103. Eet hierdie boek…

Posted on Desember 1, 2016 by Ansophie Joubert

[Openbaring 10]

Ons moderne wêreld is redelik gefokus op eet. Kos is kultuur en in ‘n mate wat ons definieer. Ek het een maal gelees dat 95% van gesprekke in Frankryk oor kos gaan (en die ander vyf persent oor hoe om belasting te ontduik!). Dis dalk nie waar nie, dis nie amptelike statistieke nie. Kos en die kuns rondom ‘n maaltyd is dominante kultuur faktore, wat oor landsgrense heen in- en uitgevoer word. Hongersnood en die gebrek aan kosbronne gee aanleiding tot harverskeurende menslike katastrofes.

Kos is lewe. Ons is so afhanklik van gereelde kosvoorsiening dat ons voortdurend dankbaar behoort te wees as ons in sekerheid van ons volgende maaltyd kan leef. Hier in Hoofstuk 10 van Openbaring leer ons die metafoor om die Woord van God te eet. Dit is inderdaad ons daaglikse brood wat ons aan die lewe hou. Ons het die eer om die Een, die Brood van die Lewe, wat Sy liggaam aan die kruis vir ons gegee het, te ken. Dit is die fokus van die nagmaal. In sy evangelie noem Johannes Jesus die Woord en in hierdie hoofstuk word hy (Johannes) opdrag gegee om die boekrol te eet. Eet en versadig word in Jesus en op Sy woord, is net soveel die opdrag wat na ons uitgaan, as na Johannes in hierdie kerntoneel van die visioen.

Psalm 119 is die langste Psalm in die boek genoem Psalms en die langste hoofstuk in die hele Bybel. Dit is een van die alfabetiese gedigte in die Bybel. Die 176 versies is verdeel in 22 strofes en elke strofe begin met ‘n letter van die Hebreeuse alfabet. Binne elke strofe begin elkeen van die agt versies met dieselfde letter van die alfabet. Die hele Psalm gaan oor die vreugde en waarde van die Woord van God en hoe die Woord God se liefde, goedheid, Sy voorneme en redding verkondig. Dit is ons daaglikse noodsaaklikheid.

Die Woord is ons voedsel. Dit is die kern van ‘n uitnemende lewe; ‘n lewe volgense Sy goddellike voorneme. In die woorde van CS Lewis:

He who has God and everything else has no more than he who has God only. (The Weight of Glory)

Weer eens is die toneel dramaties en gevul met gespanne verwagting verwagting. Die engel met ‘n gesig soos die son, herinner aan Jesus op die berg van verheerliking (Matteus 17:2). Bene van vuurpilare en ‘n reënboog oor sy kop spreek van die gesag en belofte van die Verbond asook die glorie van die Troon van God (Esegiël 1:28).

Dit is duidelik dat die engel uit die Teenwoordigheid van God kom – hy is bekleed met ‘n wolk.

…en vir U ‘n woonplek ingerig het oor die waters daarbo, U wat op die wolke ry, op die vleuels van die wind… (Psalms 104:3)

Hoofstukke 10:1-11 en 11:1-14 is ‘n tussenspel tussen die sesde en sewende trompet. Die sesde is alreeds geblaas en die sewende word eers in 11:15 geblaas.

In hierdie tussenspel word die misterie van God openbaar – die rol van die kerk.

Hy het kragtens sy besluit en voorneme die geheimenis van sy wil aan ons bekend gemaak en dit deur Christus tot uitvoering gebring op die tyd wat Hy daarvoor bepaal het. Sy bedoeling was om alles wat in die hemel en alles wat op die aarde is, onder een hoof te verenig, naamlik onder Christus. (Efesiërs 1:9,10)

Die engel staan met sy regtervoet op die see en die linkervoet op land. Sy gesag is oor land en see en dit beteken die hele aarde. God se krag is nie beperk nie, dit is oral. Hy praat met ‘n stem wat klink soos ‘n leeu wat brul. Die leeu-beeld is bekend – Joel 3:16, Hosea 11:10, Amos 3:8. Sommige kommentators is van mening dat hierdie engel die verheerlikte Christus self is. Sy stem dwing gesag en bewondering af. Niemand sal ‘n leeu wat brul ignoreer nie. Die boodskap gaan uit oor die aarde. Sy stem is God se stem soos dit in Psalms 29:1-11 beskryf word. ‘n Voorbeel in vers 3,4 en 5:

Die stem van die Here weerklink oor die waters. Dit is die magtige God wat die weer laat dreun; die Here self is op die groot waters!

Die stem van die Here is magtig, die stem van die Here is vol majesteit.

Die stem van die Here kloof die seders van die Libanon oop.

Die sewe donderslae antwoord die stem en beveel Johannes om nie hierdie deel van die visioen op te skryf nie. Die tyd daarvoor word bepaal. Dit klink vir die aarde soos dondersale, maar Johannes hoor die boodskap. Die klanke word slegs met gesalfde ore interpreteer. Almal kan nie die misterie en voorneme van God herken nie, slegs diegene wie se ore deur die Heilige Gees aangeraak is “om te hoor wat die Gees aan die gemeente sê” (Openbaring 2 en 3). Dikwels is die geraas van die wêreld so groot, ons hoor nie die boodskap nie.

Hy laat sy stem, sy magtige stem, weerklink! Psalms 68:34

In die geval van Jesus het die mense ook die donderslag-stem gehoor.

Toe het daar ‘n stem uit die hemel gekom: “Ek het my Naam verheerlik, en Ek sal dit weer verheerlik.” Die mense wat daar gestaan en dit gehoor het, het gesê dat daar ‘n donderslag was. Ander het gesê: “’n Engel het met hom gepraat.”. (Johannes 12:28,29)

Mag ons ore so ingestem wees om die harmonie van die hemele te herken en te juig as God praat, selfs al klink dit soos ‘n donderslag.

Die boekrol is klein en onoopgemaak. Dit dui op ‘n beperkte openbaring vir ‘n spesifieke tyd. Johannes word aangesê om nie die openbaring te skryf nie. Dit is ‘n wonderbare onderwerping aan God se tyd. In 2 Korintiërs 12:4 beskryf Paulus sy eie openbaring van die hemel en behou die misterie vir homself. Hy weet dit is vir hom persoonlik en nie vir die mense om hom bedoel nie. Dit was die bron van sy krag en volharding tot sy eie marteldood. Ons openbaring van die hemele is ons krag en inspirasie om teenstand te oorwin.

Ons word gewaarsku om nie oor alles te praat nie. God is die enigste een wat waardig is om ons geheime te hou. Geheime kan vernietig en teleurstel. Skinder en die gebrek aan vertroue is die siekte van ons tyd en lê in die realm van die vader van leuens, ons vyand. ‘n Leuengees is in elke skinderstorie. Net ‘n ander stemtoon kan die kwaliteit van die woorde verander. Laat ons woorde die waarheid wees, in genade sonder oordeel. (Jakobus 3)

Hier word geheimhouding bepaal. Daar is krag in geheime. Daar is ook rede daarvoor. Net soos ons vyand sonde in die geheim wil hou om ons te verswak, so is God se geheime om ons sterk te maak.

“Wat nie geopenbaar is nie, is bekend aan die Here ons God, maar wat geopenbaar is, is vir altyd bekend aan ons en ons nageslag: ons moet lewe volgens al die woorde van hierdie wet.” (Deuteronomium 29:29)

Die eer van God lê in wat Hy verborge hou; konings se eer lê in wat hulle aan die lig bring. (Spreuke 25:2)

Hier op aarde sal dinge nooit heeltemal duidelik wees nie. Ons lewe met beperkte openbaring. Dit is die heerlikheid en genade van die Here wat vir ons openbaar soos die noodsaaklikheid vereis.

Nou kyk ons nog in ‘n dowwe spieël en sien ‘n raaiselagtige beeld, maar eendag sal ons alles sien soos dit werklik is. Nou ken ek net gedeeltelik, maar eendag sal ek ten volle ken soos God my ten volle ken. (1 Korintiërs 13:12)

Die opdrag om stil te wees oor die openbaring kan ook verwys na die evangelie van Johannes, wat hy geskryf het na die Openbaring en sy terugkeer na Efese.

Die misterie van God is ‘n tema regdeur die Bybel. God het ‘n plan wat Hy openbaar aan wie Hy wil. (Romeine 16:25,26. Efesiërs 1:9,10 & 3:1-11); ook met betrekking tot Israel (Daniël 9:24, 26).

Die engel maaak ‘n aankondiging, verseël met ‘n eed. Hy verklaar dat daar nie meer vertraging sal wees nie. Dit kan beteken dat die tyd beperk is tot die blaas van die sewende trompet. Dit beteken eerder dat die vernietiging van die Antichris nie langer afgeweer kan word nie. (Hebreërs 10:37)

Die uur om die sonde oop te vlek het gekom. (2 Thessalonicense 2:3) Die toneel is gereed vir die finale stryd. Die misterie van God is reeds openbaargemaak. Die volle voorneme van God met die mensdom is bekend. Die misterie van God is Jesus. Hy is die hemel se geheim – Sy lewe, dood en opstanding op aarde.

Die lewe is moeilik, boosheid heers, maar die uiteindelike oorwinning is gewaarborg. Al die vrae sal beantwoord word, al die verkeerde dinge, sal reggestel word.

Johannes het ‘n keuse om die boek te neem. Hy word twee maal voor ‘n keuse gestel, met die opsie om te weier. Openbaring is altyd vrywillig, nooit afgedwing nie. Hy vra die engel om dit te gee. (10:9)

Hy eet en beskryf die gevolge.

Om iets te eet, is om dit toe te laat om deel van jou wese te word. Die Here is nie ‘n bykomstigheid om te dra wanneer dit jou pas nie. Esegiël moes die boekrol eet.

Die stem het vir my gesê: “Mens, eet wat voor jou is, eet hierdie boekrol en gaan praat met die mense van Israel.” Ek het my mond oopgemaak, en die Here het my die boekrol laat eet. Hy het vir my gesê: “Mens, eet die boekrol wat Ek jou gee, eet jou vol.” Ek het dit geëet, en dit was soet soos heuning in my mond. (Esegiël 3:1-3)

Die Woord word beskryf as soet soos heuning, soos ‘n lekkerny. Die beskrywing ego deur die Skrif.

Hulle is kosbaarder as goud, selfs as baie goud, soeter as heuning, as druppels uit ‘n heuningkoek. (Psalms 19:10) Sien ook Psalms 119:103.

In die Joodse tradisie het die kinders die alfabet op ‘n kliptablet met ‘n mengsel van meel en heuning geskryf. As hulle die letter korrek geleer het, kon hulle die tablet lek.

Vir Johannes is die boodskap bitter en soet. Dit is “soet” om die openbaring van God se liefde en goedheid te verkondig, maar bitter om die gevolge van die mens se harde harte en weerstand teen die liefde van die Here te ervaar. Dit is altyd ‘n voorreg om die geheimenisse te verstaan, maar die voorspelling van verwoesting en tragedie is harverskeurend, selfs in die lig van uiteindelike oorwinning.

Ek het u woorde verslind toe hulle gekom het, hulle was vir my ‘n vreugde; ek was bly daaroor dat u Naam oor my uitgeroep is, Here, almagtige God. (Jeremia 15:16)

En jy, mens, luister na wat Ek vir jou sê. Moenie weerbarstig wees soos hierdie weerbarstige volk nie, maak oop jou mond en eet wat Ek jou gee.” (Esegiël 2:8)

In die woorde van hierdie grootse profeet wat hierdie openbaring ondervind en opskryf:

God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word. (Johannes 3:17)

83. Die altaar van alles.

Posted on Februarie 10, 2016 by Ansophie Joubert

Die beginsel om die altaar op sy oorspronklike plek binne die ruïne van die Tempel op te stel, is in my hart grafeer.

Aanbidding by die altaar was ‘n kragtige besluit om vrees, vyandskap en onsekerheid te stuit. Eenheid rondom die voorskrifte van Moses wat hulle samehorige aanbidding verseker het, was hulle beskutting.

Dit was seker moeilik om die herstelwerk aan hulle huise en erwe net so te los, toe die priester hulle na die tempelruïne vir ‘n fees ontbied. Tog stel Esra 3:1 dit duidelik:

Toe die sewende maand aanbreek, was die Israeliete dus oral in die stede. Hulle het egter soos een man in Jerusalem bymekaargekom.

Die Fees van die Tabernakels (Loofhuttefees) word steeds ongeveer September gevier. [Levitikus 23 en Deuternonomium 16] Net soos van ouds is dit ‘n vrolike fees, ‘n tyd waarin die volk die uitkoms in die woestyn en al die genade dade van die Here moet onthou en vier. Die voorskrifte bepaal jolige, kommervrye feesdae waarin die goedheid, guns, genade en wonderwerke van God gedenk word deur almal teenwoordig – familie, gaste, predikante, bediendes en vreemdelinge. Die blote onthou van God se voorsiening sal ‘n verskil maak aan lewe na die fees – ‘n vars verwagting vir uitkoms. Die Fees het die fokus op die kernbeginsels van aanbidding herbeklemtoon. Deuternonomium 16:14:

Jy moet bly wees op hierdie fees, jy en jou seuns en dogters, jou slawe en slavinne, al die Leviete, vreemdelinge, weeskinders en weduwees van jou omgewing.

Die Fees was prioriteit. ‘n Aanbiddingsfees was die eerste stap in die herstel van die volk, sonder die beperkinge van vyandige, heidense omstanders soos tydens die ballingskap. Hulle het sekerlik die vryheid van hulle eie land geniet. Wat ‘n fees moes dit nie gewees het nie! Ek kan my net voorstel hoe hulle met palmtakke en tamboeryne gedans het.

Die feesvieringe het die toekomsplanne se klem bepaal en gesorg dat die tempelherstel aan die gang kom. Esra 3:7:

Hulle het toe klipkappers en ander vakmanne gehuur en die Sidoniërs en Tiriërs met kos, drank en olie betaal om uit die Libanon sederhout met die see langs na Joppe toe te bring. Dit was in ooreenstemming met die vergunning van koning Kores van Persië.

Die Fees is gevier soos dit voorgeskryf is – as it is written. Die Woord van God was die ware fondament, die hoeksteen van aanbidding. Die oggend- en aandoffer is gebring volgens die voorskrifte van die Wet van Moses. Die Woord is die gids vir aanbidding. Volgens die Woord se voorskrifte is ons aanbidding ‘n lieflike geur wat voor die Troon opstyg, nie ‘n vleeslike gruwel soos die goue kalf nie.

Jesus het die eerste woorde van sy bediening vir ons die riglyne neergelê. Matteus 4:17:

Van toe af het Jesus begin preek en gesê: “Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom.”

Matteus 9:13:

Gaan leer wat dit beteken: ‘Ek verwag barmhartigheid en nie offers nie.’ Ek het nie gekom om mense te roep wat op die regte pad is nie, maar sondaars.”

Die besluit om die altaar op sy plek te stel is die immigrasie na die onsienlike koninkryk van God op aarde. Dit is ‘n eenvoudige besluit wat ons ganse bestaan op die altaar sit en ‘n splinternuwe, geesgebore lewe in ons skep. Dit is bekering wat ons vrymaking uit die slawerny van sonde vier. Ons lewe op die altaar bring ons in die vryheid van aanbidding in ons beloofde land. Ons vier die uitkomste van die verlede met ons dankbaarheid en prysgesange.

Gryp die tamboeryn Bodemklipvriend, al is die bouwerk nie klaar nie. Die oproep om fees te vier is nie beperk tot die suksesvolle afhandeling van die herstelwerk nie. Dit is gereelde herdenking van seën en uitkoms van die verlede, sodat dit waarmee jy nou besig is, deur die Here geseën word.

Jy voel dalk net soos die bannelinge, oorstuur en oorweldig met die taak voor jou. Dit is juis die tyd om die altaar reg te skuif, die offers te herstel en die boumateriaal vir die tempel te bestel. Kom ons praat Nuwe Testament-taal. As die sorge van die lewe jou so rondruk soos op ‘n stormsee, is dit tyd om na Jesus te roep, sodat Hy die storm stil maak. Dink weer aan jou wedergeboorte, ervaar in jou gees die koninkryk van God waarin jy saam met hom sit in die onsienlike as ‘n prins en skuif jou kroon reg op jou kop.

Nadat Jesus met Nikodemus praat oor wedergeboorte en die koninkryk van God, verduidelik Hy verder: Johannes 3: 5,6: The Message.

Jesus said, “You’re not listening. Let me say it again. Unless a person submits to this original creation—the ‘wind-hovering-over-the-water’ creation, the invisible moving the visible, a baptism into a new life—it’s not possible to enter God’s kingdom. When you look at a baby, it’s just that: a body you can look at and touch. But the person who takes shape within is formed by something you can’t see and touch—the Spirit—and becomes a living spirit.

Dit is die alles-omvattende altaarondervinding. Die Gees van God wat skep in jou sodat jy word wat God beplan vir jou lewe. Soos Hy asem in Adam ingeblaas het, so het Hy sy asem, sy Gees in jou geblaas vir ‘n nuwe lewe. Jy sit in die onsienlike saam met Christus, jy loop jou loop deur die lewe op koninkrykswette en staan vas teen die vyand, triomfantelik en volmoed. [Bodemklippe 74,75 en 76]

Wat gebeur in hierdie onsienlike koninkryk van God op aarde as ons oor die drumpel tree? Ons is uitgenooi na ‘n fees. ‘n Vrolike herinnering aan voorsiening, uitkoms, wonderwerke en beskerming is ons opdrag. Moenie dat die vyand jou vreugde-fees steel nie. Nehemia 8:11:

Verder het hy vir hulle gesê: Gaan, eet lekker spys en drink soet dranke en stuur porsies aan hulle vir wie niks berei is nie; want hierdie dag is heilig aan onse HERE. Wees dan nie bedroef nie, want die blydskap in die HERE — dit is julle beskutting.

Herstel die fees in jou lewe. Hou ‘n dankfees vir vorige gebedsbeantwoording en al die wonderbare uitkoms waarin Hy so oorvloedig vir jou gesorg het. Begin met die Christen-kalender – dis nou 40 dae voor Paas, die heel belangrikste Christelike fees. Maak iets besonder van Pinkster en Kersfees, maar begin jou eie feeste, jou eie uitgemerkte dae van dankbaarheid en hou ‘n jolige partytjie.

Onthou Adam se eerste dag was die Sabbat – ‘n dag van rus saam met God oor sy wonderbare skepping. Wat is die aard van jou Sabbat? Is dit ‘n feesdag tot eer van die Here? Ek pleit maar weer vir ‘n geestelike dagboek waarin jou spesiale insigte en gebedsbeantwoording opgeteken word.

Jou besluit het reaksie in die hemel. As jy tot God nader, sal Hy tot jou nader. [Jakobus 4:8] Hy is ‘n beloner van die wat hom soek. [Hebreërs 11:6] Hy sal jou sonde vergewe. [Jesaja 1:18] Hy belowe vrug. 2 Korintiërs 9:10:

God wat saad verskaf om te saai en brood om te eet, sal ook aan julle saad gee en dit laat groei en julle vrygewigheid ‘n ryk oes laat oplewer.

Dit staan geskrywe uit die antieke tye. Deur al die eeue staan die Woord vas om altyd te slaag in wat God beplan. Psalm 138:2:

For You have magnified Your word above all Your name.

Hebreërs 6:13,14:

Toe God aan Abraham die belofte gemaak het, het Hy niemand groter as Hyself gehad by wie Hy dit met ‘n eed kon bevestig nie. Daarom het Hy dit met ‘n eed by Homself bevestig en gesê: “Ek sal jou beslis ryklik seën en jou ‘n baie groot nageslag gee.”

Ons is die saad van Abraham in Christus en daarom is die belofte op ons van toepassing. Is dit nie ‘n rede om fees te vier nie?

Galasiërs 3:16:

Nou is aan Abraham die beloftes toegesê en aan sy saad. Hy sê nie: En aan die sade, asof dit op baie sien nie, maar op een: En aan jou saad, dit is Christus.

Die altaar het in die voorhof by die ingang van die tempel gestaan. Dit was die toegang tot die Heilige en Allerheiligste. By die altaar word ons sonde vergewe, by die waskom word ons doop herdenk sodat ons waardig kon wees om in te gaan in die teenwoordigheid van ons Vader. Dit is ware aanbidding – in gees en waarheid. Ware aanbidding hang nie van ‘n gebou, ‘n gemeenskap of gemeente, ‘n liturgie of ritueel af nie. Dit is die verootmoediging van die hart om die Tuin-verhouding te herstel. In die woorde van Jesus: Johannes 4:23:

Maar daar kom ’n uur, en dit is nou, wanneer die ware aanbidders die Vader in gees en waarheid sal aanbid; want die Vader soek ook mense wat Hom só aanbid.

Die aard van ons offer op die altaar is vrywillig en daagliks volgens Esra 3:4.5. Die resultaat van hierdie toewyding is die mees kosbare beloning ooit. Exodus 29:42:

Julle nakomelinge moet altyd ‘n brandoffer vir My bring by die deur van die tent van ontmoeting. Dit is waar Ek julle sal ontmoet en met jou sal praat.

Dit is rede vir ‘n fees. Dit is die begeerte van ons hart. Sy woorde is kosbare juwele wat ons verander en versier.

Dit is die glorie-gesprek van alle eeue!