hier op aarde te leef.

[Ek verwys weer na die uitgebreide navorsing oor die wonder van die Bybel van Josh McDowell in sy boek: Evidence that demands a verdict.]

Terug by Johannes 17.

Dit is die gebed vir alle tye wat oor eeue strek om ons hart te raak, om ons te inspireer en te bemoedig. Dit is Jesus self wie vir ons bid.

Kan jy net vir ‘n oomblik stil word en jou verbeelding gebruik om hierdie grootse waarheid ‘n werklikheid te maak? Dink aan Jesus langs jou, Sy hand op jou skouer in gebed. Dit is moeilik om ‘n prentjie te “maak”, maar ek is ‘n visuele persoon en het ‘n geloofsprentjie nodig. Ek dink aan Jesus as die mooi mens wat ek in my Kinderbybel so lank gelede leer ken het. Ek “sien” Hom dikwels iewers in my huis by my sit. Hierdie oomblik “sien” ek Hom opkyk en sê, Vader ek lig Ansophie voor U troon op. Net om hier te sit en dit te skryf, is oorweldigend.

Dit is belangrik om te weet dat Jesus wil hê dat alle mense gered word. Hy bid vir jou!

So is dit goed en aanneemlik vir God, ons Verlosser, wat wil hê dat alle mensen gered word en tot kennis van die waarheid kom.(1 Timoteus 2:3,4)

Die klimaks van Jesus se lewe was die kruis.

Die geskiedenis bewys dat ‘n hele aantal mense se dood aandag getrek het. Hoe en wanneer hulle gesterf het, het hulle oortuigings bewys. Daar by die kruis het die Romeinse soldaat in ‘n oomblik van dramatiese oortuiging uitgeroep. Jesus was ‘n magneet vir mense in Sy lewe, maar ook in Sy dood.

Die kruis was die voltooiing van Sy werk op aarde. Hy het bewys dat daar geen beperking aan God se liefde is.

Hy het in volle gehoorsaamheid die kruisdood gesterf. Die kruis was nie die einde nie. Die opstanding was die volle glorie van die Vader. Die mens het sy wreedste en slegste uitgehaal en God het die grootste oorwinning oor boosheid ooit, daaruit laat voortkom.

Jesus praat oor die ewige lewe.

Die Grieks is aionios wat nie net voortdurende lewe aandui nie, maar eerder die kwaliteit van lewe. Net God kan die ewige lewe bewerkstellig en daarom is die gawe van die ewige lewe ‘n God-lewe, reeds hier op aarde voor die dood.

Om God te ken was een van die hooftemas in die Ou Testament. Kennis van God was die hoogste lewensdoel.

Ken Hom in alles wat jy doen en Hy sal jou die regte pad laat loop.(Spreuke 3:6)

Soos waters die seebodem bedek, so sal die magtige teenwoordigheid van die Here oral op die aarde geken word.(Habakkuk 2:14)

So sê die Here vir Israel: Vra na my wil, dan sal julle lewe! (Amos 5:4)

Intellektuele kennis van God sal wys hoe God is. Dit kan al die verskil maak. Die mees primitiewe mense het geglo dat daar ‘n versameling gode in elke boom, rivier, berg en rots is. Al hierdie gode was vyandig en het vrees in die mense gewek. Die gode moes konstant met offers gekalmeer word. Sendelinge vertel van die groot verligting van mense wat een God aanvaar en hoor dat Hy goed en liefdevol is. Jesus is die wonder-voorbeeld van God se hart.

Om te ken beteken intieme kennis en is dikwels in die Bybel gebruik om seksuele omgang aan te dui (Genesis 4:1). Kennis tussen ‘n man en vrou is die mees intieme. Hulle word een vlees. Een vlees impliseer ‘n eenheid in hart en siel. Om God te ken is om ‘n intieme verhouding met Hom te hêen nie net intellektuele kennis nie. Dit is die misterie van die intimiteit van seksuele omgang. Dit is slegs in Jesus met die werk van die Heilige Gees moontlik.

Jesus wys ons die krag van die Vader se naam. (17:6-8)

  1. ‘n Naam was baie belangrik in Bybelse tyd en die Joodse kultuur in die tyd van Jesus. ‘n Naam het die karakter van ‘n persoon weergegee. Psalms 9:10 verklaar dat diegene wat God se naam ken, hulle vertroue in Hom sal stel. Net deur Sy naam sal hulle Sy karakter en aard ken. (Psalms 20:7; 22:22)

Daardie dag sal my volk my Naam bely: dat Ek die Here is, dat dit Ek is wat sê: Hier is Ek!(Jesaja 52:6)

Jesus sê dat die wie Hom gesien het, die Vader gesien het. (Johannes 14:9)

  1. God se naam was so heilig, dit is nooit gebruik nie. Net die hoë priester het een maal per jaar op die groot Versoendag (Yom Kippur) in die Allerheiligste ingegaan en die naam van God genoem (YHWH – Yahweh).

Dit was ‘n woord sonder vokale in Hebreeus. Onder die YHWH het hulle Adonai geskryf sodat die persoon wat dit voorlees Adonai kan lees en nooit YHWH sênie. Dit is Jehovah in Engels.

In die tyd van Jesus was God so heilig en ver weg dat gewone mense nooit oor Hom gepraat of gedink het. Jesus het die Vader se naam op elkeen se lippe geplaas en Hom voorgestel as iemand wat net ‘n fluistergebed ver is. Hy het hulle geleer om Hom pappa te noem. Dit was ongehoord. Hulle het nog nooit aan God as ‘n pa gedink nie. Vir die meeste was dit ondenkbaar, disrespekvol en godslasterlik.

Maar vir die wat dit aanvaar het, het die onuitspreeklike hulle geliefde, magtige Vader geword.

Jesus het God in alles gehoorsaam. Gehoorsaamheid is ‘n natuurlike gevolg in ‘n lewe wat Jesus aanneem. Gehoorsaamheid beteken om in onderwerping na Sy stem te luister en dit te leef.

Die dissipels is deur God aan Jesus gegee. Hy het nie gekies om net hulle te roep nie, maar hulle het die roepstem geantwoord. Slegs die wat op Sy stem reageer kan in die spesiale verhouding met Hom leef.

Ouers kan soveel drome vir hulle kinders hêen alles doen om hulle sukses te verseker. Die kinders het ‘n keuse. Hulle kan alles verwerp en wegloop. Ons kies ons toekoms. Ons het vrye wil. Dit word nooit op ons afgedwing nie, maar ons sal keer op keer die geleentheid hêom God as ons verlosser te kies.

In Sy gebed stel Jesus Sy vertroue in die toekoms. Hy is nooit neerslagtig oor die toekoms nie. Met die luuksheid van terugblik weet ons hoe moeilik daardie eerste eeu van die Christendom was. Jesus het dit geweet, maar Hy het geweet Sy Vader is almagtig.

Jesus het geen twyfel gehad dat die mense vir wie Hy bid die boodskap sou uitdra.

God kyk nooit neer op ‘n klein begin nie (Sagaria 4:10). Hy het net elf mense om Hom gehad na drie jaar se bediening. Hy het Sy Vader geken en die volheid van Sy glorie. Hy het geen twyfel in die sukses van Sy lewe gehad nie.

Hy het Sy vertroue in daardie paar mense geplaas. Dit is amper ondenkbar dat so ‘n grootse taak op die skouers van daardie paar gerus het.

Is dit nie ‘n wonderbare aanmoediging nie?

Jesus het nooit teruggedeins vir menslike swakheid en die boosheid van die wêreld nie..

 

[Volgende keer gesels ons verder vanaf vers 9 van hoofstuk 17]

 

 

 

 

 

 

179. ‘n Gesprek oor die toekoms.

Posted on by

0

[Johannes 16]

Enigiemand wat Bodemklippe lees weet dat ek gefasineerd is met tyd.  Die verlede, hede en toekoms word met groot moeite in taal uitgedruk – dink maar net oor Engels. Afrikaans is uniek in sy eenvoud om met hulpwerkwoorde ingewikkelde tydsaanduidings uit te druk. Ons het woorde nodig om ons storie van die verlede te vertel. Ons het wysheid nodig om ons storie in die hede gestalte te gee en ons het geen beheer oor die toekoms nie, selfs al het ons al die regte besluite geneem. Die lewe gebeur in die konstante en onstuitbare ritme van tyd. Soms voel dit stadig en lank wanneer pyn en ongemak heers en soms voel dit so vinnig en vlietend as vreugdevolle en goeie dinge gebeur. Tyd is onbuigbaar en wetenskaplik ferm deur die dae, jare en eeue van die geskiedenis.

In die Christelike tradisie het ek geleer dat die die toekoms aan God behoort en dat ek nie beheer daaroor het nie en ook nie uitsprake daaroor kan maak nie. Die toekoms is ‘n tydvak wat met groot respek aan God oorgelaat word.

Kom nou, julle wat sê: “Vandag of môre sal ons na dié en dié stad toe gaan en ‘n jaar lank daar bly; ons sal sake doen en geld maak.”

Julle wat nie eers weet hoe julle lewe môre sal wees nie! Julle is maar ‘n damp wat ‘n oomblik verskyn en sommer weer verdwyn.(Jakobus 34:13,14)

Die respek vir die toekoms word soms uitgedruk in die Latynse woorde Deo Volenti (DV), wat in geskrewe en gesproke taal bygevoeg word. Dit beteken “soos die Here wil”. Eintlik behoort ons verlede en hede ook aan God en ons leef ons ganse lewe in die wil van God. Ons dien ‘n groot God wat buite tyd staan en in Sy oë is ons bestaan net ‘n damp wat verskyn en verdwyn.

Die toekoms is onseker. Ons beheer net hierdie oomblik. Dit is ons moment om die besluite te neem wat ons verlede onder die bloed van Jesus en ons toekoms bepaal. Ons toekoms is soos Eugene Petersen sê: a field of action for the promises of God. Sal dit nie wonderlik wees as al die onsekerheid oor die toekoms verdwyn en ons toekomssukses gewaarborg is nie? Dit is die goeie nuus van die Evangelie – dit is!

Hier in die laaste gedeeltes van Johannes 16 praat Jesus oor dinge wat kom. Hy berei Sy dissipels voor op die tyd na die kruisiging. In Joodse denke was daar twee tydvakke – die huidige en die toekoms.

Die huidige tyd was sleg en onder die oordeel van God.

Die toekoms was die goue eeu van God.

In die middel van hierdie twee tydvakke is: die dag van die Here – ‘n vreeslike dag waarin die huidige bestel heeltemal vernietig word en vervang word met ‘n wonderbestel waarin die Messias sal heers.

In die tydvak tussen die Ou en Nuwe Testamente het hierdie leer nuwe lewe gekry en profete en verskeie self-verklaarde Messiasse het dit verkondig. Die woorde van die ou profete is ingespan vir die doel.

Die dag van die Here het nou gekom, dit is ‘n wrede dag, ‘n dag van gramskap en gloeiende toorn, ‘n dag waarop die land verwoes en sy sondaars uitgeroei word. (Jesaja 13:9)

Blaas die ramshoring in Sion, roep hard op my heilige berg. Al die inwoners van die land sal bewe, want die dag van die Here kom, dit is naby: dié stikdonker dag, die dag van donker wolke waarop die groot  sterk nasie oor die berge uitsprei soos die lig van die dagbreek uitsprei. Só ‘n sterk nasie was daar nog nooit en sal daar nooit weer wees nie, selfs nie in die verste toekoms nie.(Joël 2:1,2)

Ons weet vandag die ramshoring het geblaas met die koms van die Messias en sal weer blaas by Sy tweede koms. Die sterk nasie is die kerk van Jesus, die onsigbare koninkryk op aarde, die Nuwe Jerusalem van Openbaring, soos wat daar nog nooit was nie.

In die Heilige Gees word geloof in Jesus die onderbou van die koninkryk van God.

Christelike vreugde is onafhanklik van omstandighede en veranderinge. Wêreldse vreugde is verkleef aan wêreldse dinge. Christen vreugde kom uit Jesus as bron en niks in hierdie wêreld kan dit wegneem nie. Ons vreugde kom uit die bron van die Heilige Gees en dit is volmaak in die teenwoordigheid van God waarin die Gees ons lei. Dit is vreugde sonder verwyte uit die verlede.

Pyn is vergete net soos na kindergeboorte (16:21,22).

Jesus belowe die volheid van kennis (16:23). Hier op aarde is daar altyd onbeantwoorde vrae en onopgelosde probleme, maar ons leef in geloof, nie op grond van wat ons sien nie. Volle kennis bring ‘n nuwe dimensie in ons verhouding met Jesus. Die deur van die onsienlike is oop deur Hom, daarom kan ons met insig en wysheid leef.

Die volheid van ons verhouding met God is slegs moontlik deur Jesus. Dit is in Sy naam wat ons vra en ontvang.

Jesus praat in paroimia (Grieks) wat beteken dat dit onduidelik vir die gewone luisteraar is. Daar is ‘n sluier oor, wat weggeneem moet word. Dit vereis meer ondersoek en meer oordenking om verstaan te word. Die woord word ook ten opsigte van die gelykenisse van Jesus gebruik.

Hy sê dat Hy die openlike waarheid met hulle praat. Hy sê reguit Hy is van God en Hy gaan terug na God. Dit is ‘n geweldige stelling. Die kruisdood was in hulle oë die dood van ‘n krimineel. Vir Jesus was dit die pad na God!

Die openbaring is dat in Jesus ons God direk kan nader. Jesus verander die houding van mense teenoor God. Hy is die openbaring van die hart van God. Hy stel God aan die mens voor as ‘n liefdevolle Vader en nie die woedende, verwoestende God wat die profete en karakters in die Ou Testament weerspieël het nie. Dit is vir hierdie openbaring dat Jesus sterf.

Jesus se werk is klaar. Hy kom uit die Vader en deur die Kruis gaan Hy terug. Sy dissipels is die geliefdes van God omdat hulle Jesus ken en liefhet.

Die dissipels gee alles aan Jesus oor (16:29-33). Hulle maak ‘n geloofsprong oor die dinge wat hulle nie verstaan nie. In verse 17-18 is hulle nog verwar en onseker. In vers 19 antwoord Jesus die vrae in hulle harte wat hulle nog nie uitgespreek het nie. Dit bring geloof. Hy toon aan hulle God se glorie en liefde en beantwoord hulle diepste twyfel. Jesus het volmaakte kennis van God sowel as die mens.

Jesus is realisties. Hy weet watter effek die kruisigingsdag op hulle gaan hê. Hy weet dis ‘n donker tyd van verwarring, verraad en teleurstelling. Hy weet hoe hulle gaan reageer en Hy het hulle lief ten spyte daarvan. Selfs met die volle kennis van hulle vernedering van verraad en vrees, vertrou Hy hulle met Sy boodskap en missie!

Is dit nie verstommend wonderbaar nie?

Hulle reaksie in pyn sal hulle nie van die oorwinning in hulle lewe beroof nie.

In hierdie unieke moment in die geskiedenis waar hierdie gesprek plaasvind, is vergifnis en vertroue saamgebind in ‘n onbreekbare geestesband.

Jesus vertrou hulle ten spyte van mislukking en die skuld wat daaruit voortspruit.

Hy het geweet Hy sal alleen aan die kruis hang. Sy oog was op God en nie op mense nie. Hy het geweet Sy vriende gaan Hom verlaat en Hy vergewe hulle in die toekoms in. Hy het hulle innig lief terwyl Hy hulle swakhede ken en vergewe.

Hy gee hulle vrede. Hy vertel hulle Hy weet van hulle toekomstige mislukking en dat dit geen verskil aan Sy liefde maak nie, sodat hulle nie in teleurstelling en vernedering vergaan nie. Dit is die wonder van goddellike simpatie met die mens.

Jesus weet jou sonde sal jou seermaak. Jou sonde doen niks aan Hom nie. Hy is veilig in Sy Vader. Hy wil dat ons sonde oorwin en dat sonde en mislukking ons nooit van Hom af weghou nie. Die duiwel sal aanval met skuld en skande, maar Jesus vergewe en herstel.

Die gawe van Jesus is moed en oorwinning.

Die dissipels word getuies van die belangrikste gebeure in die geskiedenis. Die wêreld op sy slegste kan Jesus nie oorwin nie.

Hoor jy die woord van God oor jou toekoms?

Jou mislukking, die lewe se tragedies en hartseer, die slegste van die slegste sal nie die finale oorwinning in Christus verander nie. Die lewe se slegste scenario bepaal nie jou toekoms nie.

Jy is ‘n kind van die Allerhoogste God!

 

 

 

178. Openbaring van waarheid.

Posted on by

0

[Johannes 16]

Ek is seker dit het al met jou ook gebeur. Iemand sal sê, moenie bekommer nie, dis beter so. Jy sal diep sluk en sug in die ongeduld van onbegrip oor hoekom op aarde hierdie beter kan wees. Dit gebeur dalk meer met kinders wat aan onverstaanbare volwasse besluite onderwerp word, soms sonder verduideliking.

Ons is God se kinders en daar is tye wat ons nie verstaan nie. Mense sê oppervlakkige dinge om gebeure te verklaar soos: dit was geluk, omstandighede het net so uitgewerk, die sterre was belyn. Pyn en mislukking word toegeskryf aan “bad luck”, die noodlot of wrede oordele oor die persoon se eie vermoeëns om die lewe te hanteer.

Ek het al dikwels oor openbaringskennis geskryf. Dit is vir my een van die sentrale temas van my lewe en die doel van alles wat ek doen.

Die heel eerste maal wat ek die ondervinding gehad het dat God met my praat, was toe ek net 14 jaar oud was. Die eindeksamen van graad 9 was ‘n vol rooster en die eksamens was formeel en streng.

Ek was gespanne en moedeloos die aand voordat ek Wiskunde en Latyn moes skryf met net ‘n kort breek tussen die twee vraestelle. In daardie tyd het my ma die Bybel bestudeer met ‘n desperaatheid vir uitkoms uit al ons probleme. Daardie aand het ek my Bybel opgetel en besluit ek sal in die middel oopmaak sodat ek ‘n Psalm kan lees –  enige Psalm om my kalm te kry. Die Bybel het oopgegaan in Jesaja – ek het nie eers geweet daar is so ‘n boek in die Bybel nie!

My oog het op hierdie woorde geval:

Wees nie bevrees nie, want Ek is met jou; kyk nie angstig rond nie, want Ek is jou God. Ek versterk jou, ook help Ek jou, ook ondersteun Ek jou met my reddende regterhand. (Jesaja 41:10)

Stadig het die besef in my hart kom vestig dat God praat met my, ‘n arme gespanne skoolkind, direk in my omstandighede in. Ek was so oorstelp van vreugde en verligting. Ek kon studeer en lekker slaap. Vandag weet ek dat die Heilige Gees het die waarheid van die woord in my innerlike wese gekommunikeer. Ek was suksesvol in die eksamen maar ek kan nie die besonderhede onthou nie. Wat ek wel kan onthou is my ondervinding dat God my hartroep gehoor het en geantwoord het. Vandag, 44 jaar later kan ek dit as ‘n getuienis neerskryf en dit is helder in my gedagtes.

Dit is hier in Johannes 16 waar ek die lering van Jesus oor die Heilige Gees begin verstaan het. Hy het Sy dissipels vertel van die Heilige Gees wanneer Sy fisiese  teenwoordigheid die aarde verlaat het.

In hulle hartseer verwarring na die kruisiging, het die dissipels onthou wat Jesus gesê het, dat dit beter is dat Hy weggaan want dan sal die Heilige Gees kom. In die vlees was Hy beperk tot tyd en plek. In die Gees was daar geen beperkinge nie. Hy is altyd by ons net soos Hy belowe het in Matteus 28:20.

Ons het die gawe van ononderbroke gemeenskap met God.

Jesus gee hier ‘n volmaakte opsomming van die werk van die Heilige Gees.

Die Heilige Gees oortuig ons. Die woord in Grieks is elegchein en dit is in die kruisondervraging van ‘n getuie in ‘n hof gebruik.

‘n Kruisondervraging vind plaas om ‘n persoon so te lei om sy skuld te beken en meer lig op die feite te werp. Menslike regsgeleerdes moet ‘n getuie met vrae lei om die waarheid te ontdek. Die getuienis kan sterk of swak wees.

Die Heilige Gees is die volmaakte advokaat. Hy weet reeds die kleinste besonderhede van ons innerlike, beter as wat ons self weet. Hy oortuig in volmaakte liefde om ons swakhede en mislukking te hulp te kom en herstel te bring.

1) Hy oortuig van sonde [amartias – om die doel te mis] met liefde sodat ons oortuiging ons by God bring om ons op te hef.

Sonde is nie altyd duidelik nie. Die Jode was oortuig dat hulle die regte ding doen deur Jesus ter dood te laat veroordeel. Later het Sy boodskap hulle harte geraak (Handelinge 2:37) en hulle kon hulle sonde bely. Slegs die Heilige Gees kan mense van sonde oortuig – nie ander mense nie.

2) Die Heilige Gees oortuig van geregtigheid [dikaiosunēs =  die toestand wat vir God aanvaarbaar is, wat deur Hom goedgekeur word, integriteit, reinheid, korrektheid, dade en denke onderworpe aan die wil van God].

Net soos die Romeinse offisier by die kruis wat in ‘n oomblik die waarheid besef het, so oortuig die Heilige Gees ons in ‘n oomblik van die waarheid van Jesus in ons innerlike wese.  Hoe is dit moontlik dat die kerk van Christus se fondament die dood van ‘n Joodse misdadiger so lank gelede is? Die geloof in die opstanding is die werk van die Heilige Gees.

3) Die Helige Gees stel ons in staat om met insig en begrip te oordeel [kriseos, krisis = onderskeiding om ‘n besluit te maak]. Ons omstandighede is kompliseerd en dinge is nie altyd duidelik nie. Ons het wysheid nodig om die regte besluite te neem.

By die kruis is boosheid vir alle tyd en ewigheid oorwin. Die onderskeiding om boosheid te herkenis ‘n werk van die Heilige Gees.

Alles saam is ons saligheid en vryheid in Jesus. Hy is ons Redder en die straf vir ons sonde was op Hom.

Wat is die waarheid? Die Heilige Gees is die gees van Waarheidwant Hy openbaar Jesus aan ons.

Openbaring is ‘n proses– dit is meer en dieper vir diegene wat die soek. Ons begin by basiese kennis en beweeg aan tot lewensveranderende openbaringskennis.

Alle openbaring het gevolge.

Geloof ondersoek openbaring.

Slegs in waarheid kan ons verstaan wie God is en die meer komplekse gedeeltes van die Ou Testament verstaan.  Die heidene en vals gode wat uitgewis moes word, is vir ons die simboliek van boosheid en valsheid wat ons bind en waarvan ons in Jesus bevry word.

Openbaring is dinamies. God praat, God werk, God red en seën sonder onderbreking. Jesus leef en is die lewende waarheid.

Waarheid is ‘n gawe van God. Dit is nie ‘n mens se ontdekking nie. Ons leer dit stadig, maar dit is daar en die bron daarvan is God.

Openbaring van waarheidis die betekenis en interpretasie van wie Jesus werklik is. Jesus is onuitputlik. Ons kan Hom nooit ten volle verstaan nie. Hoe meer ons soos Hy word, hoe meer verstaan ons Hom.

Hy is die enigste persoon wat ooit gesêhet: Ek is waarheid. Al die mense wat aanspraak gemaak het dat hulle die Messias is, of selfs God is, het nog nooit hierdie moedige, alles-omvattende stelling gemaak nie. Jesus is bekend daarvoor in die verwysingsraamwerk van soveel mense oor so ‘n geweldige lang tyd.

Kan ons vir ‘n oomblik stil word en ons harte oopmaak sodat die Heilige Gees ons op ‘n diep vlak van die waarheid van Jesus kan oortuig?

 

 

177. Raak ontslae van die goeters!

Posted on by

0

[Johannes 15]

Nader aan God, dieper in die liefde, meer van die ware lewe, is die pad van Koninkrykskinders. Soveel meer van die ondenkbare misterie in Christus om op Sy manier lief te hêen te lewe, is hemel op aarde. Dit is soos die woorde van die ou lied: the joy unspeakable and full of glory. Dit is die gevolg van inenting in die Ware wynstok.

In die spanning en stryd om ‘n lewe te maak en vooruit te kom, hoor ons die wyse woorde wat ons verfris soos vars fonteinwater op ‘n warm dag.

Don’t lose your grip on Love and Loyalty.
    Tie them around your neck; carve their initials on your heart.
Earn a reputation for living well
    in God’s eyes and the eyes of the people.

Trust God from the bottom of your heart;
    don’t try to figure out everything on your own.
Listen for God’s voice in everything you do, everywhere you go;
    he’s the one who will keep you on track.(Proverbs 3:3-6, The Message)

Die ou Afrikaans is meer bekend.

Ken Hom in al jou weë, dan sal Hý jou paaie gelykmaak. (Spreuke 3:6, OAB)

Die woord “gelykmaak” is ‘n direkte vertaling uit ou Hebreeus. Dis ‘n wonderlike werkwoord wat saam met pad gebruik word. Dis nie net ‘n pad maak nie; dis ‘n pad wat gelykgemaak is.

Dit is so anders as wat mens in die gange van selfhelp-seminare en agendas vir “wellness” hoor. Jy moet jouself ontwikkel en jou pad uitwerk. Jy moet dit op jou eie kan maak.

Die almagtige Skepper-God sal jou pad uitwerk. Sy vinger sal voor jou uitgaan. Wat ‘n verligting!. Hy vra nooit dat jy jou brein afskakel of enige denk- en uitvoerende vaardighede uitskakel. Hy sal jou besluite rig en jou van die regte pad oortuig as jy jou lewe oorgee en op Sy liefde en genade staatmaak. Dit is die waarborg vir sukses. Dit is die sekerheid van ‘n uitmuntende lewe in God se oë en in die oë van die mense.

God roep ons uit na:

  • blydskap– ongeag enige omstandighede (Nehemia 8:10)
  • liefde – Hy het Sy lewe afgelêen ons kenmerk is ons liefde vir mekaar.

‘n Slaaf van God was ‘n eretitel wat deur Moses, Joshua, Dawid en Paulus gebruik is. Jesus kom met ‘n nuwe konsep – ver groter: julle is vriende.

Abraham is God se vriend genoem (Jesaja 41:8). God het met Moses gepraat soos met ‘n vriend (Exodus 33:11).

In die tyd van die Romeinse ryk was daar ‘n uitgekose groep wat die “vriende van die Keiser” genoem is en te alle tye toegang tot hom gehad het. Hy het met hierdie vriende gepraat voordat hy nog met sy generaals en regeringsamptenare gepraat het. Dit was sy binnekring van lojale vriende.

Vriende word tot gesprek uitgenooi. Dit is baie anders as ‘n slaaf.

‘n Slaaf kon nie sy mening voor sy meester uitspreek nie. Jesus roep ons om Sy medewerkers te wees. Hy deel Sy hart, wat eintlik die hart van God self is, om volle deelnemers in Sy missie van die liefdeskoninkryk op aarde te wees. ‘n Slaaf was ‘n lewende instrument.

Ons is Sy ambassadeurs. Dink net aan die geweldige risiko wat Hy geneem het om feilbare mense Sy verteenwoordigers te maak. Ons wat die vrug dra is Sy advertensie in die wêreld.

Ons is lede van die liggaam van Jesus. Watookal ons in die Naam van Jesus vra sal Hy antwoord en uitvoer. Ons gebede is gegrond in die Woord van God. Gebede van geloof (Jakobus 5:15) is nie rympies van roetine met leë woorde wat afgerammel word nie. Ons woorde in gebed is die wortel van ons geloof in God. (Hebreërs 11:6)

Ons bid in die naam van Jesus. Ons kan niks teen Hom bid nie. Dit is nie towerwoorde nie. Die toets van gebed is die maat waarmee ons woorde in Sy karakter inpas.

Soek eers die koninkryk van God…(Matteus 6:33) en al die “ander dinge” sal vir jou bygevoeg word. Hoe dikwels is ons fokus nie op al die “ander dinge”, wanneer die karakter van Jesus wat in ons gestalte vind deur die gebed van geloof, ons sal gee wat ons nodig het en soveel meer as wat ons ooit kon bid of dink.

God can do anything, you know—far more than you could ever imagine or guess or request in your wildest dreams!  (Efesiërs 3: 20, The Message)

God is goed – altyd! Ons gebed vir voorsiening is altyd in Sy wil. Hy weet die beste. Dit is soms moeilik om te verstaan of te verduidelik, maar God heers oor die misterie en soms is Sy pad in ons lewe misterieus. Hy is God. Hy is ‘n goeie ouer en sal nie, soos sommige onwyse aardse ouers, die vinnige sportmotor aan ‘n 15-jarige arrogante tiener gee om mee te spog en te verongeluk nie.

Ons leef in kontras met die wêreld. Ons kan nooit in harmonie met die wêreld wees nie. Ons waardes en lewensbeginsels verskil diep van die gemeenskap waarin ons leef se waardes. In die eerste eeu is die Christene vervolg en ter dood veroordeel. In die woorde van die Engelse digter, Sir William Watson: the panting huddled flock whose crime was Christ.

Wat van vandag?

Ons is gewaarsku. Jesus het gesêons sal vervolg word om Sy ontwil. Vandag gebeur dit nie net fisies in sommige dele van die wêreld nie, maar ook in woorde deur die media en die gemeenskap, wat leef en praat in oposisie teen God.

Die Romeine het die Christene gehaat omdat hulle gedink het hulle is dislojaal teen die Ryk. Die Romeinse Ryk was groot. Die Romeine het God nie geken nie en die Jode het nie hulle geloof gedeel nie. Dit was eintlik logies dat die keiser self gedink het hy is ‘n god. Caesar-aanbidding was ‘n gemaklike manier om ‘n mate van eenheid onder die groot verskeidenheid gemeenskappe te bewerkstellig. Die gees van Rome was die godin Roma wat die ryk gesimboliseer het. Rome het hulle regstelsel en administrasie so goed bedryf dat die gewone mens gevoel het dat sy lewe is gemakliker terwyl daar met seerowers en misdadigers afgereken word. Die Pax Romana het waarlik vrede gebring.

Caesar-aanbidding het spontaan in klein-Asië begin. Niemand kon dit stop nie, selfs nie die keiser self nie. Die voordele van die eenheid wat dit gebring het, was voor die hand liggend. Een maal elke jaar het alle nie-Romeine wierook gebrand het verklaar dat die keiser God is. Dan het hy ‘n serftifikaat by die plaaslike magistraat gekry en kon die res van sy tyd enigiemand of iets van sy eie keuse aanbid. Die jaarlikse ritueel was ‘n groot probleem vir die Christene.

Die Jode het lasterlike skinder oor die Christene versprei. Nero se gunsteling akteur en sy owerspelige keiserin, Poppaea, was Jode. Hulle het in sy oor gefluister en die skuld vir al sy eie onwysheid aan die Christen-beweging toegeskryf.

Christene is van allerhande dinge beskuldig soos:

  • rebelsheid en opstandigheidomdat hulle nie Caesar wou aanbid nie,
  • kannibalismeas gevolg van die leer van die nagmaal,
  • immoraliteitas gevolg van die liefdesmaaltyd waar die mense mekaar met die kus van vrede gegroet het,
  • geweldenaars omdat hulle die tweede koms van Jesus verwag het met die gepaardgaande natuurrampe soos vuur uit die hemel. Nero het hulle blameer vir die vuur in Rome wat soveel van die stad verwoes het,
  • verdeling van families omdat die besluit vir Jesus verdeeldheid onder familie gebring het.

Vandag ondervind ons ‘n geweldige aanval op ons waardes en lewensbeginsels. Dit is ‘n ander benadering. Oor soveel eeue het die gemeenskap felle oordeel van georganiseerde godsdiens ervaar, sodat hulle regverdig voel om die liefdelose kerk te verwerp. Dit is ook so dat die sekulêre wêreld die onderskeid van die ware kerk aanvoel en die ingeboude oordeel wat ware liefde bring, haat. Die verwerping van liefde bring oordeel oor jouself. Dit is ‘n natuurlike gevolg en nie die bedoeling van die persoon wat ‘n goddellike lewe ly nie.

Ons leef met die durf om anders te wees. Ons ken die waarheid. Ons leef in liefde sodat ons die wêreld met liefde kan wen.

Kennis bring verantwoordelikheid (Johannes 15:22-25). Jesus het ons God se hart gewys. Ons het geen verskoning nie. Ons weet hoe God is. Hoe sal ons Hom ooit verwerp? Jesus het onvoorwaardelike liefde en genade geleef.

Hy het sonde ontbloot maar daarmee saam ook die uitkoms vir sonde voorsien. Gaan ons dokter toe, kry die diagnose en voorskrif en ignoreer dan die medisyne?

Ons nie alleen nie. Jesus verseker ons weer en weer. Dis nie nodig dat ons enigiets alleen doen nie. Ons het die belofte van die Vader– die HELPER – die Gees van Waarheid (Johannes 15:26-27)

Is dit nie ‘n troos nie! Dis nie ons eie pogings nie. Dit is maar weer oorgawe en rus in Jesus wat ons verander. Dit is die Heilige Gees wat in ons beweeg om Jesus gestalte in ons te gee.

‘n Ware getuie kan net effektief bedien as sy woorde gevorm word in die tyd wat hy in die teenwoordigheid van God spandeer.

Geeswoorde kommunikeer waarheid onderbewustelik.

Ons innerlike oortuiging is ware geloof. Dit kom as ‘n reaksie op Jesus sodat die wonderwerk in ons innerlike mens plaasvind.

Ons getuienis is die woorde van waarheid waarna die wêreld smag.

 

176. Sing vir die wingerd.

Posted on by

0

[Johannes 15]

Jesus gebruik die beelde en simbole uit die tradisie van die Jode om Sy beginsels te verduidelik. Baie van Sy stories vind hulle oorsprong in die landbou en seisoene van die landboujaar omdat die mense se lewens daardeur bepaal is. Die seisoene van saai en oes lêaan die kern van die Koninkrykswette, die groot ratte van God wat in ons guns roteer. Oor en oor in die Ou Testament is Israel as ‘n wingerd of ‘n wingerdstok uitgebeeld.

Ek wil sing oor Hom wat ek liefhet, ek wil my liefdeslied sing oor sy wingerd:Hy wat ek liefhet, besit ‘n wingerd op ‘n vrugbare heuwel.(Jesaja 5:1-7)

Toe Ek jou geplant het, was jy ‘n goeie wingerdstok, opreg gekweek, maar hoe het jy nie verander in onkruid, in ‘n wilde wingerdstok nie!(Jeremia 2:21)

Ook Esegiël (15:18 en 19:10) vergelyk Israel met die wingerd.

Israel was ‘n welige wingerdstok. Sy vrugte was geil… (Hosea 10:1)

U het ‘n wingerdstok in Egipte uitgehaal en dit hier kom plant nadat U die nasies uitgedrywe het.(Psalms 80:9)

My heel gunsteling vers uit Jesaja (27:2,3) stel dit so:

Daardie dag moet julle sing van die goeie wingerd; Ek, die Here, sorg daarvoor: Ek lei dit gereeld nat, dag en nag staan Ek wag daarby sodat niemand dit kan beskadig nie.

Die wingerd het die simbool van Israel geword. Dit was die embleem op die muntstukke van die Maccabees oorwinning. Een van die versierings van die Tempel was die groot goue wingerdstok voor die heilige deel. Verskeie ryk tempelgangers het geëerd gevoel om ‘n bydrae te maak in die vorm van nog ‘n tros of dalk net een goue druif.

Wingerde was algemeen in Palestina en is nog steeds vandag. ‘n Wingerd het aandag nodig om die beste te lewe. Hulle groei in terasse sodat die grond skoon en dreineerd bly. Soms het ‘n wingerd sommer oor die ingang van ‘n huis gegroei. Snoei en goeie sorg was roetine sodat die beste oes verwag kan word. Jong wingerdstokke word so gesnoei dat hulle eers na drie jaar toegelaat word om vrug te dra. Die snoeiproses help hulle wortels en stam om sterk te word om die swaar vrug van later te dra. Takke wat nie vrug dra nie, word teruggesnoei sodat hulle nie die krag uit die plant trek nie. Jesus het geweet dat die wingerd geen vrug dra as dit nie gesnoei word nie.

Die wingerdhout was goed vir niks. Dit was sag en is in groot hope verbrand. Dit is nie eers op die Tempelaltaar gebruik nie.

Jesus verklaar dat Hy die bron van ware lewe is. In Hom kan die wingerd vrug dra. Die Jode was takke, maar sonder vrug. Hulle wou nie luister nie en het verlep en doodgegaan. Christene kan so maklik in naam alleen godsdiens bedryf. Dit is nie die ware wynstok nie. Hulle is kragtelose verraaiers van geloof.

Paulus sê dit prontuit:

Hulle sal nog die uiterlike skyn van die godsdiens hê, maar die krag van die godsdiens sal hulle nie ken nie. Bly weg van sulke mense af. (2 Timoteus 3:5)

Die ware kerk leef die krag van Jesus. Eerder niks as die twyfelagtige, dubbel-hartige, gelooflose, kragtelose kerk. [Kerk van Laodicea – Openbaring 3:15,16]

Wat dink jy as jy die woord “snoei” hoor? Is jou reaksie positief of negatief?

Die snoei van ‘n wingerd is ‘n fyn werk vir ‘n spesialis met kennis en ondervinding. Die komplekse taak is baie goed in die antieke ensiklopedie oor Natuurgeskiedenis van Plinius die Ouere, ‘n vriend van die Romeinse keiser Vespasianus, beskryf.

Thus there are two kinds of main branches; the shoot which comes out of the hard timber and promises wood for the next year is called a leafy shoot or else when it is above the scar [caused by tying the branch to the trellis] a fruit- bearing shoot, whereas the other kind of shoot that springs from a year-old branch is always a fruit-bearer. There is also left underneath the cross-bar a shootcalled the keeper—this is a young branch, not longer than three buds, which will provide wood next year if the vine’s luxurious growth has used itself up—and another shoot next to it, the size of a wart, called the pilferer is also left, in case the keeper-shoot should fail.

In die Griekse teks word die woord kathairei (die werkwoord) en katharoi (die byvoeglike naamwoord) vir “snoei” gebruik.

Volgens die woordeboek beteken kathairei om skoon te maak vir genesing en verligting. Dit beteken ook om vry te maak van onderdrukte emosie en spanning. Soms word dit medies gebruik vir reininging van ‘n liggaam, ook aan die binnekant, om genesing te bewerkstellig.

The Message van Eugene Peterson stel dit so:

“I am the Real Vine and my Father is the Farmer. He cuts off every branch of methat doesn’t bear grapes. And every branch that is grape-bearing he prunes back so it will bear even more. You are already pruned back by the message I have spoken . . . “ (John 15:1-3 (The Message))

Ons is alreeds gesnoei deur die woorde van die Evangelie. Jesus was ons met Sy woord.

…that He might sanctify and cleanse her with the washing of water by the word,(Ephesians 5:26)

In Christus is die geheim en die misterie. Die woorde van Jesus is ons reiniging. Die Woord snoei ons in Sy beeld sodat ons nie as wilde lote groei nie.

Hy snoei ons sodat ons verligting kan ervaar. Ons aardse laste word weggesny.  Ons beheptheid en gebukkenheid onder die statusvereistes, die rykdomvereistes en die gedragvereistes van die goddeloosheid om ons, word weggesnoei tot groot verligting van ons siel – denke, emosie en wil. Wat ‘n bevryding!

…en nou is dit nie meer ek wat lewe nie, maar Christus wat in my lewe. Die lewe wat ek nou nog hier lewe, leef ek in die geloof in die Seun van God wat sy liefde vir my bewys het deur sy lewe vir my af te lê. (Galasiërs 2:20)

For as many of you as were baptized into Christ have put on Christ.(Galatians 3:27)

Ons identiteit is Christus:

Dit maak nie saak of iemand Jood of Griek, slaaf of vry, man of vrou is nie: in Christus Jesus is julle almal één. (Galasiërs 3:28)

Elke seën in Christus is ook ons s’n sodat ons vrug kan dra.

Aan God, die Vader van ons Here Jesus Christus, kom al die lof toe! Hy het ons in Christus geseën met al die seëninge van die Gees wat daar in die hemel is. (Efesiërs 1:3)

‘n Kind het sorg en voeding nodig, kommunikasie, leiding en ‘n huis om in te bly. Kinders op hulle eie sal krepeer.

Lewe in Jesus het dieselfde dinge nodig. Daar is niks as ons nie met Hom kommunikeer en Sy lewe volg nie. Ons kan nie in twee huise groei nie. Dit bring verwarring en verwerping. Dit is slegs as ons kies in watter huis ons wil groot word en ‘n gehoorsame kind is wat aan die leiding en dissipline van ons liefdevolle Vader onderwerp, dat ons in staat is om effektief en uitnemend te lewe.

175. O die wonder van die asem van God.

Posted on by

0

[Johannes 14]

First this: God created the Heavens and Earth—all you see, all you don’t see. Earth was a soup of nothingness, a bottomless emptiness, an inky blackness. God’s Spirit brooded like a bird above the watery abyss.  (Genesis 1:1,2, The Message)

Hy was altyd en sal altyd wees – die derde persoon in die Drie-eenheid. Ek moet erken dat die leer van die Drie-eenheid vir my  nog altyd maar moeilik was om te verstaan. By tye het ek gedink ek sal maar net aanvaar wat hulle sê, maar soms kon ek net nie my kop om dit kry nie. Miskien is daar selfs vandag nog iets wat ek nie heeltemal verstaan nie.

My dierbare Sondagskoolonderwyser het dit een manier verduidelik. Hy het gesê  dis soos ‘n appel. Daar is die skil, die vleis en die kern met die pitte. Saam noem ons dit ‘n appel en dis een ding. Apart is dit appelskil, afgeskilde appel en ‘n appelstronkie. So is dit ook met die Drie-eenheid. Dit is God, die Vader, God, die Seun en God, die Heilige Gees. Saam is hulle God.

In my kop was dit nog steeds drie aparte wesens. Stadig het ek meer geleer. Ek het besef die Heilige Gees is die asem van God, veral in die leer rondom die droë beendere in Esegiël 37. Lees die wonderwoorde in The Message:

God, the Master, told the dry bones, “Watch this: I’m bringing the breath of life to you and you’ll come to life. I’ll attach sinews to you, put meat on your bones, cover you with skin, and breathe life into you.You’ll come alive and you’ll realize that I am God!”

In die volgende verse is dit duidelik dat die asem lewe gee.

“Prophesy to the breath. Prophesy, son of man. Tell the breath, ‘God, the Master, says, Come from the four winds. Come, breath. Breathe on these slain bodies. Breathe life!’” So I prophesied, just as he commanded me. The breath entered them and they came alive! They stood up on their feet, a huge army.

Dit is duidelik  – net soos Genesis 2:7:

God formed Man out of dirt from the ground and blew into his nostrils the breath of life. The Man came alive—a living soul!

Toe kom ek op die pragtige Kersstorie van Max Lucado af: An Angel’s story, wat ek kan aanbeveel as ‘n voorlesing vir Oukersaand of iewers rondom Kersfees. Dit was toe eers dat ek die volheid van die reïnkernasie begryp. Jesus is God self; Sy saad in die maagd. Daarom kan ons sê: Immanuel – God met ons.

Op hierdie stadium van my lewe glo ek God het ons Sy hart in die lewe en aard van die man Jesus op aarde gewys. Jesus het die woorde van lewe ge-asem om die lewe wat God bedoel in die mense in te blaas. God het nie Sy kind laat sterf nie: God self het gesterf. Die verhouding van ouer kind, waarin God Jesus Sy seun noem, het die onomkeerbare en onbreekbare band tussen die Godheid figure uitgebeeld.  Jy kan nie kindskap ontdoen nie.

Die Heilige Gees is God se asem; die universele bron van lewe.

Hier in Johannes 14 laat Jesus die verlore bewustheid van die Heilige Gees herleef. Hy verduidelik die rol van die Heilige Gees in ons. Hy belowe ‘n Helper.

Ons leef nie ons lewens alleen nie. Die Heilige Gees is in ons. Die Griekse woord is parakletos.Dit is ‘n woord vol betekenis-nuanse en amper onmoontlik om presies te omskryf. Dit sluit trooster, helper, gunstige getuie, kennersadviseur, bemoediger, altyd beskikbaar in tye van nood, alles in.

Trooster kom van die Latynse woord fortis, wat braaf beteken. Die Heilige Gees maak ons braaf. Hy stel ons in staat om hierdie lewe te hanteer en as oorwinnaar te triomfeer. Watookal moeilik is, al die swaar tye en take – ons het bonatuurlike hulp.

Jesus sal ons nooit alleen laat nie – sonder ‘n ouer waarvoor die Griekse woord maklik herkenbaar is: orphanos.  Mens hoor dikwels die lering oor Christene wat ly aan ‘n weesgees. Hulle is kinders van God wat nie die volheid van die erflating van Jesus besef nie, altyd streef na meer en sukkel om oorwinning te smaak.

Jesus praat hier oor sy terugkoms. Hy bedoel Sy verskynings na die Opstanding en hulle ervaring van die opgestane Jesus. Jesus maak ons geestelik lewendig wanneer Sy gees in ons binneste woon – dit is wedergeboorte.

Ons het die Opstandingskrag in ons.

Omdat die Gees van Hom deur wie Jesus uit die dood opgewek is, in julle woon, sal Hy deur wie Christus uit die dood opgewek is, ook julle sterflike liggame lewend maak deur sy Gees wat in julle woon.(Romeine 8:11)

In die volgende gedeelte raak Jesus aan belangrike beginsels. (14:18-24)

Liefde is die fondament van alles.

Gehoorsaamheid is die bewys van liefde.

Liefde en gehoorsaamheid hou ons veilig in die volle openbaring van wie Jesus is. Jesus is die opgestane Christus en die finale openbaring van God.

Hou die voorskrifte. Geen boosheid kan ooit Jesus ontvang nie.

In die volgende gedeelte praat Hy weer oor die Heilige Gees. . (14:25-31)

Die Heilige Gees leer ons alles wat ons moet weet. Dit is die manier om volwasse te word – ‘n ontvanger van kennis, ‘n wese wat leerbaar is – dieper en dieper in die waarhede van God. Ons kan nooit ooit terugsit en ontspan oor ons kennis nie. Daar is altyd meer. Die avontuur sal nooit eindig nie.

Die Heilige Gees sal ons herinner aan alles wat Jesus gesêhet. Jesus is die waarheid en ons het Sy woorde nodig. Sy woorde is die Brood van die Lewe. Ons het die Heilige Gees nodig om die lewe se praktikaliteite te hanteer.

Dit is die Gees wat iemand lewend maak; die mens self kan dit nie doen nie. Wat Ek vir julle gesê het, kom van die Gees en gee lewe.(Johannes 6:63)

Die toegepaste waarheid is wysheid.

Die Heilige Gees help ons om die waarheid te leef. Ons optrede is in volle onderwerping aan Sy krag en leiding.

Jesus gee vrede. Shalom beteken nie net die afwesigheid van moeilikheid nie. Dit beteken soveel meer. Dit beteken alles tot die hoogste goed vir die persoon wat met hierdie woord geseën word. Jesus se vrede is die vrede van oorwinning, die oorwinnaar se vrede en nie die onwillige onderwerping om uit die moeilikheid uit te bly nie. Dit is ‘n vrede wat in ons harte heers sonder inagneming van die omstandighede.

Moet oor niks besorg wees nie, maar maak in alles julle begeertes deur gebed en smeking en met danksegging aan God bekend. En die vrede van God wat alle verstand te bowe gaan, sal oor julle harte en gedagtes die wag hou in Christus Jesus.(Filippense 4:6,7)

Ons toekoms is vryheid van vrees en angs en alle aardse beperkinge wat ons weerhou van die glorie van Jesus in ons. Na die dood het ons die hoop op iets beter. In die krag van die Heilige Gees word ons verander om die volheid van die seën te ontvang. God blaas lewe en waarheid in ons.

Jesus het geweet die kruis is die finale stryd. Sy dood was oorwinning, nie tragedie nie.

Die kruis was die finale wraak op sonde en die redding en regverdiging uit die greep van enige boosheid. Dit was wel vernedering en pyn, maar dit het die grootste simbool van gehoorsaamheid en liefde in die ganse geskiedenis geword. Jesus se lewe se hoogtepunt was die kruis. Alles wat Hy gedoen en gesêhet, het in die kruis gekulmineer.

 

“Until you have given up your self to Him you will not have a real self. Sameness is to be found most among the most ‘natural’ men, not among those who surrender to Christ. How monotonously alike all the great tyrants and conquerors have been: how gloriously different are the saints. . . . Nothing in you that has not died will ever be raised from the dead. Look for yourself, and you will find in the long run only hatred, loneliness, despair, rage, ruin, and decay. But look for Christ and you will find Him, and with Him everything else thrown in.”

CS LEWIS

 

 

 

 

 

 

 

 

174. Nalatenskap van liefde.

Posted on by

0

[Johannes 14]

Dit is gans onmoontlik om die skoonheid, krag en liefde van die woorde van Jesus in hoofstukke 14 tot 17 in Johannes te beskryf. Daar is net nie genoeg tyd in die lewe van enige mens om ten volle die impak van die woorde van Jesus se nalatenskap aan ons in hierdie gedeeltes te begryp nie.

Ons moet onthou dat hierdie Evangelie nie geskryf is as ‘n verslag van Jesus se lewe nie, eerder as ‘n interpretasie en illustrasie van Sy karakter en persoon. Soveel jare na Sy bediening op aarde, skryf Johannes ‘n opsomming van Sy lering oor ‘n tydperk van drie jaar, lewend gemaak deur die Heilige Gees oor die diepste wese van Sy woorde wat ons in oorwinning en transformasie lei, sonder om ooit ‘n slagoffer van omstandighede te wees.

Terwyl ons dit lees is dit ‘n kuier by Jesus self, saam met Hom aan die tafel by die aandete; aan Sy voete; naby Sy stem; op die strand met ‘n spontane visbraai; langs stille waters op groen weivelde; by die feesmaal waarvan Hy self die tafel dek, terwyl ons ontspan in die greep van Sy goedheid en genade oor alles wat ons is en doen.

Dit is die eerste in die lang gesprekke tussen Jesus en Sy dissipels wat Johannes skryf. Dit gaan oor die kern van Sy verhouding met Sy Vader en met hulle. Dit is die verstommende woorde van afskeid voor Hy sterf. Hy het geweet hulle wêreld gaan inmekaar tuimel.

Daar is net een ding om te doen wanneer tragedie en skok ons laat steier: vertrou God bo alles. Daar is ‘n tyd wanneer ons moet glo wat ons nie kan bewys nie en aanvaar wat ons nie verstaan nie.

As ons, in daardie donkerste uur, kan glo dat dinge gaan uitwerk en liefde alles beheer, word selfs die ondraaglike draaglik. Daar is ‘n glinstering van lig in die donkerste duisternis.

As ek darem nie geglo het dat ek die goedheid van die Here sal sien in die land van die lewendes nie …!Vertrou op die Here! Wees sterk en hou goeie moed! Ja, vertrou op die Here!  (Psalms 27:13,14)

Maak jou oë toe – hierdie oomblik. Jou profetiese woord vir nou is:

Laat jou hart nie onsteld word nie.

Jesus sê: Glo in God, glo in My. Jesus is die bewys dat God ons alles sal gee.

Hy het sy eie Seun nie gespaar nie, maar Hom oorgelewer om ons almal te red. Sal Hy ons dan nie al die ander dinge saam met Hom uit genade skenk nie?(Romeine 8:32)

Wonings is blyplek, monai in Grieks.

Eenvoudig en pragtig beteken hierdie woorde dat daar plek vir almal is. Maak nie saak hoe oorbevolk en ingedruk hierdie ou aarde is nie, God het plek vir almal by Hom. Daar is geen moontlikheid van verwerping oor spasie nie.

Jesus is eerlik – ek sou dit vir julle so gesêhet. Dit is woorde om op staat te maak in alle omstandighede vir alle tye. Daar is geen valse voorwendsels nie. Jesus sêdit en al die antwoorde wat ons ooit nodig mag hê,is in Sy woorde. Hy is eerlik oor alles. Hy praat oor die eise van dissipelskap (Lukas 9:57-62). Hy het voorspel dat daar vervolging, haat en dood sou kom (Matteus 10:16-22). Hy was oop oor die kruis wat Hy en hulle moes dra. (Matteus 16:24).

Hy het hulle vertel van glorie en pyn en hulle uitgedaag om ‘n lewe van uitnemendheid te leef.

Jesus gaan om ‘n plek te berei. Hy maak die pad. Hy is die voorloper (Hebreërs 6:20).

Hy praat van Sy uiteindelike triomf. Hy kom weer. Die geskiedenis verloop soos Hy bepaal met ‘n groot klimaks.

Die hemel is waar Jesus is, saam met Sy Vader. Dit is ‘n misterie maar daar is geen vrees en geen onsteltenis waar Hy is.

Thomas vra die vraag. Hy verstaan nie die voorspelling dat Jesus weggaan nie. Vrae van mense bring altyd diep en wonderbare antwoorde van Jesus. Moenie bang wees om te vra nie. Hy weet in elke geval die vraag is in jou hart. Hy is die groot Leermeester. Hy sal Sy hart oopmaak. Vra en vir jou sal gegee word– is die belofte.

When I lay these questions before God I get no answer. But a rather special sort of ‘No answer.’ It is not the locked door. It is more like a silent, certainly not uncompassionate, gaze. As though He shook His head not in refusal but waiving the question. Like, ‘Peace, child; you don’t understand.” CS LEWIS

Niemand wat soek sal ooit minder ontvang as wat hy verwag het nie – eerder soveel meer as wat hy ooit kon dink.

Die antwoord op Thomas se vraag is een van die sewe EK IS – verklarings. Hy is alles. Hy verduidelik dit aan die hand van drie grootse konsep-woorde.

Hy is die WEG. Hy is die vervulling van al die profesië van ouds. Hy wandel saam met God (Deuteronomium 5:32,33). Hy draai nie weg van God af nie (Deuteronomium 31:29). God belowe sy stem om te lei en rig: Dis die pad; loop hierlangs. (Jesaja 30:21). Daar is ‘n heilige hoofweg (Jesaja 35:8).

Ons gebed is soos die Psalmis: Leer my u wil, Here, en lei my op ‘n gelyk pad sodat my vyande nie hulle sin kry nie.(27:11)

Hy is die WAARHEID. Dit ego in die Psalms.

Leer my u pad, Here, ek wil wandel in u waarheid; leer my U met toewyding dien.(86:11)

For Your lovingkindness is before my eyes,
And I have walked in Your truth.(26:3)

I have chosen the way of truth;
Your judgments I have laid before me.(119:30)

Bo alles is ‘n mens se karakter die uitstaande aanduiding van waarheid. Morele waarheid kan nie net in woorde oorgedra word nie. Jesus is die volmaakte Een. Hy is die waarheid self.

Waarheid is egtheid, geldigheid en juisheid. In die filosofiese denke van die wêreld se grootste denkers het elkeen met sy eie toeligting die eenvoud van definisie bemoeilik. Waarheid word gemeet aan ‘n getroue standaard en eerlikheid in karakter en woorde. Die standaard is so ver moontlik die feitelike, verifieerbare gebeure of realiteit.

Daar is na alles net een persoon in die ganse geskiedenis van die mensdom wat gesê het: Ek is die waarheid. [Bodemklippe 163]

Hy is die LEWE. Liefde het gewys wat ware lewe is. Oor eeue het hulle na die ware lewe gesoek. Nou het hulle dit gevind. Hy is die weg na God en God is die skepper van lewe.

For the commandment is a lamp,
And the law a light;
Reproofs of instruction are the way of life,(Proverbs 6:23)

You will show me the path of life;
In Your presence is fullness of joy;
At Your right hand are pleasures forevermore.(Psalms 16:11)

Johannes 14:7-11: Ons sien God in Jesus.

Hy sê dit in soveel woorde. As ons Hom geken het, het ons die Vader ook geken. As ons Hom gesien het, het ons die Vader ook gesien.

Ware wonder woorde. God is onsienlik. Geen mens het God nog ooit gesien nie. Die verskille en afstand tussen die mens en God is net te onoorkomelik. Hier sêJesus eenvoudig dat in Hom ons die Vader ook kan sien. Hy is God op aarde;God tussen die siekes en ellendiges; God tussen die gewone mense; God in ons huise; God in die gebrokenheid, siekte en dood; God in ons feeste en suksesse.

God is Jesus, tussen ons, by ons, met ons om ten volle met elke stryd van hierdie lewe te identifiseer. Hy ken die alledaagse.

Sit jou verbeelding aan die werk: Jesus as ‘n mens in jou elke dag roetine.

Hy ken stryd en boosheid. God ken ons pyn. Liefde het Hom pyn veroorsaak toe Hy aan daardie kruis gehang het. Hy het die littetekens van Sy liefde.

God aan ‘n kruis.Daar is niks in hierdie wêreld wat eers in ‘n geringe mate daarmee vergelyk nie. Dit is maklik om ‘n God van oordeel en straf op te dink. Niemand het ooit gedink aan die moontlikheid van God aan ‘n kruis nie, Was daar al ooit iets naby aan so ‘n offer in enige ander godsdiens in die geskiedenis van die mensdom?

Jesus word aan Sy dade en woorde getoets. Hy het aan Johannes se dissipels gesêhulle moet aan Johannes in die tronk die wonderwerke gaan vertel (Matteus 11:1-6). Hy maak slegte mense goed. Bekering en ‘n hartsverandering in ‘n mense is nog steeds vir my die grootste wonderwerk.

Hier sê Jesus die ondenkbare:

Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, wie in My glo — die werke wat Ek doen, sal hy ook doen; en hy sal groter werke doen as dit, omdat Ek na my Vader gaan. (OAB)

Groter werke is moeilik om te glo – kan dit ooit wees? Jesus was ‘n wonderwerker. Hy het wonderwerke in die alledaagse ingebou. Ons weet God is die bron van alle genesing – ook in en om mediese ingrype. Met die wetenskap en tegnologie word alles beter en beter.Elke vordering en ontdekking kom van God af en gebeur tot ons voordeel. In alles vind ons die bose wat afbreek, steel en vermoor en ons staan dit teë.

Ons maak die lewe beter met alles wat ons doen.

Ons wen die wêreld vir Jesus in ons alledaagse wanneer ons die wonderwerke wat Hy doen, leef. Die Christene het die kerk versprei – nie Jesus self nie. Hy doen Sy wonderwerke deur mense.

Gebed in Sy naam.

En wat julle ook al in my Naam mag vra, dit sal Ek doen, sodat die Vader in die Seun verheerlik kan word.

 As julle iets in my Naam vra, sal Ek dit doen.

Alle gebed word beantwoord. Daar bestaan nie so iets soos onbeantwoorde gebed nie. Die voorwaarde is: In Jesus se Naam – dit wil sêvolgens alles was Sy naam en karakter bepaal. In ooreenstemming met Sy naam is alles moontlik. Dit is hoekom ons Sy wil op aarde afbid.

In Jesus se naam is nie ‘n towerstokkie nie.

Dis die lewensbron van groter werke.

173. Betower om te verraai.

Posted on by

0

[Johannes 13]

Ons het al oor Judas gepraat. Ek al baie oor hom gedink, miskien selfs meer as oor enige ander dissipel. Ek wonder hoe dit moes gevoel het om Jesus eerstehands te ervaar veral as Hy die gemeenskap en kerk teengestaan het. Daar is geen twyfel dat Judas baie beïndruk met Jesus was. Hy het in sy hart geweet dat Jesus die sleutel tot die verwerkliking van die droom was – Israel se herstel en heerskappy onder die nasies.

Judas was gefokus op hierdie ideaal. Jesus het hom die verantwoordelikheid oor die geldsake gegee heel moontlik om vertroue te bou en hom in die binnekring in te trek. Jesus het natuurlik sy hart onderskei. Daar was ook indikasies dat hy nou nie juis die deursigtige finansiële administrateur van moderne tye was nie en dat daar misbruik van die geldsak was. Judas het saam met Jesus geloop oor ‘n tydperk van drie jaar en baie wonderwerke gesien. Hy het sy tyd gekies om op te tree, sonder om na die woorde van Jesus te luister. Hy het sy plan in aksie gesit sonder om die eenmalige uniekheid van daardie punt in die geskiedenis van die wêreld te onderskei,wat die Jode ingesluit het.

Om Judas beter te verstaan is dit nodig om terug te gaan na een van Jesus se gesprekke met Sy dissipels.  (Matteus 16:13-20)

Jesus vra ‘n maklike vraag: Wie sê die mense is ek? Maklike antwoord gee die dissipels: sommige sê Elia, ander Moses, party Johannes die Doper of ander meen dat Jesus een of ander nuwe profeet is.

Skielik maak Jesus dit persoonlik.

 Maar julle,” het Hy gevra, “wie, sê julle, is Ek?”

Wel, natuurlik sal die voortvarende Petrus dit uitbasuin.

 “U is die Christus, die Seun van die lewende God.”

Hierdie inpsirerende, Heilige Gees-woorde laat Jesus ‘n seën oor Petrus uitspreek wat oor eeue tot in ewigheid sal weergalm.

 Gelukkig is jy, Simon Barjona,” het Jesus vir hom gesê, “want dit is nie ‘n mens wat dit aan jou geopenbaar het nie, maar my Vader wat in die hemel is. En Ek sê vir jou: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my kerk bou, en die magte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie. Ek sal aan jou die sleutels van die koninkryk van die hemel gee, en wat jy op die aarde toesluit, sal in die hemel toegesluit bly; en wat jy op die aarde oopsluit, sal in die hemel oopgesluit bly.”

Dit is openbarings-woorde van Petrus. Dit is wat ons begeer. Ons wil sien en praat soos wat die Vader in die hemel aan ons openbaar.

Jesus verklaar dat Petrus se insig wat in sy woorde uitkom die rots is waarop die kerk gebou word. Dit is nie Petrus self nie, maar sy insig wat die rotsfondament van die kerk is. Die kerk van Jesus is nie op ‘n mens gebou nie.

 Die kerk is gebou op die openbaring van wie Jesus is.

Onthou hierdie Rhema-woord (die gesproke woord van God in die hart van ‘n mens) van Petrus wanneer ons die maaltyd waar Jesus die dissipels se voete was, bespreek.

Judas tree heeltemal normaal op met sy bose plan ‘n diep geheim wat hy met niemand deel nie. As die ander dissipels geweet het, sou hulle hom probeer keer het.

Johannes was nader aan Jesus om te vra wie dit was wat Jesus bedoel het Hom sou verraai. Johannes noem homself die geliefde dissipel. Hy het geweet hoe lief Jesus hom het. Dit is weer eens openbaringskennis wat sy lewe bepaal. Jesus het nie Johannes meer as die ander liefgehad nie. Johannes het net besef hoe lief Jesus hom het.

Aan die gasheer se linkerkant was die plek vir die eregas. Judas het daar gesit. Dit was ‘n poging van Jesus om hom van sy plan te laat afsien.

Die gasheer het aan ‘n gas iets van die tafel af aangebied as uitnodiging tot gesprek.  Jesus het die stukkie brood in sous gedoop en dit vir Judas aangebied (13:26). [Vergelyk Rut 2:14 waar Boas Rut nooi om haar kos in die wynsous te doop.]

Weer en weer was die kans op versoening aangebied, maar Judas het toegelaat dat die duisternis oorwin.

Jesus het aanvaar dat die tyd verby is en dat Judas sal doen wat hy beplan om te doen. Die dissipels het nie besef wat aangaan nie. Hulle het seker gedink dat Jesus Judas uitgestuur het om aan die armes iets te gee soos dit die gewoonte was.

Toe Judas die brood by Jesus vat, het die duiwel in sy hart oorhand gekry. Hy was so obsessief oor sy eie plan dat hy Jesus se uitnodiging en liefde keer op keer verwerp het.

Johannes noem dat Judas in die naguitgegaan het om sy donker daad te verrig. Donker dade kies gewoonlik die duisternis vir uitvoering. Dit is simbolies van wat in sy siel aan die gang was. Weg van die teenwoordigheid van Jesus, is nag. Jesus is die Lig.

Dit verklaar die diep verskille tussen Petrus en Judas. Kom ons kyk na hulle rolle in die donker ure van Jesus se verhoor, voor die kruisiging.

Judas het behoort aan ‘n politieke party wat die Romeine met geweld wou uitdryf en ‘n onafhanklike Joodse staat uitroep. Na drie jaar saam met Jesus, het hy male sonder tal gesien hoe Jesus woedende argumente en selfs potensiele steniging vermy. Hy het net weggeloop al het sekere mense al klippe opgetel. Judas het besef dis ‘n wonderwerk dat hulle Jesus nie doodmaak nie.

Dit het hom laat dink om Jesus se hand te dwing en hom in konfrontasie met die Romeinse owerhede te bring. Dit sou ‘n wonderwerk afdwing en so Judas se visie tot werklikheid bring. Sy eie ambisie en toekomsvisie het sy ore doof gemaak vir die waarskuwings van Jesus dat Hy wel in hegtenis geneem en doodgemaak gaan word (Matteus 16:21; Markus 9:31; 10:33).

Judas het nie die tye onderskei nie. Hy wou Jesus “gebruik”.

Hy het sy 30 stukke silwer (die prys van ‘n slaaf op die mark) ontvang en die soldate na Getsemané gelei. Baie gou het Judas gesien dat dinge nie volgens sy plan verloop nie. Hy het Jesus se kalm oorgawe aan die soldate gesien en in verstomming aanskou hoe hulle hom na die hoë priester se huis neem. Later die nag, nadat Hy heen en weer tussen Pontius Pilatus en Herodus gestuur is, was ‘n aaklikge doodsvonnis die gevolg van die sogenaamde verhoor.

Judas was in doodspaniek. Sy hele plan het verkeerd geloop. Hy strompel terug na die kerkleiers met die woorde:

“Ek het gesondig. Ek het ‘n onskuldige man verraai.”  (Matteus 27:4)

Na ‘n hele drie jaar in Jesus se teenwoordigheid het hy nog nie besef met wie hy te doen het nie, die Christus, die gesalfde van God, die Een op wie die hele wêreld gewag het nie.

Hy sterf  deur sy eie hand, alleen en ontnugterd.

Sodra Judas die tafel verlaat praat Jesus uit Sy hart met die ander dissipels. Hy praat oor sy missie. Hy praat sodat hulle krag kry vir die donker ure van die kruisiging wat voorlê.

Die glorie van die kruis is seker. Gehoorsaamheid aan God is die heel belangrikste. Glorie kom deur gehoorsaamheid en vertoue is die fondament vir gehoorsaamheid.

God is teenwoordig in die ergste tragedie en “verkeerde” verloop van sake. God word verneder om verhoog te word, saam met almal wat Hom volg. Nogtans gaan Jesus heeltemal alleen kruis toe.

Sy afskeidswoorde is liefde.

Ek gee julle ‘n nuwe gebod: julle moet mekaar liefhê. Soos Ek julle liefhet, moet julle mekaar ook liefhê. As julle mekaar liefhet, sal almal weet dat julle dissipels van My is.”

In die lig van die gebeure by hierdie ete – die trotse pogings vir status en Judas se verraad, is dit die kragtige woorde van Jesus as oplossing vir al die stryd van die aand – LIEFDE.

Jesus het Sy dissipels liefgehad – met al die opoffering en vergifnis wat hulle nodige gehad het om saam met Hom te oorwin. Daar is geen twyfel dat Judas ook vergifnis sou kry, sou hy daarna uitgereik het.

Voortdurende liefde kan slegs oorleef in ‘n atmosfeer van vergifnis, selfloosheid en begrip.’

Die laaste woord van hierdie hoofstuk is aan Petrus.

Judas het Jesus verraai, Petrus het Jesus verloën – wat is die verskil?

Judas het koudbloedig sy aksies beplan, intensioneel en oor ‘n lang tydperk. Petrus was impulsief en swak in die oomblik van konfrontasie. Jesus het geweet hoe lojaal Petrus aan Hom was.

Jesus het Petrus liefgehad en geweet hoe lief Petrus Hom het. Jesus het geweet Petrus sal faal en weer opstaan. Sy swakheid het nie sy toekoms bepaal nie, net soos ons mislukkings nie ons toekoms bepaal nie. Sy liefde vir Jesus het sy toekoms bepaal.

In Petrus se uur van diepste vernedering en mislukking het sy openbaringskennis oor wie Jesus werklik is, hom staande gehou en teruggebring na sy broers toe. Hy was daar saam met hulle agter slot en grendel, baie vreesagtig, toe die skokkende, wonder-tyding van die opstanding kom. Hy was nie alleen nie. Jesus het vir Maria by die graf gesêom spesiaal vir Petrus te sêdat Hy opgestaan het.

Jesus het geweet wat Petrus sou word. Hy het geweet dat Petrus eendag braaf genoeg sal wees om dieselfde dood vir Hom te sterf.

Jesus sien wat niemand sien nie. Wat Hy in ons lewe doen, maak van ons iets wat niemand kan opdink nie.