Tag Archives: hart

145. Geen onsekerheid – ons weet.

Posted on by

0

[Johannes 3]

Mense praat van die hel. Christene praat van die hel. Hoe maklik sê ons: sjoe, hulle gaan deur hel. Die kerk praat van die hel, veral die ouer, wettiese, slaat jou met die Bybel oor die kop soort kerke. Ek besef daar mag nog van hulle aan die gang wees – hoe verskriklik!

Ek wens regtig ons kon vir eens en altyd ‘n onderskeid maak tussen georganiseerde godsdiens en die kerk. Die kerk is so ‘n pragtige en spesiale konsep. Ons behoort van die Kerk van Jesus te praat – ‘n vergadering van mense wat kinders geword het wat hulleself aan die transformerende krag van die Heilige Gees oorgegee het. Die kerk is nie mens-monsters met genoeg wilskrag om vergeefse reeltjies na te kom in ‘n poging om God of ‘n denominasie tevrede te stel nie.

Ons kuier in die pragtige hoofstuk van wedergeboorte. Om in die koninkryk van God ingebore te word is die gevolg van ‘n eenvoudige besluit om jou lewe aan Jesus oor te gee en Sy werk aan die Kruis te aanvaar. Die wonderwerk wat volg is ‘n herbore gees, immigrasie in die onsigbare Koninkryk van God op aarde. Daar is geen hel, net hemel. Wat is hel en hemel dan? Wel, ek kan sê: maklik.

Hel is waar God nie is nie, hemel is waar God is.

Oor die algemeen sal hel definieer word as ‘n onderaardse plek van foltering soos beskryf word in die betekenis van die woord Tartarus in 2 Petrus 2:4. Hades en Sheol is onderskeidelik die Grieks en Hebreeuse woorde vir die onderwêreld of die doderyk. Gehenna in die Nuwe Testament (Markus 9:43, Matteus 10:28) is ‘n plek war liggam en siel vernietig word. Dit mag verwys na die tweede dood waarteen Jesus dikwels gewaarsku het.

Wat ookal die hel is, waar dit is en hoe mens daar beland is sekerlik iets wat elke persoon vir homself besluit. Vir my is die hel op aarde wat ek om my sien, genoeg om my in die arms van my hemelse Vader te laat invlug. Ek kies die hemel. Ek wil leef in die Skaduwee van die Almagtige en die Skuilplek van die Allerhoogste. (Psalm 91:1)

Wat bid ons dan in die Onse Vader: Laat U koninkryk kom, U wil geskied op die aarde, net soos in die hemel. Dit is vir nou.

Die gebed is geskryf in die tipiese Hebreeuse styl van paralellisme. Die koninkryk van God is waar God is en waar Sy wil gedoen word. Ons lewe in die koninkryk is om aan die wil van God te onderwerp, afhanklik van Sy voorsiening te leef, op Sy beskerming staat te maak en uit Sy Woord as Bron van wysheid te leef.

Volledige onderwerping aan die Wil van God is ons nommer een prioriteit. God se wil is duidelik. Daar is nie duisternis nie, daar is Lig. Hy het dit toeganklik vir almal gemaak. Geen verwarring, geen onsekerheid. Lees Sy woord – dit is Sy wil. Sy wil en plan vir jou lewe sal uit die blaaie van die Bybel na jou toe huppel en die musiek van aanbidding in jou ore word.

Hy het aan ons die mag gegee om kinders van God te word. (Johannes 1:12)

Die ewige lewe is ‘n God-lewe wat begin op daardie oomblik wat jy die besluit neem om ‘n kind van God te word. Die klem is nie soseer op die tyd in die begrip ewig nie, eerder op die kwaliteit van lewe. ‘n Aardse lewe kan nooit vir ons die lewe van oorvloed gee wat Jesus belowe nie.

Wedergeboorte is ‘n rasionele besluit met bonatuurlike gevolge. Genade bring ons by die punt van geloof en die gevolg is ‘n nuwe lewe, ‘n herbore gees. Dit is ‘n onherroeplike oorgawe aan God en ‘n Gees-lewe.

Soos die een van die kommentare dit stel:

It is requalifying experience opening up the possibilities of our whole being to the supernatural dimension of life and fitting us for a beginning in God’s kingdom order.

Net soos Jesus gesê het: ons word uit water en die Gees gebore. Water maak skoon en die Gees maak lewend.

Wat uit die vlees gebore word is vlees, maar wat uit die Gees gebore word is gees. Die vlees is beperk, die Gees is onbeperk. Die Gees is lewe, God-lewe in ons.

[Johannes 3:7-13]

Daar is twee soorte misverstand: ‘n persoon wat misverstaan omdat hy nie die kennis of ondervinding het om die implikasie van die woorde werklik te verstaan nie en ‘n persoon wat misverstaan omdat hy nie die implikasie van die woorde wil verstaan nie. Enige mens kan met opset sy verstand vir die waarheid sluit.

Nikodemus moes van die nuwe lewe leerstelling geweet het.

Laat vaar al julle oortredings en kry ‘n nuwe gesindheid, ‘n nuwe gees. Waarom wil julle sterf, Israel? Dit is nie my wil dat die mens moet sterf nie,” sê die Here my God, “maar dat hy hom bekeer en bly lewe.” (Esegiël 18:31-32)

Ek sal julle ‘n nuwe hart en ‘n nuwe gees gee, Ek sal die kliphart uit julle liggaam uithaal en julle ‘n hart van vleis gee. (Esegiël 36:26)

Die profete het gepraat van ‘n nuwe mens, die noodsaaklikheid om heeltemal te verander en ‘n nuwe mens te word.

Nikodemus het nog ‘n beswaar gehad. Hoe is dit moontlik? Dis tog fisies onmoontlik en belaglik om te dink.

Die Griekse woord vir gees is pneuma wat ook wind beteken. In Hebreeus beteken ruach wind of asem. Ons verstaan nie die wind, hoe dit waai, maar ons ondervind die effek daarvan. Voor ons die rigting van die wind kan bepaal, sien ons die lug wat in die blare beweeg. Soveel dinge van die Gees verstaan ons nie, maar die effek van die Gees is duidelik en daarom kan ons dit nie ontken nie.

Die krag van ‘n getuienis is die werk van die Heilige Gees en die krag daarvan kan nie ontken word nie.

Daar was eenmaal ‘n man wat getuig het van die nuwe lewe in Jesus toe die mense hom as ‘n gek uitmaak omdat hy glo Jesus het water in wyn verander. Hy het vasgestaan en vertel hoe Jesus in sy huis bier in meubels verander het!

Ons weet nie presies hoe alles werk nie. Daar is dinge wat ons glo wat ons nie kan sien nie. Meestal sien ons nie ‘n brein nie, maar ons hoor die woord en sien die effek van denke in ‘n persoon.

Jesus sê aan Nikodemus: Ek praat van die alledaagse en jy verstaan nie, hoe sal ek praat van die diep dinge van God? Die intellektuele waarheid van Jesus is een ding. Hoe verander daardie waarheid jou innerlike mens? Hoe ondervind jy die krag?

Meestal aanvaar ons ‘n voorskrif van ‘n dokter sonder om die werking van die medisyne te verstaan en waarlik te weet wat die uitwerking daarvan op elke deel van ons anatomie sal wees nie. Net so verstaan ons nie die ingewikkelde detail van ons redding nie. Soveel bly ‘n misterie, maar ons sien die effek en aanvaar dit met ons verstand.

Jesus se outoriteit oor die waarheid word in die laaste deel van die gesprek weer bevestig. Jesus praat van God omdat Hy direk uit die hemel kom en die enigste ware bron van inligting is. Sy gesag en die waarheid van Sy lewe is in Sy dood bevestig. Hy is die enigste een wat die Vader se hart werklik ken, juis omdat Hy die liggaamlike vorm van God se denke is.

Op hierdie stadium van die gesprek is die onseker waar die gesprek met Nikodemus eindig en Johannes se eie woorde voortgaan .

Hy verwys na die storie van die slang in die woestyn. Ons sal daaroor in die volgende stukkie gesels.

 

 

 

 

 

 

53. Dis ‘n skaap… ek dog dis ‘n bok!

Posted on by

0

Dis goed om die gesprek voort te sit. Ons het gepraat oor respek vir ander mense en hulle denke, vryheid van godsdiens, pers en spraak en ander kernwaardes van ons beskawing wat ons oor ‘n lang tyd met bloed, sweet, argumente en filosofie gevestig het.

Daar is sekerlik baie definisies van die begrip beskawing, maar in hierdie verband aanvaar ons dat ‘n beskawing ‘n stel omstandighede daarstel wat sodanig bestuur word, dat elke persoon sy volle potensiaal binne so ‘n bestel kan bereik. In so ‘n beskawing word persoonlike vryheid en eie keuse beskerm. Dit is uiters belangrik om jou eie keuses te maak en self oor jou kernwaardes te besluit. Enige dwang maak ‘n besluit kragteloos. Noodgedwonge het persoonlike vryheid ‘n ingeboude beperking wat ‘n ander persoon se vryheid respekteer en in hierdie balans vind ons beskawing.

Die geskiedenis is lang pynlike verhaal van kerk en staat wat peuter met die vryheid van die individu. Die geveg vir vryheid is oor eeue en word vandag nog met bloed geskryf.

Vir die Christen is die keuse vir Christus net so ‘n bloedige verhaal wat nie ophou nie. Godsdiensvryheid en die verlies daaraan was en is veral ‘n bloedbad. As dit nie fisiese bloed is nie, is dit sosiale en emosionele bloed. Vandag meer as ooit, loop mens jou vas in ‘n ongeduld en onverdraagsaamheid met tradisionele waardes, wat eintlik die fondament van ons beskawing is.

Hoe sal ‘n mens weet? In die oerwoud van inligting wat aan ons vingerpunte beskikbaar is, was ons seker nog nooit so verward en onseker nie.

Ons het die antwoord. Ons is by die Bron.

U woord is ‘n lamp vir my voet en ‘n lig vir my pad. Psalm 119:105

Ons maak staat op die onwankelbare, bewese beginsels van die Woord van God.

I keep my eyes always on the Lord. With Him at my right hand, I will not be shaken. Psalm 16:8 NIV

Vir die kerk van Christus is die volmaakte plan van aksie in ‘n deurmekaar wêreld gegee. Ons het die grondplan, die hoeksteen, die seker fondament. Binne hierdie aksieplan is die belofte van rigting en leiding op ‘n individuele vlak. Ons hoef nie die las van die hele Koninkryk te dra nie. Ons hoef nie te oordeel nie. Selfs al sien ons dinge in die kerk wat ons ontstel, waarheid wat verdraai word en kerkleiers wat die grense van leiding en lering oorskry en misbruik. Dit is God se kerk, God se Koninkryk. Hy is in beheer en Hy regeer soewerein. Hy is volmaak in Sy beplanning, aksie en tydsberekening.

Jesus het dit self vertel in ‘n storie wat vir elke Israeliet sin gemaak het. Die Juda en Galilea waarin hy gewerk en gewoon het, was by uitstek ‘n landbougemeenskap. Hulle het boerdery geken. Daarom kon hy die gelykenis van die basterkoring vertel. Matteus 13 : 24 – 30.

Hy begin die storie deur die Koninkryk van die Hemele – dit is die onsigbare koninkryk wat Hy op aarde bevestig – te vergelyk met ‘n man wat goeie saad in sy land saai. Die vyand kom in die nag as hy slaap en saai bastersaad in dieselfde land. Die Afrikaanse vertaling gebruik die woord onkruid, maar dit verduidelik nie die les so goed nie. Onkruid sou onderskeibaar wees van koring. Die basterkoring, of wilde koring, het, vir meeste van die groeiproses, amper net soos die regte koring gelyk. As die koring ryp word en die saad in die ware koring vorm, word die aar swaar en buig om. Die basterkoring maak nie saad nie; daar is geen vrug wat geoes kan word nie, en die are waai regop en leeg in die wind. Dis slegs met oestyd dat die ware koring van die basterkoring onderskei kan word.

Die moontlikheid van ‘n vyand wat basterkoring saai, was werklik. Dit het gebeur. Jesus se luisteraars was bekend met hierdie krisis van ‘n gemengde land en die moeilike oes wat die ware koring moes red om darem ‘n oes te kry wat die boer se voortbestaan sou verseker. Die dissipels het met reg gevra of die basterkoring so gou moontlik uitgehaal moes word. Jesus het dit baie duidelik gemaak dat dit nie die kerk en die dissipels se plig is nie. Die onderskeid vind bonatuurlik plaas. God self sal oordeel.

But he said, No, lest in gathering the wild wheat (weeds resembling wheat), you root up the true wheat along with it.

Maar hy antwoord: Nee, dat julle nie miskien, as julle die onkruid bymekaarmaak, die koring daarmee saam uittrek nie. Laat altwee saam groei tot die oes toe, en in die oestyd sal ek vir die maaiers sê: Maak eers die onkruid bymekaar en bind dit in bondels om dit te verbrand, maar bring die koring bymekaar in my skuur.

God sorg vir Sy koninkryk. Hy sal self die oesproses bepaal en beheer in Sy volmaakte liefde en genade. Dit is nie die kerk se plig om die wilde koring uit te wan nie.

Hy kyk na die hart. Daarom het Hy in Matteus 7:21 – 23 hierdie ontstellende onderskeid gemaak:

Nie elkeen wat vir My sê: Here, Here! sal ingaan in die koninkryk van die hemele nie, maar hy wat die wil doen van my Vader wat in die hemele is.

Baie sal in daardie dag vir My sê: Here, Here, het ons nie in u Naam geprofeteer en in u Naam duiwels uitgedrywe en in u Naam baie kragte gedoen nie?

En dan sal Ek aan hulle sê: Ek het julle nooit geken nie. Gaan weg van My, julle wat die ongeregtigheid werk!

In dieselfde hoofstuk vers 16 gee hy die kenteken van die ware Christen.

Aan hulle vrugte sal julle hulle ken. ‘n Mens pluk tog nie druiwe van dorings of vye van distels nie!

You will fully recognize them by their fruits. Do people pick grapes from thorns, or figs from thistles?

Dit is die toets. Die oog van die wêreld is op ons en ons vrug is ons kenteken. Wat is die vrug? Hoe sal die wêreld ons herken as prinse in die Koninkryk?

Liefde is die vrug. Hulle sal ons ken aan ons liefde.

Ons antieke vriend Esegiël het hierdie storie van Jesus bevestig in ‘n gedeelte oor God se oordeel oor Sy skape. Esegiël 34:17 en 20:

And as for you, O My flock, thus says the Lord God: Behold, I judge between sheep and sheep, between the rams and the great he-goats [the malicious and the tyrants of the pasture].

Therefore will I rescue My flock, and they shall no more be a prey; and I will judge between sheep and sheep.

Vir die ongeoefende oog lyk skape almal dieselfde. Vir die opgeleide oog van ‘n herder is dit maklik om onderskeid te maak. Daarom is dit net God wat Sy kerk se mense kan oordeel. Ons kan rus in Sy oordeel. Hy sal die waarheid laat seëvier. Sy oordeel is altyd volmaak. Ons oordeel is kortsigtig en wreed, so dikwels hard en ongenadig.

Ons as kerk van Christus moet Sy Woord leef en mekaar so liefhê dat die wêreld graag in ons kring wil inkom. By ons moet hulle ‘n veilige hawe vind, nie die bloedige oordeel van vals herders nie. Lees maar Esegiël 34 oor die herders wat die skape verinneweer.

In die gelykenis van die basterkoring praat die Ou Vertaling van engele wat kom oes. Die oordeel oor vrug en die oesproses word uit die Hemel beheer. Hulle sal die struikelblokke en die wat ongeregtigheid bewerk identifiseer en in die vuuroond gooi. Dit is ‘n uiters belangrike beginsel vir elke Christen. Ons mag nie die oordeel oor die kerk en sy mense fel nie. Ons mag ook nie die wêreld oordeel en sondaars met die Bybel oor die kop slaan nie. Ons moet bid dat die Heilige Gees hulle van sonde oortuig. Heilige Gees oortuiging red en genees. Ons kan nooit die werk van die Heilige Gees doen nie. As ons onsself tot daardie plig verhef, is ons onuitstaanbare, geestelike monsters van liefdeloosheid en hoogmoed.

Kom ons rus in die volmaaktheid van ons Vader, wat Sy plan uitvoer. In gebed sal ons die hartklop van Jesus ervaar en Sy medelye met die gebrokenheid van die wêreld aanvoel. Teologie en dogma is nie ons kenteken nie. Liefde en genade is wel. Jesus en Jesus gekruisig is die boodskap.

DIe deurmekaarspul van etniese haat en oorlog onder die vaandel van godsdiens, verwar ons humanitêre sensitiwiteit. Ons sien hoe kinders in die spervuur beland, net soos die Kanaaniete in Jericho, hulle kinders in die vuur geggooi het as offers vir Moleg. Christene voel dat hulle hierdie afgryslike wreedheid in die gees van verdraagsaamheid nie kan afkeur nie.

Die opdrag om nie te oordeel nie, beteken nie om die bose te verdra nie. Ons het die onderskeiding van die Heilige Gees wat ons in staat stel om die verkeerde ding te identifiseer en teen te staan.

Hierin is die beste voorbeeld Jesus self. Jesus het in geen onseker terme skynheiligheid en sonde aangespreek. Hy belowe in Matteus 5 dat die sagmoediges die aarde sal beërwe. Hoe kan ons sterk standpunt inneem met die toets van sagmoedigheid?

Sagmoedigheid is nie ‘n swak, skyn-vriendelik-terwyl-jy-binne-kook – houding van toegee en ingee nie. Sagmoedigheid is reeds ‘n paar eeue voor Christus deur die Griekse filosoof Aristoteles gedefinieer as die perfekte balans tussen twee pole. Die twee pole is woede oor alles en woede oor niks. In die middel is woede oor die regte dinge op die regte tyd. Dit is merkwaardig dat sagmoedigheid in terme van woede verduidelik word.

Woede word getoets aan selfsug. Selfsugtige woede wat jou eie belang dien is altyd ‘n sonde. Selflose woede is ‘n groot morele dinamiek in die wêreld.

Jesus het kwaad geword oor liefdeloosheid en skynheiligheid. Hy het op die regte tyd, op die regte manier kwaad geword oor die situasie waarvoor dit nodig was vir solank dit nodig was . Sagmoedigheid is ‘n kragtige geestelike oefening in die wysheid en leiding van die Heilige Gees. Sagmoedigheid is deel van die vrug. Galasiërs 5:22.

 

Tot volgende keer.

28. Hoor jy die Stem?

Posted on by

0

Ons gaan bietjie ver terug in die geskiedenis – ongeveer ‘n 1000 jaar voor Christus – na die lewe van ‘n man wie deur God geroep word om die orde en aanbidding in Israel te herstel. Ons het ongelukkig nie tyd om die hele storie te lees nie, maar ek hoop dat die storie van Hanna en Samuel julle sal aanspoor om self te lees, met oop ore!

Na Joshua se dood is Israel deur die rigters regeer wat deur God opgeroep is om leiding te neem in van die donkerste tye van Hebreeuse geskeidenis. Moreel, polities en geestelik is die volk verval en verward. Die Filistyne is ‘n konstante doring, of liewer swaard in hulle vlees met genadelose plundering en aanvalle. Die tempel in Silo, so 60 km noord van Jesusalem, is in verwaarlosing en die leierskap korrup. Die priester Eli, bedoel goed, maar hou nie sy twee losbandige en korrupte seuns in toom nie. Hulle is eintlik veronderstel om die hoë roeping van die priesterskap voort te sit. In die tweede hoofstuk van Samuel word hulle sonde en ongehoorsaamheid uitgespel.

Dit is kosbaar hoe die Woord dikwels sonder omhaal van woorde die bron van die probleem aanspreek. In die vertelling van die seuns se ongehoorsaamheid, begin die gedeelte met die woorde: they did not know the Lord. Die Afrikaanse vertaling – nie erken nie, of nie mee rekening gehou nie – dra net meer spesifiek die gedagte oor dat hier nie sprake was van die vrees vir die Here nie. Net in die vorige hoofstuk word die woord know gebruik vir seksuele omgang, met ander woorde ‘n baie intieme verhouding. ‘n Intieme verhouding met die Here bewaar jou van sonde en ongehoorsaamheid. Liefde vir die Here bring die “goeie” vrees vir Sy heiligheid en ‘n bewustheid van Sy groot genade oor jou, wat jou weerhou van dade om Hom teleur te stel. Sonder ‘n bewustheid van die God se teenwoordigheid is jy afgestomp en dikvellig.

Eli het sy lewe in toegewydheid begin. Dit is duidelik uit sy hantering van Hanna se versoek nadat sy hom inlig oor die aard daarvan. Hy het haar eers uit onkunde aangespreek en selfs geinsinueer dat sy dronk is, omdat sy haar hartseer daar in die tempel uitgestort het. Hy spreek haar aan sonder enige geestelike onderskeiding van haar ware nood.  Direk daarna spreek hy die beantwoording van haar gebed profeties oor haar uit. God het groot geduld met sy leiers en laat Eli toe om onder die salwing van die Heilige Gees Hanna se nood met God se Woord te antwoord.

Nadat Samuel in die tempel agterbly en die stem wat hom roep hoor, gee Eli aan Samuel die regte advies om die stem van die Here te hoor. Sy lewe eindig egter tragies. Hy is ‘n onseker ouer, wat reageer op probleme, sonder om pro-aktief op te tree. God as sy Vader, waarsku oor die ongehoorsaamheid en kondig die straf aan op geen onseker manier nie. Ten spyte daarvan, doen Eli niks om sy seuns aan te spreek in hulle flagrante en blatante misbruik en bespotting van tempelvoorregte.

Eli se lewe van verval in godsdiensbeoefening, waarin hy meer klem plaas op die simbole van die tempel as op die Skepper, waarna die simbole verwys, veroorsaak chaos in die tempelaanbidding. Dit is duidelik uit die feit dat sy seuns die verbondsark, die allerheiligste simbool van die tempel, sonder seremonie en ootmoed na die slagveld aandra as ‘n soort good luck charm. Dit veroorsaak dat die ark meer as 7 maande in Filistea bly.

Die ark word in die Filistynse god, Dagon, se tempel gebêre en oornag val die beeld van Dagon op sy gesig.  Die tempeldienaars sit Dagon weer op sy plek en die volgende nag val Dagon weer om, maar hierdie keer breek sy kop en twee hande af en lê op die drumpel van die tempel. Toè skrik hulle! Die storie het veroorsaak dat geen Filistyn ooit weer op die drumpel van hulle tempel getrap het nie. Pes breek uit onder die Filistyne in Asdod. [Die Filistyne het in 5 stadstate gewoon] Hulle stuur toe die ark Gat toe (‘n ander stadstaat) en dieselfde gebeur. Die storie versprei en toe hulle met die ark aankom na Ekron, die volgende stad, toe skreeu die Ekroniete dat hulle die ark bring om hulle dood te maak – dis nou hulle eie mense.  Daar is chaos.  Pes breek uit – aaklige pesswere, mense sterf en die res is verward en bang.  Die geskreeu van die stad kon baie ver gehoor word. Selfs in heidenland is daar vrees vir die almagtige God en word die ark uiteindelik, op aanbeveling van die Filistynse waarseêrs en priesters, word die ark na Israel teruggestuur, met die grootste respek en ootmoed. Die aanbeveling van die afgodsaanbidders is dat die ark met die afbeeldings van die pesswere en vyf muise wat die vyf regeerders van Filistea simboliseer in goud gemaak word en saam met die ark na Israel teruggestuur word. Filistea-konings is muise in die teenwoordigheid van God.

Skielik is die storie van die harkoppigheid van die Farao in Egipte weer aangehaal. Die Filistyne het die “skinder” gehoor van die wonderlike verlossing van die slawevolk uit Egipte en hierdie is nou al meer as twee geslagte na daardie gebeure. 1Samuel 6:6.

[‘n Geslag in die Bybel word bereken as 40 jaar].

[Net vir interessantheid – Filistea was geleë in die omgewing van die huidige Gaza wat nou nog vir Israel meer as hoofbrekens besorg.]

Die gevolg is dat God se wonderwerke beter onthou word deur die vyande van Israel as Israel self en die ark kom terug – op ‘n skinkbord met geskenke – aangedra deur die Filistyne en almal in die wêreld van daai tyd wèèt – God se heilige simbool is nie ‘n “good luck charm” nie.

Maar, die Israeliete is net so onbevoeg om die ark te ontvang as gevolg van die verwarring na Eli se dood [hy het agteroorgeval en gesterf by die aanhoor van die nuus dat beide sy seuns in die nederlaag teen die Filistyne dood is] en die jonge Samuel bly alleen agter in die tempel.  Die ark word meer as 20 jaar “gestoor” in die huis van Abinadab. Eers Dawid het die ark teruggebring na Jesrusalem. Daaroor meer later.

Klem op godsdiensbeoefening en religieuse simbole is deur die eeue van die Christelike kerk die oorsaak van chaos. Net sodra dit gebeur word die profetiese stem stil, veroordeling en vooroordeel heers, moraliteit verval en die liefde vervaag om plek te maak vir die skor stem van wettisisme, oordeel en skuld. Kyk maar na die geskiedenis van die kerk. Die Heilige Gees verdwyn stadig en stil, saam met wonderwerke en bevrydende leerstelling. Die sekerste teken hiervan is die afwesigheid van liefde, genade en vergifnis. Jesus en Jesus gekruisig, soos Paulus sê moet die kern van ons boodskap wees, is nie meer sentraal nie, eerder rituele en mensgemaakte wette. Kerksimbole en gebruike word gereduseer tot sinnelose rituele en tradisie word verhef tot die maatstaf van moraliteit, sonder die fondament van die lewende Woord van God.

Maar, terug by toentertyd en die arme Eli. Moeilik om die verkeerde opvoeding reg te stel wanneer kinders eers in die verkeerde gewoontes verval het, sonder korreksie. Sy seuns is boos. Hulle “steel” die beste vleis van die offerhande. ‘n Deel van die offerhande vleis was regmatig die priesters s’n. Hulle moes met ‘n vurk in die pot gaar vleis insteek en alles wat aan die vurk vassit kon hulle neem. Eli se seuns het die vurk in die rou vleis ingesteek omdat daar meer vleis daaraan kon vassit. Dit het hule gedoen voordat die vet, wat aan die Here gewy moes word, afgesny is. Dit was blatante minagting van die wet, waarvan hulle die voorbeeld moes wees.  Indien die mense nie wou toestem tot hulle misbruik nie, het hule met geweld gedreig. Die straf van die optrede was eintlik die doodstraf. Eli het hulle vrygespreek.

Die Here roep ‘n profeet op – hy word net genoem ‘n man van God, sy naam word nie gegee nie – om Eli te waarsku en ‘n oordeel oor hom en sy geslag uit te spreek. (1 Samuel 2:27 – 36) Die profesie veroordeel Eli se slapheid oor die voorskrifte van die wet. Dit voorspel die dood van Hofni en Pinehas en bevestig dat die eer van priesterskap van Eli en sy nageslag weggeneem sal word. Die profesie eindig met die belofte van ‘n betroubare priester. Skrikwekkende gevolge van die ligtelike en oppervlakkige omgaan met die simbole en gemeente van die Here.

Praat van ‘n disfunksionele kerk. Eli se tempel. Binne-in hierdie onvolmaakte priesterskap en bose misbruik van alles wat heilig is, rig God een van die grootste profete van Israel op. Samuel. Hy kan die heel beste uitkoms bewerkstellig uit die heel slegste stel omstandighede.

Wat sê hierdie woord vir ons. Hebreërs 12:28 is ons antwoord.

Laat ons wat ‘n onwankelbare koninkryk ontvang het, dan nou dankbaar wees. Laat ons God dankbaar dien met eerbied en ontsag, soos Hy dit wil, want ons God is ‘n verterende vuur.

Sleutelwoorde hier: Soos Hy wil.

Weer gee Hebreërs vir ons die antwoord: 3:7 en 4:7: Vandag as julle Sy stem hoor, moet julle nie hardkoppig wees nie. (Ou vertaling sê: Verhard nie jou hart soos in die verbittering nie. )

‘n Harde hart maak die stem stil. Godsdiensbeoefening maak nie jou ore oop nie. ‘n Blote ritueel sal nooit jou verhouding herstel nie. God onderskei Homself van alle ander gode as die God wat praat. In Jesaja 52:6 sê God:

Therefore My people shall know My name; therefore they shall know in that day, that I am He who speaks: Behold it is I.

Dit is die stem van God wat jou oplig en ophef wanneer jou nood die grootste is – net soos Hanna, na wie ons volgende keer gaan kyk. As die stem stil word is daar verwarring. God is in die eerste plek bo alles in verhouding met Sy kerk, Hy woon in die lofprysinge van Sy mense. Hy is nie ingestel op leë rituele nie. Wat is die inhoud van ons Nuwe Verbond? Dit is die verbond wat met bloed in liefde in ons hart ingeskryf is.

Hebreers 8:10: For this is the covenant that I will make with the house of Israel after those days, says the Lord: I will put My laws in their mind and write them on their hearts; and I will be their God and they will be My people.

Dit is die kern van die nuwe verbond. Hebreërs 10:5 sê: Dit is nie diereoffers en graanoffers wat U wou hê nie, maar die liggaam wat U my gegee het. Brandoffers en sondeoffers het U nie behaag nie. Toe het Ek [Jesus] gesê: Kyk Ek het gekom o God, om U wil te doen. In die boekrol is dit van My geskrywe.

Jesus het die Wil van God gedoen, omdat die plan in Sy hart was van Sy geboorte af. Net so gee die Here Sy wil en wet in ons hart en skryf dit in ons verstand. Dis waar jy hoor. Daar in die diepste oortuiging van jou binneste deur die werking van die Heilige Gees. Daar word die Woord [Bybel] vir jou oopgebreek en daar kom die begrip vir dit wat jy lees. Dit is brood wat vir jou gebreek word en nie die leerstellinge van mense wat jou red nie.

Jesus sê in Matteus 15:9:

These people draw near to Me with their mouth, and honour Me with their lips, but their heart is far from Me. And in vain they worship Me, teaching as doctrines the commandments of men.

Hoe hoor jy die stem? Kniel by die kruis. Neem ‘n rukkie stilte en neem jou gedagtes gevange en maak dit aan Christus gehoorsaam (2 Korintiërs 10:5).

Die gevolg: Hoor wat sê die Here vir Samuel in die eerste profesie wat hy bring. 1 Samuel 3:11:

Ek gaan ‘n ding in Israel doen wat elkeen wat daarvan hoor se twee ore sal laat tuit!

 

15. My Pa kan alles doen!

Posted on by

0

I know that you can do all things; no purpose of yours can be thwarted. Job 42:2

In hierdie volmaakte gebed van Jesus vra ons vir dinge om te gebeur. Ons vra dat Sy wil moet geskied – soos in die hemel so ook op die aarde.

Die plek waar die wil van God geskied is hemel – kan nie anders nie. Dit is die plek van volmaakte oorwinning. Die wil van God is altyd die beste en altyd die oplossing. Dit is die plek waar die vloek in ‘n seën verander word – Nehemia 13:2, waar ALLE dinge ten geode meewerk – Romeine 8: 28 – waar geen vrees ooit kan heers nie – Hebreërs 13:5+6 – waar volmaakte vrede die gemoed van die mens beheer – Jesaja 26:3.  Dit is die wil van God dat ons kommervry, met vrede en vreugde leef – die Bybel is vol daarvan – lees weer Fillipense 4: 4 – 7 . Drink dit in, memoriseer dit, leef dit.

As jy nie bly voel nie – is dit nou die tyd om jou in die Here te verbly. Hy verbly Hom oor jou : Sefanja 3:17

The Lord your God is in the midst of you, a Mighty One, a Savior [Who saves]! He will rejoice over you with joy; He will rest [in silent satisfaction] and in His love He will be silent and make no mention [of past sins, or even recall them]; He will exult over you with singing.

Die woord wat Sy vreugde beskryf is ‘n woord wat ‘n tiekiedraai van vreugde impliseer. Uitbundige blydskap!

Dit is die toestand wat jy in verkeer waar die wil van God geskied. Dit is die beste plek om te wees.

[Die tweede deel van die sin is ‘n bevestiging van die eerste deel. 1.Laat U wil geskied 2.soos ind ie hemel so ook op die aarde.Dit gebeur dikwels in Hebreeuse literatuur. ‘n Tweede sin bevestig en verduidelik die voorafgaande sin].

Ons vra ook vir ons daaglikse brood.  Hierdie is ‘n daaglikse basiese behoefte. Ons fisiese en geestelike brood kom van God af. Met hierdie woorde erken ons God as ons bron van lewe op alle vlakke – dit wat ons nodig het om aan die lewe te bly elke dag en dis wat ons nodig het om geestelik gevoed te word, elke dag. Jesus sê in Johannes 6:35: “Ek is die Brood van die Lewe” en aan die Samaritaanse vrou, dat Sy water die water van die Ewige Lewe is en enigiemand wat daarvan drink nooit weer dors sal kry nie. Brood en water is die basiese behoefte in die fisiese en in die geestelike lewe.

Jesus is die Brood en Sy Woord is die water. Efes 5:26 …That He might sanctify and cleanse her with the washing of water by the word.

Sien ook Johannes 3:5, waar Jesus met Nikodemus praat oor die koninkryk wat Hy kom aangekondig het en sê: Most assuredly I say to you, unless one is born of water and the Spirit, he cannot enter the kingdom of God.

Met hierdie waarborg dat ons daaglikse brood onder die voorsiening van God is, is ons bekommernis oor more ook aangespreek, net soos wat Jesus verseker in Matteus 6:34. Lees weer Matteus 6: 25 – 34, veral as iets jou bekommer. Die heel rykste man op aarde kan nie vir die voëls van die wêreld vir een dag voer nie – God doen dit elke dag – sommer roetine.

Dikwels is dit die onsekerheid van die toekoms wat ons slaap beroof en meestal is dit dinge waaroor ons geen beheer het nie. Dinge buite ons beheer is beter af aan die Here oorgelaat en dinge binne ons beheer sal ons die wysheid deur gebed van Hom ontvang om dit te hanteer.

Kyk weer na die voëls van die hemel. Nie een van hulle sit stil en wag vir die volgende maaltyd nie. Hulle soek die wurms, die saadjies, selfs die karkasse en afval wat sommige voëls eet. Dis ons werk. In die gebed vir ons daaglikse brood vra ons die Here om ons arbeid te seën en Sy guns oor ons werkplek te laat skyn. Daardeur erken ons Hom ook as die bron van ons werk en Sy voorsiening deur ons werkgewer, van watter aard ook al.

In die woord GEE is die vrymoedigheid van kindskap opgesluit. Jou kinders kom nie in jou huis en pleit vir ‘n stukkie kos nie. Eerder, hulle stap hulle met groot vrymoedigheid in, pluk die yskas oop en help hulleself aan die lekkernye. Dit gebeur by my so, en met drie seuns is daar baie gou baie min oor.  Die beloftes en voorsiening in die Woord is altyd oorvloedig. Ons moet instap en die lekkernye geniet deur geloof en die verekering van saligheid – volgens Hebreërs 4:16 Let us therefore come boldly to the throne of grace, that we may obtain mercy and grace to help in time of need.

Hebreërs 10:22: ..let us draw near with a true heart in full assurance of faith, having our hearts sprinkled from an evil conscience and our bodies washed with pure water. Let us hold fast to the confession of our hope without wavering, for He who promised is faithful.

Volgende vra ons vergifnis. Weer is die tweede deel van die sin gekoppel aan die eerste deel en ‘n formidabele voorwaarde inderdaad. Ons word vergewe tot die mate waartoe ons vergewe. Sjoe!

God weet ons sal nie eers vergifnis kan ervaar of waardeer as ons nie self vergewe nie.

Kom ons begin by die belangrikste beginsel van vergifnis – ons weet almal ons moet ander mense se aanstoot en sonde in ons lewe vergewe. Dit is eenvoudig nie moontlik sonder die hulp van die Heilige Gees nie. Jy kan nie sommer besluit – ag wat ek vergewe hom nie – as jy sit met die diep seer en verwonding van ‘n ander mens se optrede wat jou skade aangerig het, op watter vlak ookal.

Vergifnis is slegs moontlik deur gebed – ‘n lekker lang sit en uitpraat aan die voete van die Here en die saak daar laat, heel moontlik meerdere male. Dis dalk ‘n hele proses van aflegging van die bitterheid en wonde wat lank al in jou gemoed vasgelê is.

Die ouer Engelse en Afrikaanse vertalings gebruik die woord : SKULD, wat ‘n letterlike vertaling uit die Grieks is. In Engels: debt.

‘n Skuldlas staan teen jou en is iets wat jy moet hanteer. Die onus is op jou om op te tree. Jesus spreek hierdie kwessie uitvoerig aan in Lukas 17, waar Hy sê dit is onmoontlik dat daar geen struikelblokke sal kom. Die Engels gebruik die woord: offense en die Griekse woord: SKANDALON beteken letterlik : snare, trap, die soort lokval waaraan lokaas gekoppel is.

Hierdie verduideliking is ‘n denkverandering – kan ek “mindshift” so vertaal. Dis ‘n uitdaging om heeltemal ‘n ander houding oor die aanstoot wat ander mense in jou lewe gee, asook die aanstoot wat jy gee, in te neem. DINK ANDERS. Dink oor die bitterheid wat jy koester teenoor iemand as die lokval van satan self wat jou in die gat van onvergewensgesindheid laat vergaan! Erg ne?

Jesus sê in Matteus 5:23, 24 as jy weet dat jou broer iets teen jou het, moet jy jou offer by die altaar los en eers die aanstoot uitsorteer.

Miskien het ons vergifnis nodig vir dit wat ons gedoen of gesê het en ook vir dit wat ons nie doen of sê nie. Die Griekse woord vir sonde: HAMARTIA, beteken letterlik: om die doel te mis, to miss the mark.

Dit klink dalk vaag en moeilik om uit te pluis en dit is nie vir die mens om te oordeel oor andere of jouself nie. Jesus sê self die Heilige Gees sal oortuig van sonde, geregtigheid en oordeel. Dit is ‘n allerbelangrike beginsel wat te alle tye toegepas moet word deur elke gelowige en die kerk. Onthou altyd met betrekking tot jouself en andere, Romeine 8:1 : Daar is dan geen veroordeling vir die wat in Christus is nie en lees vers 2 oor die vryheid en lewe in die Heilige Gees. Die bloed van Jesus maak vry van sonde, daar is geen sonde wat jou kan verwyder van die liefde van God nie, die Heilge Gees verseker jou van kindskap. Vertrou op Hom en moenie in seflveroordeling verval nie.

Met hierdie beginsels in gedagte kan ons die laaste deel van die gebed bid. Here, lei ons nie in versoeking nie, maar verlos ons van die bose. Jakobus sê uitdruklik dat God niemand versoek nie, en daarom is die saamlees van die twee sinne duideliker.  Die gebed is dat ek nie in die moeilikheid wat boosheid oor my bring sal beland nie.  Boosheid en sonde het sy eie gevolge, oor my en die mense om my. Hierdie is ‘n gebed soos die van Jabes, bewaar my van die bose, sodat ons soos Jabes, nie tragedie veroorsaak met my onderwerping aan boosheid in my lewe nie. Boosheid is ‘n werklikheid en in hierdie versoek, kry ons Heilige Gees-krag om boosheid te weerstaan.

Kom ons prys die Here saam met die pragtige klimaks-loflied. As ek dink aan my sonde, vergifnis en die bose, dan herinner ek myself Wie in beheer is, aan wie die koninkryk behoort, Wie almagtig is en dit alles tot in ewigheid.

Tot volgende keer.