Bodemklippe

[Johannes 4]

Is aanbidding een van daardie onderwerpe wat jy vermy? Dis net so onverstaanbaar. Het God ons heldeverering nodig? Moet ek regtige elke dag vir Hom vertel hoe wonderlik Hy is. As Hy dan God is, kry Hy werklik plesier uit seker woorde wat ek tot Hom uiter?

Kom ons kuier verder by die vrou in Samaria. Sy noem aanbidding spontaan, nadat sy die gesprek met Jesus het wat haar lewe oopvlek. Sy teenwoordigheid en woorde haal iets uit haar binneste wat die goddellike in Hom erken en sy vra oor aanbidding.

Die Samaritane was ver verwyder van die “ware” voorskrifte oor aanbidding van God se volk. Hulle was desperaat vir iets onvervals en gesaghebbend. Hulle het besef hulle doen nie goed in die area van hulle godsdiens nie, ver van Jerusalem, verworpe deur die Jode en die godsdiensleiers. Die verlange na waarheid was die uitroep van hulle harte.

Ons kyk vandag na verse 22-42 in Johannes 4.

Die Samaritane het die Psalms en die profete verwerp. Hulle Bybel was net die eerste vyf boeke van Moses. Hulle was verdink van bygeloof, wat heel moontlik waar was. Oor eeue het hulle ander gode van die nasies om hulle bygesleep en dan maar Jehovah ook aanbid net omdat hulle te bang was om Hom weg te laat.

Vrees en onkunde is die teenoorgestelde van liefde en kennis.

Valse aanbidding is om te kies wat vir jou gemaklik is en die res uit te laat. ‘n Eensydige godsdiens regverdig allerhande vals leerstelling uit die Bybel.

In julle harte moet daar net heilige eerbied wees vir Christus die Here. Wees altyd gereed om ‘n antwoord te gee aan elkeen wat van julle ‘n verduideliking eis oor die hoop wat in julle lewe. (1 Petrus 3:15)

Bygeloof se basis is vrees. Hulle godsdiens was nie gegrond in die begeerte om lief te hê of om te dien nie. Dit was beter om net veilig te speel. Aanbidding het uit vrees gekom, nie liefde nie.

Ware aanbidding is geestelik omdat God gees is. Rituele is nie belangrik nie, die hart is.

Soos die kommentaar dit stel: (my beklemtoning)

It is the spirit of a man, which is the source of his highest dreams and thoughts and ideals and desires. The true worship is when man, through his spirit, attains to friendship and intimacy with God. Genuine worship does not consist in coming to a certain place nor in going through a certain ritual or liturgy nor even in bringing certain gifts. True worship is when the spirit, the immortal and invisible part of man, speaks to and meets with God, himself immortal and invisible.

Die vrou word bewus van die wonder-woorde wat tot haar gespreek word. Sy besef dit kan net van iemand kom wat so spesiaal soos die Messias is, wat ook by die Samaritane ‘n diep hartsverlange was. Hierdie besef berei die weg vir Jesus om Homself aan haar te openbaar. Jesus is haar droom wat waar word.

Die dissipels was heel moontlik in ‘n toestand van skok toe hulle Jesus met die vrou sien praat. Die Rabbi’s het neergekyk op vroue en geleer dat die woorde van die Wet beter af is verbrand, as om dit aan ‘n vrou te probeer leer. Teen hulle standaarde gemeet, kon Jesus nie ‘n meer rewolusionêre ding gedoen het nie. Hulle sou Hom net daarvoor kon kruisig.

Die dissipels praat nie met die vrou nie. Hulle vra ook nie vir Jesus waarom Hy met haar praat nie. Hulle was dalk al bietjie meer gewoond aan Sy ongewone manier. Dit is ‘n wonderlike stap vir ware dissipelskap – om nie te vra waarom nie en ou vooroordele en tradisies wat verwond te verwerp.

Die vrou haas haar terug na die dorp. Sy was anders as ‘n rukkie tevore. Sy los haar waterkruik. Dit beteken sy was van plan om terug te kom.

Sy het haar eie sondige natuur erken (Lukas 5:8). In die teenwoordigheid van Jesus word gekonfronteer en vrygemaak. Sy was verstom oor Jesus se vermoë om binne in haar diepste wese te sien en haar vry te maak van al haar geheime verwonding en seer. Bindinge is meestal geheim.

Jesus openbaar nie net sonde nie, ook potensiaal. In vryheid kan ons ware lewe begin. Sy kon weer die wêreld in die oë kyk.

Met sy dissipels volg Hy weer ‘n sekere patroon van gesprek, wat die geestelike en fisiese teenoor mekaar stel. Jesus se moegheid verdwyn sodra Hy die nood in die vrou sien.

Ware voedsel is om die wil van God te doen. Jesus doen dit perfek. Sy hart klop soos God s’n.

Hy is deur God gestuur. Dit was sy voedsel en dit het Hom versadig.

Johannes beklemtoon dit deurgaans:

In Johannes 5:38 praat Jesus van die werke van Sy Vader; Johannes 17:4 sê Hy Hy het die werke van Sy vader voltooi; Johannnes 6:38 sê Hy Hy het die wil van Hom wat Hom gestuur het ,gedoen; Johannes 10:18 sê Hy Hy leef die voorskrif van die Een wat Hom gestuur het; Johannes 14:23 beklemtoon Hy dat die opdrag van die Een Wie Hy lief het Hom vergenoegd maak.

Vir ons is die enigste ware geluk in die lewe en oorwinning oor die gebroke wêreld om die wil van God te doen.

Ware aanbidding is om die Woord van God in Sy teenwoordigheid te hoor en dit te bid.

 Heilige Gees gebed is om te luister en dan te bid.

Baie van die Samaritane in daardie dorp het tot geloof in Jesus gekom op grond van die woorde van die vrou wat getuig het: “Hy het my alles vertel wat ek gedoen het.”  Toe die Samaritane by Hom kom, het hulle by Hom daarop aangedring om by hulle te bly. Hy het twee dae daar gebly.

Nog baie meer van hulle het toe tot geloof in Hom gekom op grond van wat Hy gesê het; en hulle het vir die vrou gesê: “Ons glo nie meer op grond van wat jy vertel het nie, want ons het self na Hom geluister, en ons weet dat Hy waarlik die Verlosser van die wêreld is.”

Ware aanbidding volg op openbaringskennis – warm en persoonlik. Ons moet ook daar by die put van lewende water met Jesus gesels. Dit is uniek, individueel en spesifiek.

Daar is geen twyfel oor aanbidding in die teenwoordigheid van Jesus. Al die rituele en onsekerheid verdwyn wanneer Hy daar is.

Alles is hoorsê totdat:

Tot nou toe het ek net gehoor wat mense van U sê, maar nou het ek U self gesien, (Job 42:5)

 

Sit op ‘n stil plekkie en maak jou oë toe. Gebruik jou Heilige Gees-beheerde verbeelding om jou te verbeel Jesus sit by jou. Vat Sy hand en rus jou kop op Sy skoot. Hou jou prentjie in jou kop terwyl jy jou gedagtes gevange neem en jou lewe voor Hom bring. Sê dat jy jou lewe oorgee.

Terwyl jy so in Sy teenwoordigheid sit, neem kennis van die gedagtes wat by jou opkom. Bring dit alles voor Hom. Bid daaroor. As dit ontstellend is, sonde is, of skuld by jou wek – bid ‘n gebed van belydenis en “sien” hoe jou sonde, jou seerkry en al jou bekommernis en vrees in Sy liggaam aan die Kruis verdwyn.

Ons kenmerk is die leë kruis, maar in hierdie gebed sien jy Jesus wat aan die Kruis hang en jou sonde en bekommernis dra. Moenie dit weer op jouself laai nie. Hy het nie verniet gesterf nie.

Skryf jou gebed en die dinge wat by jou opgekom het in Sy teenwoordigheid neer. Aanbid Hom en dank Hom vir verligting en vryheid. Jou aanbidding sal spontaan uit ‘n diepe bewuswording van Sy teenwoordigheid vloei.

You will show me the path of life;

In Your presence is fullness of joy;

At Your right hand are pleasures forevermore. (Psalm 16:1)