Ons is deurgaans in die proses om God te soek, terwyl ons weet Hy is wonderbaar, daar is niemand soos Hy nie en dat Hy ons liefhet met ‘n ewige liefde volgens Sy karakter van goedheid en waarheid. Ons klop aan die deur van die hemel, biddend met die Heilige Gees wat Jesus belowe het, met die woorde wat ons omstandighede en gemeenskap verander.
In die lig van die glorie van God in die hemele, het ons vrese en bekommernisse ‘n agterstiplek in ons gdagtes omdat die teenwoordigheid van die Almagtige God wat hemel en aarde in Sy hand hou, dit beweeg. Ons fokus op Sy liefde en krag, hanteer ons aardse stryd.
In 1 Korintiërs 12 en 14 bespreek Paulus die gawes van die Heilige Gees sowel as die manifestasie daarvan in die samekomste van gelowiges.
Aan die een word deur die Gees die gawe gegee om ‘n woord van wysheid te praat, aan ‘n ander ‘n woord van kennis deur dieselfde Gees; aan die een geloof deur dieselfde Gees, aan ‘n ander genadegawes van gesondmaking deur die één Gees. Aan die een gee Hy die krag om wonders te doen, aan ‘n ander die gawe om te profeteer, en aan nog ‘n ander die gawe om tussen die geeste te onderskei. Aan nog een gee Hy die gawe om ongewone tale of klanke te gebruik en aan ‘n ander om dit uit te lê. (1 Korintieërs 12:8-10)
Hierdie gawes word uitgedeel deur die Gees soos Hy wil en en soos die behoefte ontstaan.
Paulus praat ook oor die gawes van die Heilige Gees in Romeine 12. Ons het die Heilige Gees nodig om te leef soos wat hy in hierdie hoofstuk ‘n geesvervulde lewe uiteensit. Die standaard is hoog en ons enigste hoop is die kragtige toerusting van die belofte van die Vader om ‘n lewe van uitnemendheid te leef.
Ons het genadegawes wat van mekaar verskil volgens die genade wat God aan elkeen van ons gegee het. As dit die gawe van profesie is, laat ons dit gebruik in ooreenstemming met die geloof wat ons bely. As dit is om te dien, laat ons dien. As dit is om onderrig te gee, laat ons onderrig gee. As dit is om mense te bemoedig, laat ons hulle bemoedig. As ons gee, laat dit sonder bybedoelings wees. As ons leiding gee, dan met toewyding. As ons ander help, dan met blymoedigheid. (Romeine 12:6-8)
Dit is die gawes vir elke gelowige om kragtig en effektief in die gemeenskap van gelowiges te funksioneer.
And God has appointed these in the church: first apostles, second prophets, third teachers, after that miracles, then gifts of healings, helps, administrations, varieties of tongues. 29 Are all apostles? Are all prophets? Are all teachers? Are all workers of miracles? 30 Do all have gifts of healings? Do all speak with tongues? Do all interpret? 31 But earnestly desire the best (those needed in a specific situation) gifts. And yet I show you a more excellent way. (1 Corinthians 12: 28-31)
Ek haal die Engelse vertaling hier aan, omdat die Afrikaans in die laaste sinnetjie heeltemal verskil. Die laaste sin is die inleiding vir die volgende hoofstuk. Wat is die uitnemende weg, die heel beste manier van leef en die basis vir alle genadegawes? LIEFDE.
Sonder liefde is alles tevergeefs en leeg. Die liefde wat beskryf word is agapé – liefde uit keuse, nie ‘n toevallige ek-hou-van-jou nie. Dit is liefde wat nie van ‘n gevoel of ‘n chemiese of natuurlike aantrekkingskrag afhanklik is nie. Dit is liefde wat onstuitbare goeie bedoelings teenoor ‘n ander mens uitleef, sonder om enigiets terug te verwag of die waarde van die ander persoon in ag te neem. Dit is liefde wat ons vir ewig vry maak van die reaksie en opinies van mense om ons.
Dit is in die eerste versie van hierdie hoofstuk wat Paulus praat van die tale van mense en engele.
Kom ons gaan terug na die storie van die toring van Babel in Genesis 11.
Die storie van die toring van Babel is eienaardig, om die minste te sê. Die mense van die aarde kom na die vloed bymekaar en beplan om ‘n toring te bou. Almal het een taal gepraat en was eensgesind oor die projek. Volgens die prentjies in die Kinderbybel het hulle al ver gevorder voor die taalverwarring gebeur het. Hulle taaleenheid het hulle baie kragtig gemaak. God self sê dat niks vir hulle onmoontlik sal wees nie en verwar hulle taal. As gevolg daarvan versprei hulle oor die aarde soos wat Hy oorspronklik bedoel het.
Eeue later gebruik God ‘n wonderwerk van taal om Sy kerk te verenig sodat hulle die krag van eenheid kan ontvang. Op Pinksterdag het taal die ongelowiges verbyster en die kerk gevestig. (Handelinge 2:4)
Op Pinskterdag het die dissipels bekende tale gepraat – in Grieks: dialektō (Handelinge 2:8)
Twintig jaar na Pinsterdag kom Paulus by bekeerlinge in Korinte en vra of hulle die Heilige Gees ontvang het. Hulle is herdoop (die enigste plek in die Bybel wat daarvan praat), omdat die doop van Johannes voor die bediening van Jesus plaasgevind het en Paulus die beginsel van doop in die Naam van Jesus wou vestig.
Paulus het hulle ook die hande opgelê. Toe het die Heilige Gees op hulle gekom, en hulle het ongewone tale of klanke gebruik, en hulle het geprofeteer. (Handelinge 19:6)
Die ongewone tale of klanke word hier vertaal uit die woord in Grieks: glossolalia en was die teken van die inwonende Heilige Gees om die gelowige toe te rus as ‘n kragtige getuie.
In Korintiërs praat hy van glossolalia wat onbekende tale was en in Handelinge 2 word daar van dialekto gepraat, wat bekende tale was.
Hier is die kommentaar daaroor:
The characteristic of this mysterious language is that it betokened a converse alone with God, such as the angels have. But rising out of this, is that the Holy Spirit gave impulse and power to the speaker to make his language for himself for what he had to utter at that very moment, so that the language moulded itself specially in the mouth of each individual respectively for that which had to be uttered.
Die gebed in ongewone tale is een van die pilare van gebed. Ons het tyd en pirvaatheid nodig sodat die Heilige Gees vir ons kan intree. Soms is dit deel van heeldag-kommunikasie. Dit is die onderwerping van enige moeilike situasie aan Koninkryksgesag enige plek en enige tyd – deurgaans – sommer in die kar, in die kombuis, tussen ander mense.
Hierdie gawe van die Heilige Gees is vir ons persoonlike aanmoediging en opbouing en gebeur volgens Jesus se voorskrifte oor gebed in Matteus 6 – in privaatheid.
Wat nou? Wees die kerk van Berea.
Die mense daar was ontvankliker as dié in Tessalonika. Hulle het met groot belangstelling na die woord geluister en elke dag die Skrif ondersoek om te sien of dit is soos Paulus sê. (Handelinge 17:11)
Hulle het sowaar seker gemaak dat wat Paulus sê die waarheid is!
Ons het die Bybel beskikbaar. Dit is hoe ons moet optree – altyd. Ons moet seker maak en die Heilige Gees vra om die Skrif aan ons te verklaar. Die Heilige Gees is ons leermeester. Hy sal ons lei in alle waarheid. Dit is wat Jesus sê. (Johannes 6:63)
Wat is ons volgende stap? Presies wat die mense op die dag van Pinkster gedoen het.
By die aanhoor hiervan is die mense diep getref en het hulle vir Petrus en die ander apostels gevra: “Wat moet ons doen, broers?”
Toe antwoord Petrus hulle: “Bekeer julle en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus, en God sal julle sondes vergewe en julle sal die Heilige Gees as gawe ontvang.
Wat God belowe het, is vir julle en vir julle kinders en vir almal wat daar ver is, vir almal wat die Here ons God na Hom toe sal roep.” (Handelinge 2:37-39)
Gaan terug na jou binnekamer met jou geliefde Bybel daar en vra die Heilige Gees om homself aan jou te openbaar. In die soete en liefdevolle teenwoordigheid van jou Pappa sal jy die hemelse taal op jou eie tong vorm in ‘n stap van geloof.
Dit is nie ‘n onderwerp vir obsessie nie –
dit is ‘n gevolg van onderwerping.
Bodemklippe 