Ons het al hieroor gepraat. Juda van ouds was so erg soos sekere lande waarvan ons vandag lees. Vroue het geen regte gehad en is meestal geïgnoreer as tweedeklas burgers en eggenotes om te gebruik en te misbruik. As ons in die Westerse wêreld lees van sulke vroue is daar misnoeë en diepe simpatie. Die rabbi’s in die tyd van Jesus het nie eers gedink dis die moeite werd om ‘n vrou die Wet van Moses te leer nie. Nogtans is daar in hierdie tyd by die Tempel ‘n voorhof vir vroue geskep om die vroue ‘n kans vir aanbidding te gun, maar nooit saam met die mans nie.
Dit is baie belangrik om te weet wat die Bybel oor vroue leer, sodat die vals leerstellings en skinderstories oor ongelykheid in die Bybel en voor God afgebreek kan word.
God het die mens geskep as sy verteenwoordiger, as beeld van God het Hy die mens geskep, man en vrou het Hy hulle geskep. (Genesis 1:27)
God het man en vrou gelyk geskape. Die Bybel vertel pragtige vertale van vroue in leierskap van aanbidding (Miriam) as volksleiers (Deborah) as rolspelers in paleise (Esther) en ook as bose invloed in die lewes van die konings (Jezebel en Athaliah).
In die mate waarin die volk Israel van die Here af weggedryf het, het hulle houding oor vroue versleg. Die Bybel leer dat ‘n vrou aan haar eie man, wat haar lief het soos sy eie liggaam, onderdanig is, maar nooit aan mans in die algemeen nie. (Efesiërs 5:28,29). Hy vergelyk die liefde van Christus aan die kerk met ‘n man se liefde vir sy vrou.
Ons storie oor die vrou wat in owerspel betrap is, speel af in die voorhof van die vroue. Die vroue kon nie by die altaar verby, behalwe vir ‘n offer nie. Rondom die voorhof van die vroue was daar dertien kiste vir offerhande in die vorm van trompette – nou bo en wyer na onder.
Elke kis was vir ‘n sekere soort offerhande uitgemerk. Die eerste twee was vir tempelonderhoud, die derde en vierde vir die duifoffer na kindergeboorte, die vyfde vir die altaarhout, die sesde vir wierook en die sewende vir die onderhoud van die goue kruike. Die ander ses was vir enigiets wat iemand nog sou wou bydra.
Daardie deel van die Tempel was besig en ‘n goeie plek om te leer.
Jesus maak die verklaring: Ek is die Lig van die wêreld (8:12). Die agtergrond was indrukwekkend. Die Fees van die Tabernakels het afgeskop met ‘n seremonie. Vier reuse lampstaanders is in die Voorhof van die Vroue geplaas en net sodra dit donker geword het, het die lig daavan oor die hele Jerusalem geskyn. Die hele nag is gekenmerk met vreugdevolle danse en gesange.
Jesus sê dat Hy hulle lewe sal lig maak vir meer as net een nag en Sy vreugde is van ewigdurende aard. [Sien die skakel aan die einde van die stukkie na ‘n preek van Bill Johnson van Bethel kerk oor: The discipline of joy]
Jesus is die Lig van die lewe: – die bron van die lig of die lig wat lewe gee soos die son lewe aan plante gee. Jesus is beide – die bron van lig en die lig self.
Die woord volg is gebruik vir soldate wat ‘n offisier in oorlog volg, ‘n slaaf wat sy meester volg, ook vir iemand wat ‘n wyse leermeester se advies volg of die spesialiskennis van ‘n seker persoon in ‘n leidende rol. Dieselfde woord kon gebruik word vir die volg van ‘n argument of ‘n boodskap wat ter harte geneem en gehoorsaam word.
Om Jesus te volg op al die bogenoemde maniere, is die enigste waarborg vir ‘n veilige reis deur die lewe en die heerlikheid van God te ervaar.
Lig was baie spesiaal in Joodse denke. Vir hulle was Jesus se woorde ‘n verklaring dat Hy God self is. (Psalms 27:1; Jesaja 60:19; Job 29:23; Miga 7:8)
Hulle het argumenteer dat Jesus se verklaring nie deur getuies ondersteun kan word nie (Deuteronomium 19:15; 17:6).
Jesus maak ‘n verklaring oor Sy eie gesag (8:13-20). Hy was seker waar Hy vandaan kom en Sy verhouding met die Vader, die hoogste gesag wat daar is. Daarom was Sy getuie God self. Dit was duidelik uit Jesus se woorde, dade en wonderwerke en boonop Sy uitwerking op die mense om Hom. Die oorweldigende skares om Jesus kon net ‘n werk van die Heilige Gees wees.
Net God kan mense in staat stel om te sien wie Jesus is.
Jesus beklemtoon Sy reg om te oordeel en daarmee saam verklaar dat die kerkleiers geen kennis van God het nie (8:15-18). Die hele geskiedenis van die Jode en hulle kennis van die Skrifte moes hulle voorberei het, sodat hulle die Messias sou kon herken.
Geen teologie kan ‘n mens ooit voorberei om die Seun van God te ken of te herken – slegs ‘n nederige besluit om Hom in jou lewe in te nooi. (Lukas 24)
Jesus praat profeties (8:21-30). Daar is geleenthede vir alle mense om Jesus te ontmoet sowel as geleenthede om die geleentheid te verpas. Tyd is beperk. Daar is oordeel juis omdat daar soveel geleentheid is.
God gee aan almal genoeg geleetheid om Jesus te aanvaar.
Jesus gaan weg in die onsienlike realm waar Sy vader is. Ons volg in gehoorsaamheid. Slegs die ongehoorsames kan nie saamgaan nie. Pinksterdag se uitstorting van die Heilige Gees het die kerk se geboorte aangekondig sowel as die geestelike dimensie van die koninkryk van God. Selfdood was vir die Jode geweldig en hulle was seker sulkes gaan hel toe. Soveel liefdeloosheid in die kerk het gelei tot soveel ongegronde oordeel. Ons weet goed dat God in Sy volmaakte liefde sulke desperaatheid toevou in Sy ewige arms.
Jesus praat van sterf vir hulle eie sonde. Sonde beteken om die doel te mis. Verwerping van Jesus laat die ware lewe by jou verbygaan, afgeskei van God. Hier op aarde begin die ewige lewe reeds, die God-lewe. Dan hou die dood ook geen verskrikking nie. Sonder Jesus is jy soos Adam terwyl hy wegkruip. Sonder Jesus dra jy die gevolge van jou sonde. Dit bly altyd jou keuse.
Die woord vir die wêreld is kosmos (8:23). Jesus gebruik dit op Sy eie manier.
The kosmos is the changing, transient life that we live; it is all that is human as opposed to all that is divine. [Barclay]
Die wêreld is God se skepping en binne dit is Jesus die oorbrugging van die gaping tussen die mens en God. Die wêreld is die objek van Sy liefde. Jesus is die wêreld se grootste gawe van God. Die Skepper het self na Sy skepping gekom en hulle het Hom verwerp. Hierdie verwerping dui op die groot verwarring in die wêreld en die blindheid van die mense vir die waarheid. (John 1:10; 14:17; 17:25; 15:18-19; 16:33)
Jesus kan al die foute regmaak. Hy is die antwoord vir alles, maar enigiemand kan Hom verwerp.
Jesus praat die hart van die Vader vir die wêreld.
Ons sal eers die volle prentjie van Jesus kan sien in die Kruis, die Opstanding en die uitstorting van die Heilige Gees wanneer Hy ons leer en herinner wat nie sin gemaak het voor die Kruis nie. Jesus se woorde was die begin van ‘n hele nuwe era (8:28-30).
VOLGENDE KEER: Die laaste woorde van Hoofstuk 8 (31-55).
A sermon by Bill Johnson of Bethel church: The discipline of JOY
