Bodemklippe

[Johannes 8]

Soms as ek in my gedagtes so oor die geskiedenis sweef dan “sien” ek net oorlog. Soveel van die simboliek in die Bybel gaan oor wapens en oorlogvoering in ons stryd teen boosheid wat ons in nederlaag laat leef. Ons koninkrykswapens laat ons oorwin. In die politieke stryd van die mensdom het die Franse, Russiese en Amerikaanse rewolusies nuwe eras ingelei. Nazi Duitsland het die vryheid van die wêreld bedreig en is met groot bloedvergieting en determinasie gestuit. Daar is soveel ander voorbeelde.

Binne dit alles word vryheid en waarheid vuriglik gedebateer omdat beide konsepte wye definisie vereis. Dit is woorde wat uit die antieke bestaan van die mensdom dateer en oor eeue bespreek is. Vryheid is slegs moontlik in verhouding tot die mate van vryheid van die volgende persoon. Waarheid moet aan ‘n standaard gemeet word.

Vryheid word gedefinieer as: ongebonde, ongedwongendheid, eiemagtigheid, onafhanklik, maak-soos-jy-wil, privilegie.

Waarheid is egtheid, geldigheid en juisheid. In die filosofiese denke van die wêreld se grootste denkers het elkeen met sy eie toeligting die eenvoud van definisie bemoeilik. Waarheid word gemeet aan ‘n getroue standaard en eerlikheid in karakter en woorde. Die standaard is so ver moontlik die feitelike, verifieerbare gebeure of realiteit.

Daar is na alles net een persoon in die ganse geskiedenis van die mensdom wat gesê het: Ek is die waarheid. (Johannes 14:6)

Hier in die wel-bekende woorde van Jesus oor waarheid en vryheid neem die Jode aanstoot oor sy beskuldiging van hulle gebondenheid. (Johannes 8:31 en verder)

Hy praat van die slawerny van sonde. Vir die Jode was vryheid uiters belangrik. Hulle was onderduk deur die Romeine op dieselfde manier as in Egipte, Assirië en Babilon. Hulle het die woord van God geken wat hulle vryheid waarborg (Levitikus 25:39-42). Hulle eie pogings om hulle vryheid terug te wen het uitgeloop op ‘n menigte bloedige opstande.

Jesus praat van die slawerny van sonde. Die Grieke het gemeen dat slegs die wyse mens vry is; die onwyse is nie vry nie. Socrates het gesê: Hoe kan ‘n mens dink hy is vry as sy eie begeertes hom regeer? Paulus dank God vir die vryheid van die slawerny van sonde (Romeine 6:17-20).

Wanneer daar sonde is, bepaal sonde die lewe. Mens hoor dikwels mense sê: ek kan besluit wat ek met my lewe doen en ‘n permissiewe lewe ly as ek wil. Hulle besef nie dat hulle nie besluit nie. Hulle sonde besluit en verlei hulle om te dink dat dit hulle eie besluit is. In sonde het ‘n mens geen mag om te besluit nie. So kragtig is sonde dat mense sal aangaan daarmee al sou hulle die vernietiging daarvan in hulle lewe sien.

Elke Jood het geglo dat hy veilig in die Here was omdat hy ‘n direkte afstammeling van Abraham was. Gehoorsaamheid aan God was nie so belangrik soos die stamboom nie. Jesus is reguit hieroor. Miskien is dit moontlik om jou lewe te lei op reputasie, erfenis, welvaart, geskiedenis en tradisie, maar ware lewe is nie op die glorie van die verlede baseer nie.

‘n Ware afstammeling van Abraham is in karakter net soos Abraham, nie in vlees en bloed nie. Hulle wil Jesus doodmaak, maar toe God se boodskapper by Abraham aandoen, het Abraham hom met sy heel beste gasvryheid ontvang (Genesis 18:1-8).

Jesus sê dat hulle die werke van die duiwel doen (8:44). God se lewe in jou moet in jou woorde en werke manifesteer.

God is nie jou Vader as jy Jesus en Sy werke nie herken nie. Hulle maak staat op geboorte, maar eintlik is hulle kinders van die owerspelige verhouding met vals godsdiens.

Hulle verstaan nie dat hulle geestelik doof en blind en intelletueel gestrem is nie. Godsdiens maak blind sodat die karakter van Jesus nie duidelik is nie.

Die duiwel is ‘n moordenaar. Hy moor waarheid, kennis en insig. Dit lei tot die dood, selfs al lewe mens nog fisies. Die duiwel is ‘n leuenaar en hy inspireer elke leuen op aarde. Die valsheid in godsdiens is die werk van die duiwel.

Jesus daag hulle uit om die boosheid in Sy lewe uit te wys (8:46,47). As hulle dit nie kan doen nie, waarom glo hulle nie?

Die Heilige Gees openbaar waarheid en stel die mens in staat om dit te verstaan. Sonder die Heilige Gees is dit onmoontlik om enigiets van waarde te herken. Godsdiens sluit die Gees uit en veroorsaak geestelike dood. As jy jou hart sluit vir die Heilige Gees, is jy ‘n vreemdling vir God selfs al is jy godsdienstig. Godsdiens is menslik en kom neer op menslike idees oor God. Dit is nie ware kennis nie.

Dit was ‘n geweldige belediging om aan hulle te sê dat hulle vreemdelinge vir God is.

Die Hebreeuse woord vir Samaritaan is Shomeroni (8:48). Dit sou ook kon beteken prins van die duiwels. Hulle het Jesus beskuldig dat Hy mal is en dat die duiwel hom mal maak. Hy het geantwoord en gevra hoe kan die duiwel eer aan God bring. Sy doel was om God al die eer te gee. Hulle het die duiwel in hulle gehad – Hy het dit in soveel woorde gesê.

Hy wou nie wêreldse eer hê nie. Hy het geweet Hy sou verwerp word, ly en gekruisig word. Sy oog was op God om Hom te verhef tot Sy plek.

Hier in die laaste verse van Johannes 8 maak Jesus die een verklaring op die ander, amper asof Hy wil aanstoot gee. Hy will hulle dwing tot Gees-insig wat hulle nie gehad het nie. Hoe is dit moontlik dat iemand nie sterf nie? Abraham en al die profete was dood. (Sagaria 1:5)

Jesus praat van geestelike dinge in die fisiese realm. Aan ons sê Hy: sien alles in die geestelike realm. Elke dag word geleef met die oog op die ewigheid.

Wat is die dood? Dit is maar net ‘n intieme ondervinding met God.

Ons leef in die onsigbare koninkryk. Ons praat die taal van die hemel waar probleme die geleentheid vir wonderwerke is terwyl ons in die voetspoor van die Almagtige loop.

Alle ware eer kom van God af.  Wêreldse eer beteken niks. Daar is geen self-goedkeuring wat die toets van die ewigheid deurstaan nie.

Jesus weet Hy het unieke kennis van God wat in kontras staan tot wat die mense gehoorsaamheid noem. Hy weet presies wat God se hart is.

Jesus maak nog ‘n “verregaande” verklaring. (8:56) Hy sê Hy was voor Abraham. Dit was soos ‘n vonk in droeë hout.

Die Jode het geglo dat Abraham in die paradys was en alles op aarde sien. Jesus sê Hy is uit Abraham gebore en daarom sal Abraham juig in hierdie dag. Dit was in die geboorte van die Messias wat al die nasies van die aarde sou juig. Aan Abraham is ‘n visioen van die Messias gegee (Genesis 15:18-21).

Abraham het gelag toe hy hoor hy gaan ‘n seun hê. Die Rabbi’s het geleer dat hy in die nuus oor die Messias gejuig het en daarom gelag het.

Dit was maklik om te verstaan dat Abraham die Messias gesien het. Hulle kon egter nie verstaan dat Jesus sê dat Hy voor Abraham bestaan het nie. Op vyftig het die Leviete afgetree. Jesus was heeltemal te jonk om as wys gereken te word. Jesus het eintlik gesê dat Hy tydloos is.

Deur dit te sê het Hy aanspraak gemaak daarop dat Hy God is. Hy het Israel se vaders waarlik geken; Abraham, Isak en Jakob en al die geloofshelde van ouds. Hy het ‘n mens geword om ons te wys hoe God werklik is.

Dit is die verklaring wat Hy maak en hulle wou Hom doodmaak daarvoor. Hy het eenvoudig weggeloop omdat dit nog nie Sy tyd was nie.