Ken jy die storie? ‘n Drama van drome, ontvoering, slawerny, tronkstraf, nog drome en dan die paleis van die antieke Egiptiese beskawing op sy hoogtepunt. Geen wonder Andrew Lloyd Webber het ‘n suksesvolle musiekblyspel daaroor geskryf. Die Here verlos Jakob en sy familie van hongersnood en gee hulle en hulle nasate ‘n voorspoedige lewe in Egipte onder die Farao,
Die familie is vooruitstrewend en vermeerder oor ‘n tydperk van 400 jaar. Meerdere Farao’s kom en gaan en Josef en sy drome is lankal vergete. Daar is ‘n nuwe Farao wat hom nie geken het nie; ook nie wat hy vir Egipte gedoen het nie. Die volk van Israel word verdruk en in slawerny ingedwing. Hulle roep na God word verhoor in die persoon van Moses wat hulle na vele rampe, drama en dood uit Egipte uitlei met ‘n verstommende wonderwerk wat die Rooi See kloof en die Egiptiese weermag vernietig.
Veertig jaar leer hulle om God te vertrou en Sy teenwoordigheid en voorsiening te beleef in die wolkkolom in die dag en die vuurkolom in die nag. Manna uit die hemel sowel as klere en skoene wat nie verslyt nie, moes ‘n onwrikbare vertroue in hulle gekweek het.
Teen die einde van die veertig jaar laat Moses die mense in die sorg van die hoë priester, sy broer Aäron en klim die berg Sinai om die tien gebooie van God te ontvang. Terwyl Moses op die berg in God se teenwoordigheid verkeer, oortuig die volk Aäron om op hulle eie God te aanbid, omdat Moses te lank wegbly.
In ‘n poging om goed te doen en iets aanvaarbaar voor die Here te bring, maak Aäron ‘n goue kalf uit die kosbaarhede wat die volk uit eie geledere versamel.
Hy het dit van hulle ontvang, dit verwerk en daarvan ‘n beeld in die vorm van ‘n bulkalf gemaak.
Toe sê die volk: “Hier is jou God wat jou uit Egipte bevry het, Israel!”
(Exodus 32:4)
Die Here waarsku Moses om te gaan kyk wat die volk aanvang. Die fees is wild, luid en vleeslik soos dit altyd is in afgodaanbidding. God spreek sy woede teenoor Moses uit en verklaar dat Hy hulle alleen in die beloofde land sal inlaat, sonder Sy teenwoordigheid.
God trek nooit ‘n belofte terug nie – Romeine 11:29.
Die storie is bekend. Moses reageer in woede, gooi die kliptafels stukkend en vra Aäron wat hom besiel het om so iets aan te vang.
Aäron se antwoord kom amper komies oor, as mens nie besef hoe fundamenteel die les in hierdie gedeelte is nie.
Maar Aäron antwoord: “U moenie kwaad wees nie. U weet self hoe sleg die volk is. Hulle het vir my gesê: ‘Maak vir ons ‘n god dat hy ons kan lei. Hierdie Moses het nou wel vir ons uit Egipte laat wegtrek, maar ons weet nie wat van hom geword het nie.’ Toe sê ek vir hulle: ‘Dié wat goud aan hulle het, moet dit afhaal en vir my gee.’ Ek het dit in die vuur gegooi, en hierdie bulkalf het daaruit gekom.” (Exodus 32:22-24)
Dis doodslag en rampspoed in die kamp wanneer die Leviete links en regs doodmaak en Moses die kalf se goud maal en in die drinkwater gooi.
Die punt van ons storie is Moses se pleidooi vir die volk.
Hy kon hom nie voorstel om die beloofde land in te gaan sonder die Here nie. Liewer die woestyn saam met God as die beste van die wêreld sonder God. Net so vandag, is dit wat ons van die wêreld en georganiseerde godsdiens onderskei. Ware Christendom is diegene wat die teenwoordigheid van God soek en daaraan onderwerp, in so ‘n mate om Sy hartklop te hoor.
Hoe sal ons dan ‘n lewe van oorwinning ly?
Toe het Moses vir Hom gesê: “As U nie self saamgaan nie, moet U ons nie van hier af laat wegtrek nie. Hoe sal die mense weet dat ek en u volk u goedgesindheid geniet as U nie saam met ons gaan nie? Dit is juis deurdat U met ons saamgaan dat ons, ek en u volk, anders is as al die ander volke op die aarde.” (Exodus 33:15,16)
GEBED: Toe sê Moses: “Laat ek tog net u magtige verskyning sien!”
Please, show me Your glory.” (Exodus 33:18)
Beginsel vir ‘n lewe van uitnemendheid:
Die Here het vir Moses geantwoord: “Ook wat jy nou gevra het, sal Ek doen. Ek is jou goedgesind en Ek ken jou op jou naam.” Die Here het verder gesê: “Maar hier by My is ‘n plek waar jy op die rots kan staan. As Ek in my magtige verskyning verbykom, sal Ek jou eers in ‘n rotsskeur sit en jou met my hande toemaak totdat Ek verby is.
(Exodus 33:17,21,22)
Op ons pad met die Here voel dit soms soos ‘n woestyn dwaling. Ons ken die Here en begeer om Hom te dien. Leer uit hierdie storie. Ons kan dit nie op ons eie manier doen nie. God se juk is sag en Sy las is lig. Daardeur leer ons van Hom.
“Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is,
en Ek sal julle rus gee.
Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig.” (Matteus 11:28-30)
In die woestyn smag ons na verligting van ons laste en bekommernisse, sonder om te besef hoe kosbaar die proses is, ‘n groter wonder as die beloofde land. Ons veraner op ‘n diep valk. Ons eie agenda en planne verdwyn sodat ons kan onderwerp aan God se meesterplan, groter en beter as wat ons ooit kan bid of dink.
(Efesiërs 3)
Weet jy hoe om op die rots on die Hand van God te leef?
My gedagtes is nie julle gedagtes nie, en julle optrede nie soos Myne nie, sê die Here; soos die hemel hoër is as die aarde, so is my optrede verhewe bo julle optrede en my gedagtes bo julle gedagtes. (Jesaja 55:8,9)
Kyk met ander oë na die woestyn, wag vir die belofte.
Maar soos daar geskrywe staan:
“Wat die oog nie gesien
en die oor nie gehoor het nie,”
en wat in die hart van ‘n mens nie opgekom het nie,
dit het God gereed gemaak vir dié wat Hom liefhet.
(1 Korintiërs 2:9)
Bodemklippe 