Tag Archives: wonderwerke

199. Praat met die berg!

Posted on by

0

Ek het gedink ek weet wat genade is.  Ek het al daaroor geskryf.  Ek kan verwys na ‘n reeksie oor die Sluitsteen in Bodemklippe nommer 43-45. Dit was so ‘n pragtige konsep toe ek dit bestudeer.  Die sluitsteen wat die finale steen in ‘n pragtige ronde boog is, waarop die woord: genade uitgemessel is.  Dit is die opskrif, ‘n blywende kenmerk van ‘n lewensboog.  Ek onthou hoe ek myself ‘n pragtige klip-geboude boog oor ‘n deur voorgestel het en geweet het dat almal wat by my lewensdeur inkom, die woord: genade daarop moet sien en beleef.

Een ding het ek al van die Woord van God geleer.  ‘n Mens kan nooit die vele fasette of die mooi woord: veelkantigheid, van die Skrif onderskat nie.  Daar is altyd iets nuut om te leer.  In die afgelope weke het die Skrif in Sagaria 4 weer onder my aandag gekom in ‘n splinternuwe aspek wat my so inspireer.  Kom ons lees.

Toe antwoord hy en sê vir my: Dit is die woord van die HERE aan Serubábel, naamlik: Nie deur krag of deur geweld nie, maar deur my Gees, sê die HERE van die leërskare.

 Wie is jy, groot berg? Voor Serubábel sal jy tot ’n gelykte word! En hy sal die sluitsteen te voorskyn bring onder uitroepe van: Genade, genade oor hom! (Sagaria 4:6,7, OAB)

Dit is belangrik om hierdie gedeelte in die Ou Afrikaanse Bybel te lees want die ganse betekenis en simboliek is verlore in die Nuwe Afrikaans Bybel. “Genade” is ‘n woord wat ryk aan betekenisnuanse is.  Dit word in die NAB met “mooi” vertaal en ek veronderstel dit is om die konsep van tevredenheid met die groot taak wat voltooi is uit te druk.

Serubabel het ‘n reuse taak gehad om die Tempel te herbou nadat die bannelinge uit Babilon teruggekeer het.  Dit is pragtig hoe die aanmoediging vir die reuse taak in die tiende versie verwoord word:

Moenie die dag van klein dingetjies gering ag nie.

Enige reuse projek begin klein, miskien op ‘n papier met ‘n plan, lysies en die volgorde van projekbestuur voordat ‘n klip beweeg word. Jerusalem lêin puin.  Dit is die hartseer van Nehemia en die wonderwerk van die Persiese koning wat aan Nehemia die toestemming en toerusting gee om die muur van Jerusalem te herbou.  Nehemia sit die altaar weer in plek om die aanbidding te herstel, maar die Tempel om die altaar lêsteeds vervalle en vernietig.  Dit is die toestand nadat Nehemia se projek om die muur te herbou in ‘n rekordtyd van 54 dae voltooi is.

Volgende was die Tempel.  Die Tempel van Salomo was oral in die antieke wêreld bekend as ‘n ‘n wonder van argitektuur en weelde.  Dit was bykans onmoontlik om die prag en praal van die oorspronklike Tempel te herstel en die projek sneuwel amper by die blote gedagte aan die grootsheid van die taak.

Sagaria word deur die Here geroep om die tempelbouers te inspireer met die profetiese Woord van God.  Dit is presies waar mens vandag nog moed en uitkoms kry.  Sagaria se pragtige visioene is insig in die onsienlike realm om die grootheid van God te beskryf sodat die probleem in die sienlike realm in die perspektief van God se krag gereduseer word tot hemelse proporsies. Niks is onmoontlik as mens kyk hoe God kyk.  Dit is die perspektief wat die profeet bring.

Die Brenton Septuagint Vertaling het ‘n interessante variasie op Sagaria 4:7.

[Die Septuagint is die vertaling van die Ou Testamentiese Joodse geskrifte uit Hebreeus na Grieks wat in die derde en tweede eeue voor Christus deur Joodse geleerdes vir die Grieke gedoen is en later, na Jesus, deur die Griekse Christene as die Ou Testament aanvaar is.  Sir Lancelot Charles L Brenton het die Septuagint in 1844 in Engels vertaal.]

Who art thou, the great mountain before Zorobabel, that thou shouldest prosper? whereas I will bring out the stone of the inheritance, the grace of it the equal of my grace.

Op daardie sluitsteen staan ons erfenis geskryf – genade wat met God se genade beskryf word. Dit is kragtige woorde.

Hoe kan ons dan weet dat genade ‘n krag is wat in ons guns werk?

 Die apostels het kragdadig getuig dat die Here Jesus uit die dood opgestaan het, en die genade van God was groot oor hulle almal. (Handelinge 4:33)

God se genade het die apostels kragtig gemaak.  Die realm waarin hulle die grootste taak van die ganse geskiedenis van die mensdom moes aanpak, is deur genade gekenmerk.  Die wankelrige begin van die Christendom in die handelinge van die handjievol volgelinge wat op Pinksterdag deur die uitstorting van die Heilige Gees bemagtig en bekragtig is, was in enige menslike terme heeltemal onmoontlik. Die kern van hierdie stelling is natuurlik dat die vestiging van die Christendom nooit in menslike terme beskryf kan word nie.

Die Heilige Gees is die hoofspeler in hierdie verhaal.  Sy werking maak al die verskil.  Die Heilige Gees is die krag van die genade van God.  Hy is die onsigbare aandrywingsmag wat die onmoontlike moontlik maak; wat die berg voor Serubabel ‘n plein maak.

‘n Mens kan nooit die krag van die werking  van die Heilige Gees in ‘n lewe of ‘n situasie onderskat of minag nie.  Die Heilige Gees skuif die berg in die onsienlike realm SONDER dat jy sien.  Hy is die asem van God, die lewegewende wind.  ‘n Mens sien nie asem nie,  Die gebrek daarvan is dood.  ‘n Mens sien ook nie wind nie – net die effek daarvan.  Dit is die punt van die onsienlike realm.  Daar gebeur die dinge wat jou lewe direk impakteer en wat al die verskil tot jou voordeel maak, sonder dat jy sien of selfs weet presies hoe dit uitwerk.

God is goed en Hy wil goeie dinge vir jou doen – alles dinge wat tot jou voordeel sal uitwerk op maniere waarvan jy nooit eers sou kon droom nie.  Dit is sy karakter soos beskryf in Exodus 34: 6:

Ek, die Here, is die barmhartige en genadige God, lankmoedig, vol liefde en trou.

God is liefde – jy het dit al baie gehoor.  Hy doen niks behalwe uit die bron van liefde.  Dit is sy karakter en wese.  Hy is die bron van alles wat goed is.

Glo dit  – al voel dit nie so nie.  Die Heilige Gees is nie ‘n gevoel nie.  Hy werk kragtiglik en op grond van ‘n verhewe plan sonder dat jy dit “voel”.

Dit is hoe CS Lewis dit stel:

It is quite right that you should feel that “something terrific” has happened to you (It has) and be “all glowy.”  Accept these sensations with thankfulness as birthday cards from God, but remember that they are only greetings, not the real gift.  I mean, it is not the sensations that are the real thing.  The real thing is the gift of the Holy Spirit which can’t usually be—perhaps not ever—experienced as a sensation or emotion. The sensations are merely the response of your nervous system.  Don’t depend on them.  Otherwise when they go and you are once more emotionally flat (as you certainly will be quite soon), you might think that the real thing had gone too.  But it won’t. It will be there when you can’t feel it.  May even be most operative when you can feel it least.

 

CS Lewis: Words to live by. [My beklemtoning]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

193. Buitengewoon en bonatuurlik – dis vir my!

Posted on by

1

“He is not the soul of Nature, nor any part of Nature. He inhabits eternity: He dwells in a high and holy place: heaven is His throne, not his vehicle, earth is his footstool, not his vesture. One day he will dismantle both and make a new heaven and earth. He is not to be identified even with the ‘divine spark’ in man. He is God and not man.”   

C.S. Lewis, Miracles

Die woorde van die ou profeet Jesaja is poësie.  As mens dit in Afrikaans of Engels lees, is dit nie dadelik duidelik nie, maar dit is volgens die geleerdes wel so in Hebreeus.  Jesaja het gesing.  Ek kan my net voorstel hoe hy die skerp oordele oor goddeloosheid, bose stede en harde harte in ‘n diep, kwaai stem gesing het.  Dan was daar ander kere, waar hy die oproep tot bekering en terugkeer na God met die passie van die Heilige Gees in sy eie hart uitgekreet het.  Soms voel Jesaja vir my soos ‘n ouer vriend, ‘n oupa wat ek nooit geken het nie, verseker die mentor wat ek nodig het, meerdere male in my lewe.

Ek wonder hoe het Jesaja 61 in sy stem en woorde geklink.  Dit is wonder-woorde van uitkoms, uitredding en ‘n wonderwerkende God wat alles in sy Hand hou.  Kan jy in jou gees sy woorde hoor?

Die Gees van die Here my God het oor my gekom; die Here het my gesalf om ‘n blye boodskap te bring aan die mense in nood, Hy het my gestuur om dié wat moedeloos is, op te beur, om vir die gevangenes vrylating aan te kondig, vryheid vir dié wat opgesluit is,

om aan te kondig dat die tyd gekom het waarop die Here genade betoon, die dag waarop ons God sy vyande straf maar almal wat treur, vertroos,

die dag waarop Hy vir dié in Sion wat treur, eer gee in plaas van smart, vreugde in plaas van droefheid, blydskap in plaas van hartseer. Hulle sal genoem word: Bome van Redding. Die Here het hulle geplant om sy roem te vermeerder.

Hulle sal die eeue-oue puinhope opbou, plekke herbou wat lankal verlate lê, hulle sal verwoeste stede weer opbou, plekke wat geslagte lank verlate lê.

Net die eerste verse roer in my ‘n passie om die Gees van die Here op my te ervaar. sodat ek self die woorde van God praat.

In hierdie paar verse word die hartseer en hopeloosheid van die wêreld aangespreek.  Dit is opmerklik hoeveel klem op treur, hartseer en die beperkinge van gevangeneskap geplaas word.  God is bewus van die wat treur.  

Die gebrokenheid en sielsverdriet van ‘n lewe op aarde is ‘n puinhoop van trane en depressie.  As vrees en angs ons nie in die gevangenis hou nie, dan is depressie en moedverloor die tralies van binding.  Die goeie nuus van Jesaja is die sielsremedie wat oor die eeue heen ego.  Dit is die Psalms van Dawid se uitstaande tema.

Prys die Here!  Kyk op en besef dat jy in daardie puinhoop van trane deel van ‘n groter plan is.  Laat jou siel die Here aangryp soos ‘n drenkeling aan ‘n reddingsboei vashou. “Sien” jouself as ‘n Boom van Redding.

In die woorde van hierdie selfde Jesaja: Jy, ellendige, deur storm gejaagde, ongetrooste! Kyk, Ek lê jou stene in sierklei, en Ek grondves jou in saffiere; (Jesaja 54:11,OAB) – kyk op en jou siel sal leef.

Jy is die juweel in God se kroon. (Maleagi 3:16-18)

Dit is jy, die stormgejaagde, wat die puinhope gaan opbou.  Jy gaan die verwoeste stad se mure herstel.  Jy sal vryheid vir die gevangenes aankondig en vreugde in plaas van hartseer leef.

Hier is egter ‘n belangrike beginsel wat duideliker in die Engelse vertaling gestel word.  Lees saam met my 61:3 in die NKJV.

To console those who mourn in Zion,
To give them beauty for ashes,
The oil of joy for mourning,
The garment of praise for the spirit of heaviness;
That they may be called trees of righteousness,
The planting of the Lord, that He may be glorified.”

In hierdie vers is daar iets konkreet wat aan die oplossing gekoppel word.  Die “oil of joy” en die “garment of praise” is metafore vir geestelike beginsels, maar dit kom uit die praktiese van die alledaagse. Elke mens het behoefte aan olie – dit is ‘n lewensmiddel.  Ons neem dit in – elke dag.  Elke mens moet aantrek – ons loop nie kaal nie – inteendeel, ons is obsessief oor aantrek.  Dink maar aan die persentasie klerewinkels in elke winkelsentrum.

Olie gaan binne in ons lyf en ‘n kleed is om jou lyf te bedek.  Dink net as ons werklik hierdie geestelike beginsels drink en aantrek – die olie van blydskap en die kleed van lofprysing. Onthou dit is die mooiste, eleganste bedekking vir jou lyf wat daar ooit kan wees.  Wat sê die Bybel hier?  Jou stene is in sierklei en jou fondamente is saffiere.  Maleagi praat van juwele vir ‘n kroon.

Jare gelede het my ma ‘n droom gehad oor my en my man.  Sy droom sy stop met haar kar in die inrypad van ons huis en moet ‘n swaar kis vir ons aflaai.  Ons staan op die stoep sonder om hulp aan te bied.  Die kis is toe, maar sy weet sy moet dit oopmaak en sien wat binne is.  Toe sy voor ons staan met die kis en dit oopmaak was dit vol van die mooiste mantels wat sy ooit gesien het.  Die swaar materiaal was met edelstene en sy borduurgaring in die pragtigste patrone uitgewerk. Sy het die droom vir my vertel en toe self gaan bid oor die betekenis daarvan.  Sommer vroeg die volgende oggend het sy gebel.

Die Here sê: Die mantels is ons getuienisse van uitkoms en Woord-antwoorde wat ons in gebed gekry het.  Dit is die edelstene en borduurwerk.  Ons moet die mantels dra.  Ons moet “lyk” soos die werk van God.

Wat kan ek sê? Ek sou graag wou hêdie mense van my moet sê: O, hier kom ou Prys die Here alweer aan!

Trek aan, Bodemklipvriend en “dra” jou lofprysing.  Breek uit die gevangenis van swaarmoedigheid met die konstante bewustheid van Sy edelstene in jou siel en gees.  Elke traan is ‘n diamant op jou kleed.

My ellende het nie ongemerk by U verbygegaan nie, U het op my trane gelet. In u boek staan hulle opgeteken.  (Psalm 56:9)

Laat ons woorde die woorde van Jesus wees van wie gesêis:

God het Hom gestuur, en Hy spreek die woorde van God, want God gee Hom sy Gees sonder enige beperking. (Johannes 3:34)

 

191. Wonderboom van God in aksie.

Posted on by

0

[Nuwejaar 2019]

Die ritme van die natuur en die sekerheid van die seisoene is altyd vir my ‘n bron van inspirasie.  Daar is soveel in wat ons beleef op ‘n daaglikse basis wat ons aanspoor om elke woord van die Woord van God te glo.  Ek het al soveel maal Genesis 8:22 aangehaal ek is seker elke Bodemklipvriend ken dit al “van buite” soos die ou mense gesê het.  Die taal het ‘n ritme net soos die betekenis van die woorde.

“So lank as die aarde bly bestaan,

sal saaityd en oestyd nie ophou nie,

ook nie koue en hitte,

somer en winter,

dag en nag nie.”

Elke mens wat in die kille greep van winter vasgevang is, weet verseker een of ander tyd draai die seisoen en is daar verligting.  Soveel sielkundiges en beraders vind ‘n simboliese gelykenis van ‘n lewe in die seisoene van die jaar.

Ons lewe is nie konstant nie en dit is soms moeilik om die tekens van lente in die winter te sien, maar dit is ALTYD daar. Dit vereis ‘n naby kyk om te sien dat die botseltjie van elke blaartjie in die koudste en donkerste dae van die winter gereed sit om, ongesiens deur meeste, te ontvou en die draai van nog ‘n seisoen te aktiveer.  Ons ken mos die tekens van lente.  Die bome kry eers net so ‘n groen skynsel – ‘n ligte groen, ‘n nuwe groen. Daarna word dit ‘n dieper en duideliker kleur.

Gewoonlik met die draai van die kalenderjaar sit hierdie mensgemaakte telling van tyd en seisoen ons in die middel van winter in die noordelike halfrond en somer in die suidelike halfrond.  Die eerste dag van ‘n nuwe jaar is òf baie koud òf baie warm en dis moeilik om die draai van die seisoen te visualiseer.  Dit is presies soos ons verbeeldingsoefening van geloof, wat met hoop en ‘n vaste vertroue die bewys word van dit wat ons nie sien nie. (Hebreërs 11:1)

Die visuele en atmosferiese ervaring van ‘n seisoen terwyl die teenoorgestelde werklikheid is, is ‘n uitdaging. Soms is dit presies wat die Here van ons verwag.

Die goue draad van simboliese leerervarings is een van die kosbaarhede van die Woord.  Ons weet daar was drie elemente in die Verbondsark wat in die Allerheiligste in die Tabernakel gestaan het.  Dit was goue bak met manna wat nooit vrot geword het nie, die kliptafels waarop die wet neergeskryf is en die staf van Aäron wat in een dag gebot, gebloei en vrug gedra het.

Ons het nou net die seisoene bespreek. In die winter is die botsel gereed, maar dis baie maande voordat die blaartjie uitstoot en dan neem dit minstens nog ‘n paar weke voordat die vrug vorm.   Dis eers  ‘n paar weke daarna dat die vrug reg is vir die oes.

Aäron se staf was ‘n droeë stuk hout.  ‘n Staf was ‘n wandelstok, ‘n instrument om skape aan te keer en dalk ‘n skaap se poot te haak wat oor ‘n afgrond wil stort of wegdwaal.  Dit was ‘n bekende en geliefde bykomstigheid vir enige man in daardie tyd.  Dink maar aan Dawid in Psalm 23 wat skryf dat God se stok en staf hom vertroos.  Jesus beskryf homself as die goeie Herder, een van die sewe EK IS-stellings in Johannes se Evangelie.

Hierdie dooie stuk hout kry goddellike lewe en stoot oornag ‘n vrug uit.  Die vrugdraende “kierie” soos die NAB (Nuwe Afrikaanse Bybel) dit noem, is ‘n teken vir die Israeliete van God se keuse oor die stam van Levi as die priesters vir die volk.

Toe Moses die volgende môre by die tent met die getuienis kom, was daar botsels aan die kierie van Aäron, wat daar was vir die stam Levi. Trouens, daar was nie net botsels aan nie, daar was ook bloeisels en dit het selfs ryp amandels gedra.  (Numeri 17:8)

Baie eeue later lees ons van die amandeltak in Jeremia 1.  Die skrif was vir my ‘n lewenslyn in ‘n baie donker tyd.  Dit was God se bemoediging aan my dat Hy nie my gebede of Sy beloftes aan my vergeet het nie.

Die woord van die Here het tot my gekom: Wat sien jy, Jeremia? Ek het geantwoord: “Ek sien ‘n amandeltak.”

Die Here het geantwoord: Jy het reg gesien. Ek staan gereed om te doen wat Ek gesê het.

Die Hebreeuse woord vir “amandeltak” herinner aan die woord vir “gereed staan”.

Die volle impak van die kragtige simboliek van die amandeltak is nog meer duidelik in die Amplified vertaling.

Moreover, the word of the Lord came to me, saying, Jeremiah, what do you see?

And I said, I see a branch or shoot of an almond tree [the emblem of alertness and activity, blossoming in late winter].

 Then said the Lord to me, You have seen well, for I am alert and active, watching over My word to perform it.

Die amandelbloeisel bloei eerste, reeds in laat winter.  Dit kondig die lente aan.  Dit is net soos toe God in die tyd van Daniël die ballingskap met ‘n paar jaar verkort het. Hy sny die winter kort.  Die simbool van God in aksie – gereed om Sy beloftes te vervul en aan jou waar te maak – is die eerste bloeisel van die seisoen, wanneer niks anders soos lente lyk nie.

Hoe gaan jy 2019 binne?  Dit is menslik onmoontlik om die toekoms te ken. Ons antwoord vir die onsekerheid in die toekoms is HOOP.  Dit is die vaste vertroue om in geloof God se aksie te verwag en die bewys daarvan in die amandelbloeisel te ervaar wanneer niks lyk asof dit gaan uitwerk.

Hoe weet jy dat God vir jou sal optree? Dit is die kern van God se belofte van die vroegste tye af.

Lees en HOOR die gedruis van oorvloed.

Die HERE het sy heilige arm ontblootvoor die oë van al die nasies, en al die eindes van die aarde sal sien die heil van onse God. (Jesaja 52:10, OAB)

Om jou arm te ontbloot, beteken om jou moue op te rol.  Dit dui aan dat jy gereed maak om te werk.  God sit gereed om in te gryp in jou lewe en 2019 as die genadejaar van sy groot werk in jou lewe aan te kondig.

’n PSALM. Sing tot eer van die HERE ’n nuwe lied, want Hy het wonders gedoen; sy regterhand en sy heilige arm het Hom gehelp.

Die Here het sy oorwinning bekend gemaak, aan die nasies het Hy sy reddingsdade geopenbaar.

Aan die huis van Israel het Hy sy liefde en sy trou herbevestig; die hele wêreld het gesien dat ons God die oorwinning behaal het. (Psalms 98:1-3, OAB en NAB)

In hierdie eerste dae van 2019 bevestig die Here sy liefde en trou aan ons.  Dit is werklik iets om oor te dans.

Kom ons gaan die Nuwejaar in op ‘n huppelstap van vreugde oor die uitkoms en voorsiening van 2019.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

143. Tabernakels, Tempels, Katedrale en Kerke.

Posted on by

0

[Johannes 2]

Aanbidding is ‘n kenmerk van lewe op aarde. Dink daaraan. Oor die hele wêreld, dwarsdeur die geskiedenis, staan plekke van aanbidding sentraal in die kultuur en geskiedenis van elke volk op aarde. Sedert die antieke tye, is die mees buitengewone bouwerk en selfs sekere natuurwonders aan gode of hoër wesens toegewy.

Die woestynvolk met hulle opvou-weergawe vir ‘n aanbiddingsplek was nie anders nie. Uitgelei onder die son-aanbidders van Egipte, waar verstommende argitektoniese projekte tot eer van hulle gode aangepak is, het God se volk in die woestyn rondgedwaal sonder enigiets om hulle hernieude geloof in die wonderwerk-God YHWH (Yaveh) van hulle geloofsvoorvaders, Abraham, Isak en Jakob te anker nie.

So ‘n ent in hulle woestynwandelinge, vind ons die beskrywing en voorskrifte vir die Tabernakel, ‘n heerlike studie op sy eie. Moses beskryf noukeurig aan die volk wat God bepaal. Heilige Gees-geïnspireerde vakmanne en vroue bou en versier die Verbondsark wat die teenwoordigheid van die Allerhoogste God simboliseer. ‘n Dik-geweefde, geborduurde linnegordyn skei die Ark van die deel waar die Toonbrode (simbool van die Woord van God), die Lampstaander (simbolies van die Lig wat die Woord van God verlig en toegankllik maak) en die goue bak met wierook (simbool van aanbidding) staan. In die voorhof is die brandofferaltaar waar onskuldige bloed ons van sonde reinig en die bronsbak met water wat ons doop simboliseer. Dit is die gevestigde patroon van aanbidding oor al die eeue heen.

Ek is altyd so aangemoedig met die skrif wat die kuns en vaardigheid van die vakmanne wat aan die Tabernakel gewerk het, as ‘n direkte gawe van God beskryf.

Die Here het hom toegerus met sy Gees sodat hy met vaardigheid, insig en verstand enige werk kan doen: ontwerpe maak en dit in goud, silwer en brons uitwerk, edelstene verwerk en monteer, en houtwerk doen. Hy sal enige werk kan doen. Die Here het vir hom en vir Oholiab, seun van Agisamak uit die stam Dan, die begaafdheid gegee om ander as vakmanne op te lei. Die Here het aan hulle die vaardigheid gegee om al die werk van ‘n vakman te verrig: om te ontwerp, om blou, pers en bloedrooi wolstof en linne te borduur, en om te weef. Hierdie manne kan enige werk doen en ontwerpe maak.  (Exodus 35:31-35)

Gevestig in die Beloofde Land skryf Dawid ‘n paar eeue later hoe graag hy ‘n Tempel wil bou, ‘n permanente struktuur om die wonder-God van Israel te aanbid. Sy seun, Salomo, bou ‘n Tempel wat die hoogtepunt van die Hebreeuse beskawing in antieke tye oorheers en die respek en bewondering van buurnasies afdwing. Dit bly die sentrale plek van aanbidding vir 400 jaar. Die afvalligheid van Israel het tot gevolg dat die Assiriërs hulle in ballingskap wegvoer om nooit weer terug te keer nie. Ongeveer 200 jaar later word Jerusalem deur die Babiloniërs vernietig en die mense van Juda in ballingskap weggevoer.

Sewentig jaar na die ballingskap van Juda begin het, word die terugtog aangepak onder leierskap van Ezra en Nehemiah en in groot verwondering oor God se mag en leiding, word die Tempel en die muur van Jerusalem herstel. Die wonderwerke en stryd om die taak te voltooi word noukeurig opgeteken,

Onder Romeinse oorheersing, eeue later, werk die Joodse koning Herodus die Grote, dekades lank om die Tempel tot sy vorige glorie te herstel. Hy is bekend vir sy grootse, argitektoniese projekte oral in Judea in daardie tyd. Die Tempel is die trots en vreugde van Jerusalem en die sentrum van Joodse kultuur en godsdiens, gebou op die patroon van die Woestyntabernakel en die Tempel van Salomo, met ‘n paar byvoegings, soos die voorhof van die Vroue en die voorhof van die Heidene, wat nooit in die oorspronklike plan was nie.

Die Tempel was die trots van die Fariseërs en priesters en duisende pelgrims van oor die wêreld wat graag in Jerusalem se hart wou aanbid. Dit was die sentrum van ‘n Jood se daaglikse lewe en kultuur. Daar was vir hulle geen alternatief nie. As jy ‘n Jood gebore is, was jy onder die Wet van Moses en kon niks anders kies nie. Daaglikse gebed, offers, die Sabbat en die Feeste het die ritme van jou lewe bepaal. Niks anders was belangrik.

Jesus se optrede by die Tempel toe Hy die geldwisselaars daar uitgejaag het, het onmiddellike reaksie by die Joodse leiers uitgelok.

Hulle reaksie word in Johannes 2:17-25 bespreek.

Jesus se dissipels het die woorde van Psalm 69:9 onthou. Die Psalm vertel van die passie van die Messias vir die huis van God en beskryf dit so sterk soos jaloesie oor die ware aanwending van aanbidding in die Tempel. In hulle gedagtes is Jesus se optrede in lyn met die Messias.

Die reaksie van die Jode is verstaanbaar. Hulle wou Jesus se geloofwaardigheid met ‘n teken bevestig. Hulle het geweet dat die Messias tekens en wonders sou doen. Jesus moes Homself bewys deur iets bonatuurlik te doen.

Jesus se antwoord was ‘n groot probleem. Johannes skryf met die perspektief van sewentig jaar na die gebeure.

Die woorde waarmee Jesus hulle vrae antwoord, is later in Sy verhoor teen Hom gebruik. Hulle het Hom aangekla en gesê:

 “Hierdie man het gesê: Ek kan die tempel van God afbreek en in drie dae weer opbou.” (Matteus 26:61)

Jesus het nooit gesê dat Hy die Tempelgebou sal afbreek en opbou nie. Hy het geweet dat die einde van Tempelaanbidding naby was. Hy het aan die Samaritaanse vrou gesê dat aanbidding in gees en waarheid nie meer plekgebonde sou wees nie.

Tempelaanbidding het nie mense na God toe gelei nie. Dit moes eintlik. Dit het heeltemal irrelevant geraak. Jesus wou die ou manier vervang met iets waarvan hulle nog nooit gehoor het nie.

God maak nuut, altyd beter as tevore. Dit is die wonderwerk-beginsel van herstel. Hy maak iets wat jy nie in jou wildste drome kan opdink nie. Kyk uit vir die nuwe. (Jesaja 42:9; 43:19)

Jesus het gepraat van ‘n Tempel wat nie deur mense hande gebou is nie. Sy koms het die einde van mensgemaakte Tempels beteken. Sy koms sou die nuwe bring, Gees-aanbidding sonder geboue en sonder dieroffers. (Markus 14:58)

Die Heilige Gees sou die gelowige toerus met salgheid en krag om met die waardigheid van die Kruis en deur die reinheid van die Bloed in die Teenwoordigheid van die Almatige in te kom.

In 19vC begin Herodus die bouwerk aan die Tempel in Jerusalem om die Jode onder Romeinse heerskappy gelukkig te hou. In 64nC is die bouwerk eers klaar. Dit het 46 jaar geneem om te bou. ‘n Skamele ses jaar daarna, in 70 nC vernietig die Romeinse weermag onder leiding van Vespasianus die Tempel sodat net die klaagmuur bly staan.

Met hierdie kennis as agtergrond is Jesus se stelling skokkend. Het Hy regtige bedoel dat die wonder en luuksheid van al hulle moeite tot niks sal kom nie? Al hierdie geld wat spandeer word, was gemors en irrelevant in God se plan – hoe dan nou?

Jesus roep die mense in diskussie oor Sy stelling. Hy stel die figuurlike tenoor die letterlike, die fisiese in kontras met die geestelike.

Verder nog, Sy stelling gaan eintlik oor die Opstanding. All mense, waarookal, sou toegang tot die opgestane Christus hê. Die alom-teenwoordige God sou aanbid word tot aan die eindes van die aarde. Die ware diepte van Sy stelling sou eers na die Opstanding waarlik verstaan word.

Die skrif wat hulle geglo het is dat hulle van die dood gered wou word. Die dood was ‘n vreesaanjaende misterie. Die Psalmis sing duisende jare gelede:

U gee my nie oor aan die dood nie. U laat u troue dienaar nie in die graf kom nie. (Psalm 16:10)

Petrus haal dit aan op Pinksterdag (Handelinge 2:31), Paulus haal dit aan in Antiochië (Handelinge 13:35). Redding uit die dood het die vertroue van die kerk in die opgestane Jesus bevestig.

In die dispensasie van die Heillige Gees hoef ons nie op enige mensgemaakte plek van aanbidding staat te maak nie. Ons aanbid in ons eie Tempel in ons diepste wese as gevolg van die Opstanding en die uitstorting van die Heilige Gees.

Jesus het baie wonderwerke in Jerusalem gedoen. Baie mense het in Hom geglo, maar tog het Hy Homself nie openlik as die Messias verklaar nie.

Jesus het die mens goed geken. Hy het geweet dat ‘n wonderwerk, hoe groot ookal, gou ou nuus word. In die joernalistiek praat hulle van die “een dag wonder”. Sensasie is sensasioneel vir ‘n baie kort tydjie.

Die mense sal die wonders en tekens volg, maar baie sou nie bereid wees om hulle kruis op te neem nie, hulleself te verloën en die houding van diensbaarheid te leef nie. Oorgawe aan die wil van die Here in alles, sou die ware van die oppervlakkige skei.

Jesus wou nie die populêre stem hê nie. Hy sou hulle aanvaarding ontvang slegs as hulle presies besef het, wat aanvaarding behels. Die menigte sou Hom die Messias verklaar en dan verwag dat Hy hulle oppervlakkige verwagtinge vervul.

Hy het gekom vir soveel meer as wat die mens ooit kon droom.

Johannes gebruik drie woorde vir wonderwerk:

Teras beteken ‘n wonderlike ding. Dit het geen morele inhoud nie, eenvoudig ‘n wonder. Die Nuwe Testament gebruik nooit hierdie woord alleen om ‘n wonderwerk te beskryf nie.

Dunamis beteken krag. Ons woord dinamiet kom daarvandaan. Dit wys op buitengewone krag, effektiewe krag wat deur almal erken word.

Semeion beteken ‘n teken. Dit is die woord wat Johannes gebruik. Die daad vertel van die man, openbaar sy karakter en dien die doel om die persoon wat optree beter te ken en te verstaan.

Wonderwerke het aan die mens die aard van God getoon.

Jesus wys wie God is. Hy maak die siekes gesond, Hy troos die armes en Hy voed die wat honger ly.

Sy wonderwerke was die teken van God se liefde vir die mens.

70. Dis ‘n geskenk…skeur oop en gebruik.

Posted on by

0

The value of knowledge, that is, true spiritual knowledge, in the life of faith, can hardly be exaggerated.

The divine is always first known by believing. As we continue believing, we shall be prepared to know and to see.

Andrew Murray: The Spirit of Christ

Bodemklipvriend – kan jy stilstaan vir ‘n oomblik? Ek weet, ek weet – die lewe is besig en veeleisend. Die nuus is kommerwekkend. Die toekoms onseker en jy moet werk en voorsien – dis jou Afrikaner, Calvinistiese plig, diep in jou ingepreek en ingebrand met ‘n voorbeeldige opvoeding van kerk en ouers wat net so hard gewerk en voorsien het – ja, ja – deur twee oorloeë ook. Hoe gaan jy stil word en weet?

Goddellike wysheid en kennis bepaal alles. As jy dit nie het nie, maak dit nie eintlik saak wat jy het nie.

Onthou jy jou koninklike afkoms? Jy is ‘n prins en priester in die ewige, onstuitbare, onverganklike en onsigbare koninkryk van God wat Jesus op aarde bevestig het. [Bodemklippe nr 27]

Die volle impak van ons posisie as wedergebore kinders van God is meer en groter as wat die meeste van ons besef. Dit verg ‘n tyd van stilte en diep denke. Kan ons net vir ‘n oomblik stilstaan en die doel van alles beskou?

Waarmee is ons besig? Ons is in transformasie om ons denke te verander sodat ons die diep misterie van lewe kan begryp en met insig besluite te neem. Openbaringskennis, totaal ontoeganklik vir die ongelowige, is ons skat van onberekenbare waarde.

Efesiërs 1:17 -19:

…dat die God van onse Here Jesus Christus, die Vader van die heerlikheid, aan julle die Gees van wysheid en openbaring in kennis van Hom mag gee, verligte oë van julle verstand, sodat julle kan weet wat die hoop van sy roeping en wat die rykdom van die heerlikheid van sy erfdeel onder die heiliges is; en wat die uitnemende grootheid van sy krag is vir ons wat glo, na die werking van die krag van sy sterkte…

…that the God of our Lord Jesus Christ, the Father of glory, may give to you the spirit of wisdom and revelation in the knowledge of Him, 18 the eyes of your understanding being enlightened; that you may know what is the hope of His calling, what are the riches of the glory of His inheritance in the saints, 19 and what is the exceeding greatness of His power toward us who believe, according to the working of His mighty power…

Die sleutel tot hierdie hele wonder-wêreld van wysheid en openbaringskennis wat Jesus vir ons kom skep het, is geloof.

Geloof is ‘n gawe sowel as ‘n vrug van die Heilige Gees. Dis die kragtigste kringloop van vooruitgang ooit.

Dit is die mosterdsaadjie wat met die berg praat.

Matteus 17:20:

So Jesus said to them, “Because of your unbelief; for assuredly, I say to you, if you have faith as a mustard seed, you will say to this mountain, ‘Move from here to there,’ and it will move; and nothing will be impossible for you.

Geloof – [Grieks = pistis] – word gedefinieer as oortuiging, dit wat vertroue behou, dit wat as waarheid beskou word. In die Nuwe Testament word die woord verder uitgebou as die goddellike inplanting van innerlike vertroue en afhanklikheid van God en alles wat Hy sê.

Romeine 12:3:

For I say, through the grace given to me, to everyone who is among you, not to think of himself more highly than he ought to think, but to think soberly, as God has dealt to each one a measure of faith.

God gee ‘n maat van geloof aan elkeen. Niemand kan daarsonder wees nie. Dit is wat ons kernbestaan definieer: ons word genoem – gelowiges – omdat ons glo. Dis maar net die begin.

Paulus gaan verder in 2 Korintiërs 10:15 en praat van geloof wat groei met die vewagting dat groter geloof denkpatrone verander en wyer evangelie-impak sal bring:

…but having hope, that as your faith is increased, we shall be greatly enlarged by you in our sphere,

Dink maar aan Jesus se lewe op aarde en Sy interaksie met mense in nood en mense in rebellie teen Sy leer. Dit is ‘n hele studie op sy eie en noukeurig opgeteken vir ons eie geloofsreis.

Jesus se lewe op aarde was die beeld van God se denke, God se voorkeure, God se goedkeuring. Ongeloof het Jesus kwaad gemaak – geloof het Hom vreugdevol wonderwerk-aktief gemaak.

Die uitroep van die epileptiese kind se pa wat sy gewilligheid om te glo saam met ‘n rou-eerlike besef van ongeloof, het Jesus geroer en die kind is genees.

Mark 9:19, 23 en 24:

He answered him and said, “O faithless generation, how long shall I be with you? How long shall I bear with you? Bring him to Me.” 23Jesus said to him, “If you can believe, all things are possible to him who believes.” 24 Immediately the father of the child cried out and said with tears, “Lord, I believe; help my unbelief!”

Die hoofman oor honderd is gekomplimenteer en verhef bo die mense van Israel.

Matteus 8:10:

When Jesus heard it, He marveled, and said to those who followed, “Assuredly, I say to you, I have not found such great faith, not even in Israel!

Net in Mattues 9 nog voorbeelde van wonder-woorde wat ons elkeen uit die mond van God wil hoor:

Matteus 9:2:

Then behold, they brought to Him a paralytic lying on a bed. When Jesus saw their faith, He said to the paralytic, “Son, be of good cheer; your sins are forgiven you.”

Matteus 9:22:

But Jesus turned around, and when He saw her He said, “Be of good cheer, daughter; your faith has made you well.” And the woman was made well from that hour.

Matteus 9:29:

Then He touched their eyes, saying, “According to your faith let it be to you.”

Woorde van geloof aan Jesus is beloon met oplossings en genesing en wonder-woorde van goedkeuring.

In andere gevalle is die gebrek aan geloof met ‘n verwyt uitgewys.

In Matteus 8:26 noem Jesus hulle kleingelowiges en maak die storm stil. Hulle vrees word beklemtoon. Vrees gaan so dikwels saam met ‘n gebrek aan geloof. Maar let wel, hulle het min geloof, maar nie niks nie. Die wonderwerk kom, ten spyte van die verwyt. Die krisis is so dikwels die aksieveld vir groter vertroue, die saadjie van geloof wat ontkiem en groei. Sonder krisis is ons onkundig oor wat God kan doen. Hoe sal ons weet van ‘n wonderwerk as ons nooit een nodig het nie?

Genade is oorvloedig. Die hoofsaak is steeds die teenwoordigheid van Jesus wat die situasie red.

Dis nie die maat van ons geloof wat die wonderwerk veroorsaak nie – dis ons uitroep na die Bron en Sy genade wat ten spyte van gebrekkige geloof ons uitred, ons genees en ons omstandighede onder Sy bevel bring.

Die vier vriende het hulle siek vriend na Jesus toe gebring. Sy teenwoordigheid met hulle aksie, wat die maat van hulle geloof illustreer, het hulle wonderwerk laat gebeur.

Geloof is ‘n gawe van die Heilige Gees. Die saad van die Woord word deur die Heilige Gees in ons gees geplant sodat ons God vertrou. Dis nie iets wat ons uit eie krag in ons binneste roer en dan toepas nie. Dis is ‘n besluit – rasioneel en berekend – op grond van ons wedergeboorte en ons vertroue op God se beloftes- nie ‘n huiwerige, emosionele reaksie op krisis nie.

Hebreërs 11:1-3 The Message:

 1-2 The fundamental fact of existence is that this trust in God, this faith, is the firm foundation under everything that makes life worth living. It’s our handle on what we can’t see. The act of faith is what distinguished our ancestors, set them above the crowd.

As ons dit glo, wat kom uit? Praat jy geloof?

Matteus 12: 36 – 37

But I say to you that for every idle word men may speak, they will give account of it in the day of judgment. 37 For by your words you will be justified, and by your words you will be condemned.”

Verklaar saam met my :

  1. God is goed en daar is niks onmoontlik vir die wat glo.
  2. Die kruis van Jesus is die sleutel tot wonderwerke in elke aspek van my lewe.
  3. Die Almagtige God is lief vir my en sal uit Sy oneindeige genade vir my ‘n wonderwerk doen.

Psalm 19:15:

These are the words in my mouth; these are what I chew on and pray.

Accept them when I place them on the morning altar.

 

Tot volgende keer.