Ek kan my goed voorstel hoe die geboude boog lyk waardeur ek elke dag wil loop om my aan die genade in my lewe te herinner. ‘n Stewige struktuur van gekapte sandsteen, vasgemessel in die tuin van my lewe, oorgroei met ‘n gevestigde rankroos met die diepste pienk, pieringgroot blomme wat afhang sodat hulle geur my omring wanneer ek die woorde op die sluitsteen lees – GENADE. Daardie geur van genade moet aan my vaskleef soos wat ek aanstap.

Hoe is dit dan dat die sorge en begeertes van daaglikse pligte mens so gou van die rustigheid in die Tuin beroof? Hoe posisioneer ‘n mens homself om die genade daagliks bewustelik te ervaar? So maklik kry besig-wees en lewensverpligtinge die oorhand oor ons gedagtewêreld en aktiwiteite.

Die begrip genade beteken veel meer as net God se genade – Sy onverdiende guns oor ons. Dit sluit ons eie lewenswyse in. Die Hebreeuse woord: charis het ‘n wye aanwending. In die objektiewe sin beteken dit guns, plesier, vreugde, alles wat aangenaam is – ook die skoonheid en elegansie in ‘n persoon. Ek wil hier graag die Afrikaanse vertaling wat grace met grasie vertaal, so effens rek tot veel meer as bloot elegansie en goeie maniere in die konkrete sin. Grasie in gees en ingesteldheid, ‘n voortreflike en genadige lewensbeskouing is deel van die vrug van die Heilige Gees. Dit is ons ganse lewe wat deurdrenk van genade geleef word, sodat elke woord ‘n produk van genade word.

Hierin word ons sekerlik daagliks getoets. Luister fyn na mense se skerp veroordeling oor gebeure waarin ander mense se foute aan die algemene publiek se sin vir regverdigheid blootgelê word.

Ek is soms so skaam oor die blatante verlies van grasie in ‘n alledaagse situasie van frustrasie en ontsteltenis. Dis so belangrik om ‘n lewens-elegansie te behou, veral in ‘n situasie waar ‘n teen-intuitiewe ingesteldheid vereis word. ‘n Bewuswording van die algemene wreedheid van die lewe en pyn van mense rondom jou, wat daagliks jou pad kruis en jou vriendelik bedien, ruk jou siel tot stilstand. Sal jou houding van ongeduld en veeleisende hoë standaarde die toets van genade op die regbank van God deurstaan?

Ek lees in International New York TImes ‘n rubriek van ‘n Amerikaner wat in Parys gekuier het. Aan die begin van ‘n formele ete maak hy toe die sosiale faux pas(verskoon die uiters toepaslike Frans) deur sy tafelgenote bon appettit toe te wens. Dit is blykbaar heeltemal onaanvaarbaar om die internasionale maaltyd-wens in Frankryk te gebruik. Hy is ook onmiddellik reggehelp en kom drie kolomme later tot die gevolgtrekking dat so ‘n heftige reaksie op ‘n eenvoudige, onskuldige en goedbedoelde seënwens net die produk van ‘n klein gemoed en die totale verlies van sosiale grasie kan wees.

Is ons sosiale statusbewustheid en welvarende lewe ‘n struikelblok wanneer dit by die basiese essensie van ons alledaagse omgang in die gemeenskap kom? Net ‘n diep en blywende bewustheid van die genade wat ons lewe definieer, bring ons in die denkraamwerk waaruit ons genade oor ons medemens uitleef.

Klaagliedere 3:22

It is because of the Lord’s mercy and loving-kindness that we are not consumed, because His tender compassions fail not.

Dit is lewenselegansie – as jou liefdevolle omgee nooit faal nie.

Loof saam met my siel die Here en Sy heilige Naam, sodat ons geeneen van sy weldade vergeet nie. Hy wat al jou sonde vergewe en jou siekte genees…..

……wat jou lewe losgekoop het van vernietiging; wat jou kroon met goedheid en liefdevolle omgee; [Psalm 103:4]

Dit is deur die liefdevollge omgee van die Here wat ons lewe. Hoe sal ons dan met mekaar omgaan? Soos die Bybelwoordeboek verduidelik:

It is a two-way word and can be used of God and man. Of God, it certainly implies grace. Of man, it implies steadfast love to another human being or to God. It is often found in association with the word “covenant” and denotes the attitude of faithfulness, which both parties to a covenant should observe.

Hierdie definisie is vasgevang in die woord wat ons al goed ken: hessed [uitgespreek: gêsêd] wat genade, getrouheid, goedheid en geregtigheid beteken. [Sien Bodemklippe 35]

And become useful and helpful and kind to one another, tenderhearted (compassionate, understanding, loving-hearted), forgiving one another readily and freely, as God in Christ forgave you. Efesiërs 4:32AMP

Groot woorde! ‘n Direkte opdrag. Hoekom is dit nodig om vir Christene te beveel om vriendelik en goedhartig met mekaar te wees? Dit is omdat ons omgee faal in die aanslag van die alledaagse. Weer eens ‘n punt van oorgawe. Dit is nie uit jouself wat jou oë oopgaan vir die mense om jou se pyn en behoefte nie. Dit is nie sommer vansself dat jy vriendelik bly wanneer frustrasie, swak diens, swak standaarde jou lewensstyl bedreig en jou effektiwiteit verswak nie. Dit is nie nodig om swakker standaarde te aanvaar nie en ons moet in alle opsigte die effektiwiteit van alles om ons opbou en nie afbreek nie. Dit gaan net oor die manier waarop ons daarmee omgaan.

Genade is ons kenteken – ons logo. Dit is die enkel, grootste kenmerk van God bo alle ander gode van hierdie wêreld. ‘n Kenmerk van Jesus:

And the Child grew and became strong in spirit, filled with wisdom; and the grace (favor and spiritual blessing) of God was upon Him.[Lukas 2:40] AMP

And all spoke well of Him and marveled at the words of grace that came forth from His mouth; and they said, Is not this Joseph’sSon?[Lukas 4:22] AMP asof hulle nie kon glo Hy is ‘n gewone mens soos hulle nie. Genade is wat Hom as God onderskei het, lank voor Hy wonderwerke gedoen het.

Vines (Bybelwoordeboek) beskryf genade so:

…in this respect there is stress on its freeness and universality, its spontaneous character, as is the case of God’s redemptive mercy and the pleasure or joy He designs for its recipient, thus is set in contrast with debt, works and the law. [My beklemtoning]

Woorde is kragtig. Daarvan spreek die ganse Woord, van die eerste kragtige Skeppingswoorde in Genesis 1, tot die veroordeling wat Jesus aan die Kruis vasgenael het, tot by Jesus op die wit perd van Openbaring met die Sy naam: Die Woord van God. [Openbaring 19:13]

Spreuke sê dit duidelik: [18:21]

Death and life are in the power of the tongue, and they who indulge in it shall eat the fruit of it for death or life.

Hoe praat ons? Spreek ons lewe uit? Spreek ons gebede uit? Bring ons die goeie nuus? Spreek ons vergifnis en genade uit?

Jesus is gekenmerk aan Sy woorde van genade, wat in skerp kontras met die strengheid en engheid van die kerk van die tyd gestaan het. Deurgaans in Sy bediening het Hy vrygespreek, die oordeel ongeldig verklaar, gesond gemaak en sonde vergewe sonder verwyt. Hy het, presies soos Jesaja 61 voorspel het, die genadejaar van die Here aangekondig. Die uitstaande bewys hiervan is die paar woorde aan die moordenaar langs Hom aan die kruis, wat sonder seremonie die paradys saam met Jesus ingaan. Geen groot belydenis of kerkseremonies is vereis nie. Slegs die moordenaar se bewuswording van die Godheid van die mens langs hom in Sy donkerste en diepste vernedering, het genade laat seëvier. Onmiddellike vergifnis, volkome saligheid – dis my God!

Stap saam met my ‘n drafstap na ‘n storie in Konings van Hiskia se seun Manasse.

In die genadetyd van Hiskia – sy ekstra 15 jaar wat hy by God afpleit, het hy ‘n seun, Manasse. In 2 Konings 21 word 16 versies gewy aan die sonde van Manasse, te veel om op te noem. Vers 16:

Behalwe die sonde wat Manasse Juda laat doen het, wat verkeerd was in die oë van die Here, het Manasse ook nog baie onskuldige mense laat doodmaak. Jerusalem was van hoek tot kant vol bloed.

Slaan oor na 2 Kronieke 33. Daar is die opskrif van die hoofstuk: Die sonde van Manasse en sy berou. Weer volg die lys sondes. Vers 6 noem dat hy sy eie kinders aan afgode geoffer het, gruwelik verkeerd gedoen het en die Here uitgetart het. God het gepraat en hy het nie geluister nie. Vers 11:

Toe het die Here die leëraanvoerders van die koning van Assirië laat kom, hulle het Manasse gevange geneem, hake deur sy neus gesteek, hom geboei met bronskettings en hom Babel toe gevat.

Op hierdie punt moet ek erken daar is ‘n paar wêreldleiers wat ek dieselfde lot toewens.

En die volgende versie! Vers 12:

Toe dit met hom so sleg gaan, het hy die Here sy God om genade gesmeek, groot berou getoon voor die God van sy voorvaders en gebid. Die Here was hom genadig en het sy smeekgebede verhoor en hom laat terugkom na Jerusalem, na sy koningskap toe. Toe het Manasse geweet dat die Here God is.

My hele wese roep uit: verdelg hom Here! Maar hier moet ek buig voor die onbegryplike en oorweldigende genade van my God. God vergewe en herstel sy koningskap!

My reaksie: ek moet buig en onderwerp. Ek roep uit: wie is ek Here, om te veroordeel. Net God ken die hart. Net Hy kan besluit. Vergewe my voortvarenheid. Lees verder oor die skoonmaakproses in Juda en Manasse se hervormings.

My gebed: Ek wil wees soos Jesus! Jesaja 61:

The Spirit of the Lord God is upon me, because the Lord has anointed and qualified me to preach the Gospel of good tidings to the meek, the poor, and afflicted; He has sent me to bind up and heal the brokenhearted, to proclaim liberty to the physical and spiritual captives and the opening of the prison and of the eyes to those who are bound, To proclaim the acceptable year of the Lord, the year of His favor and the day of vengeance of our God, to comfort all who mourn…..