153. ‘n Ou, ou storie vir die nuwe jaar.

Posted on Januarie 16, 2018 by Ansophie Joubert

[Johannes 5]

Kom ons gaan terug? Tot by ons geboorte. Nee, selfs verder terug. Tot by Jesus hier op aarde? Baie verder terug. Kom ons gaan terug tot by die begin. Die begin van wat? Die begin van alles. Kom ons gaan leer ‘n les uit die heel eerste hoofstuk van Genesis wat die storie van die Skepping aan ons gelowiges vertel. ‘n Wonder-wêreld geskep aan die Hand van ‘n wonder-God met sy wonder-Woord.

Hoekom sou mens so ver terug wou gaan? Is daar dan enigiets om daar te leer wat hoegenaamd enige toepassing op ons moderne lewe kon hê? Wel, Dawid kon iets leer uit die ou, ou stories.

Maak my oë oop dat ek die kragtige werking van u wet ervaar. (Psalms 119:18)

Kom ons kyk met verligte oë na een van die mees bevrydende beginsels van alle tye en pas dit toe op hierdie jong jaar.

God-beginsels bring God-betrokkenheid. Dit is iets om oor opgewonde te wees.

In die vorige Bodemklippe het ons gesels oor die man by die bad van Bethesda wat deur Jesus genees word ten spyte van 38 jaar siekte en geloof in ‘n nuttelose bygeloof. Die verstommende en verblydende wonderwerk vind op die Sabbat plaas – en die Jode is woedend.

Ons het al oor die Fariseërs se noukeurige nakoming van die letterlik duisende reëls oor die Sabbat gepraat. Ek haal aan uit Bodemklippe 144: ‘n Koninklike ontmoeting:

‘n Voorbeeld hiervan was die reëls oor die Sabbat. Geen werk mag op die Sabbat gedoen word nie, ook nie deur bediendes of diere nie. Werk is oor eeue deur menige leermeesters definieer. Die Mishnah, die gekodifiseerde wet, het 24 hoofstukke net oor die Sabbat bevat. Die Talmud wat die Mishnah veklaar, het 64 kolomme fyndruk oor die Sabbat bevat. Die Babiloniese Talmud verklaar die Sabbat oor 156 dubbelblaaie. Een rabbi het twee jaar lank aan een van die 24 hoofstukke oor die Sabbat in die Mishnah studeer.

Net ‘n vinnige voorbeeld: Om ‘n knoop in ‘n tou te maak op die Sabbat was sonde, maar om ‘n vrou se onderrok te knoop was toegelaat. As jy op die Sabbat ‘n emmer in ‘n put sou wou laat sak, was dit toegelaat om dit met vroue onderklere te doen, maar nie met ‘n tou nie. Dit sou God tevrede stel en plesier – so het hulle geredeneer!

Die Skrifgeleerdes het die besonderhede uitgewerk en die Fariseërs het hulle lewe gewy om dit uit te leef. Net ‘n besondere soort mens sou sy hele lewe wy aan die uitlewing van die Wet in soveel detail. Die woord Fariseër beteken: afgesonderd en toegewy vir ‘n spesifieke doel.

Teen hierdie agtergrond kan ons kyk na die reaksie op die wonderwerk by Bethesda. So ‘n wonder-genesing was ‘n geleentheid vir ‘n vreugde-fees. Die nuus van die genesing het skerp veroordeling uitgelok omdat dit op die Sabbat plaasgevind het. Afgesien daarvan dat Jesus in die genesingsproses “gewerk” het, het die man sy bed opgetel en gedra. Die Skrifgeleerdes het 39 klassifikasies van werk uitgespel en om jou bed te dra was beslis een van hulle.

Jeremia het oor die Sabbat gepraat (17:19-27) sowel as Nehemia (13:15-19). In Nehemia is dit duidelik dat hy nie wou hê hulle op die Sabbat nie handel dryf nie. Die Rabbi’s in die tyd van Jesus was so streng dat ‘n naald in jou jassak, vals tande of ‘n houtbeen nie aanvaarbaar was nie. Die kleinste onbenulligheid is tot ‘n kwessie van lewe en dood verhef.

Hulle neem die man onder kruis verhoor en hy sê hy weet nie wie hom genees het nie. Later egter ontmoet hy Jesus in die tempel en rapporteer dadelik aan die kerkleiers dat dit Jesus is, wat hom genees het. Hy is onmiddellik van sy wonderwerk-vreugde beroof omdat hy sy lewe van steniging probeer red. Hy wou argumenteer dat dit nie sy skuld was dat hy die wet oortree het nie.

Die beskuldigings is na Jesus geslinger – die werkwoord is so gebruik dat dit ‘n aanhoudende proses beskryf. Johannes skryf hier om te verduidelik dat Jesus dikwels die argwaan van die kerkowerhede uitgelok het.

Jesus verdedig Homself deur daarop te wys dat God nie op die Sabbat ophou werk nie en dus ook nie Hy nie.

Soos een van die kommentare dit stel: “The sun shines; the rivers flow; the processes of birth and death go on the Sabbath as on any other day; and that is the work of God.”

Natuurlik het God ophou werk in die storie van die Skepping in Genesis 1. Wat is nou eintlik die verskil? God het gerus na Sy Skeppingswerk, maar Hy is in groter “werke” van genade, oordeel, liefde en hulp in tye van nood, sonder uitsondering te alle tye aktief.

Hoe sou dit wees as ons nie om Sy hulp en leiding sou kon bid nie, aangesien dit die Sabbat is? Is dit nie heeltemal belaglik nie? Natuurlik is dit! God is altyd daar en Sy wonderwerke kom vinnig en kragtig te alle tye, elke dag, maak nie saak wat die dag se naam of funksie is nie.

Dieselfde geld vir ons. Ons dade van liefde en genade oor almal om ons, gaan nie stilstaan omdat ‘n dag ‘n naam gekry het nie. Die Sabbat-beginsel is soveel hoër en meer kragtig as onbenullige klein reëltjies.

Die Jode het egter met groot drama en veroordeling gereageer. Jesus het Homself soos God voorgehou en geleer dat Hy vry is om altyd te help net soos God. Daar is geen groter taak as om die pyn en lyding van die wêreld om ons te verlig nie. Ons uitreik in liefde is goddellik en 24/7 beskikbaar net soos Jesus.

Wat dink jy van die Sabbat hier in die 21e eeu? Is dit toepasbaar op die moderne lewe? Is jy bereid om jou oor oop te maak vir die stem van die Here oor jou Sabbat? Wat hoor jy?

As jy nie op die sabbat oortree nie, op my heilige dag doen net wat jy wil nie, as jy die sabbat ‘n vreugde noem, as jy die heilige dag van die Here in ere hou, as jy dit eer deur nie jou gewone gang te gaan nie, nie te doen net wat jy wil nie, en nie handel dryf nie, sal jy vreugde vind in die Here. Ek sal jou die land weer in besit laat neem, Ek sal jou laat eet van die opbrengs van die land van jou vader Jakob. Ek, die Here, het dit gesê. (Jesaja 58:13,14)

Hoor hoe The Message dit stel:

“If you watch your step on the Sabbath
    and don’t use my holy day for personal advantage,
If you treat the Sabbath as a day of joy,
    God’s holy day as a celebration,
If you honor it by refusing ‘business as usual,’
    making money, running here and there—
Then you’ll be free to enjoy God!
    Oh, I’ll make you ride high and soar above it all.
I’ll make you feast on the inheritance of your ancestor Jacob.”
    Yes! God says so!

Ons leef in die dispensasie van die Heilige Gees. Ons Sabbat hoef nie noodwendig op ‘n Saterdag of Sondag te wees nie. Dit kan verander soos dit prakties is om hierdie heerlike weeklikse fees oor die goedheid van God te vier.

Die onderliggende beginsel is dat God jou seën met rus wanneer jy jou tyd afsonder. Geniet die tyd om jouself uit die mallemeule van alles wat ons lewe noem, te haal en terug te sit met gedagtetyd oor God en jou lewe. Dit is ‘n guns van God oor jou en jy besluit self om dit uit te leef. Bou dit iewers in.

Dit is dalk een van die groter uitdagings vir hierdie nuwe jaar se ietise nuut.

Jesus het aan die man gesê om nie weer te sondig nie sodat daar nie dalk iets erger oor hom kom nie. Sonde en siekte was in die Joodse denke nou verbind. Vergifnis was die eerste stap in die soeke na genesing.

Goddellike genesing bring groot verantwoordelikheid. Dit is nie sommer terug na die normale as God so ‘n magtige ingrepe in jou lewe bring nie. Dit is ‘n lewe onder die vaandel van genade en liefde soos een wat ryklik vergewe is.

Ons lewe verander ingrypend as dit in ‘n wonderwerk vir ons gegee word.

Baie belangrik egter: ons kan nooit sonde en siekte verbind soos die Jode van Jesus se tyd nie. Ons leef in ‘n gebroke wêreld en dikwels kom lyding uit die verwonding van ‘n sondige wêreld. Ons dra nie die sondelas van die wêreld nie. Jesus het dit aan die kruis gedoen. Ons is egter grootliks onder die impak van ons leefruimte. Ons “verdien” nie siekte as ‘n gevolg van persoonlike sonde nie.

Ons “verduidelik” nie siekte aan die hand van sonde nie. Ons vra God om Homself in elke situasie opnuut te openbaar.

Terwyl Jesus wegstap, sien Hy ‘n man wat van sy geboorte af blind was. Sy dissipels vra Hom toe: “Rabbi, deur wie se sonde is dit dat hierdie man blind gebore is: sy eie of sy ouers s’n?” En Jesus antwoord: “Dit is nie deur sy eie sonde nie en ook nie deur sy ouers s’n nie, maar hy is blind sodat die werke wat God doen, in hom gesien sal kan word. (Johannes 9:1-3)

Daar is mense in die kerk was hulle vryheid as ‘n verskoning vir sonde gebruik (Galasiërs 5:13). Daar is ook diegene wat sondig in die vertroue dat God se genade hulle weer sal red (Romeine 6:1-18).

Daar is altyd mense wat die liefde en genade van God as ‘n verskoning vir sonde sal gebruik. Ons kan maar net dink wat die vergifnis van Jesus gekos het om te weet dat ons sonde God se hart breek en Jesus weer kruisig. [William Barclay]

Genesing kom in ‘n nederige kniebuig en is nooit goedkoop nie. Jesus waarsku die man om verantwoordelik te leef en sy wonder-gawe nie as ‘n lisensie vir sonde te gebruik nie.

Na die wonderwerk onttrek Jesus. Dit beteken letterlik hy draai weg, kom uit die skare uit en gaan na ‘n plek van eensaamheid. Hy wou verdere argumente en bespreking vermy. Dit is soms goed om net weg te loop. Ons kan nie al die argumente wen nie. Neem jou Sabbat ook van die groot en moeilike kwessies van die lewe.

Uiteindelik is dit vir elkeen om self te besluit.

Julle moet julle met eerbied en ontsag daarop toelê om as verloste mense te lewe, (Filippense 2:13)

20. Feesdae – … en jy moet bly wees

Posted on Februarie 20, 2014 by Ansophie Joubert

Ek is seker almal het al begin dink aan die Paasnaweek hierdie jaar, miskien vir geen ander rede as bloot die die vakansie aspek daarvan. Dis darem ‘n breek, asemhaaltyd in die jaar wat nou al sover trek.

Kom ons verander sommer nou ons manier van praat. Kom ons praat van die Paasfees in plaas van die Paasnaweek of vakansie. Kom ons vestig die gedagte van die fees net om die regte ingesteldheid vir hierdie heerlike beginsel te kry.

Daar is ongeveer vier verskillende woorde vir fees in Hebreeus. Ek sê ongeveer omdat in Judas die woord agape wat ons weet onvoorwaardelike liefde beteken, ook met betrekking tot feeste gebruik word.

Die een Hebreeuse woord vir Fees in die Ou Testament -Heorte- is dikwels in die Nuwe Testament, veral met betrekking tot die Paasfees gebruik – net in die evangelie van Johannes 17 keer. Ook in Handelinge sê Paulus hy gaan Jerusalem toe vir die Fees, bedoelende die Paasfees. In Kolossense 2:16 word die woord in die meer algemene manier gebruik wat ‘n heilige dag of feesdag kon beteken. Daar word gepraat van die Sabbat ook as ‘n feesdag.

Die Sabbat was die eerste feesdag van God. Genesis 2:1 – God het Sy werk beëindig en gerus. Dink net vir ‘n oomblik wat het hy die sesde dag gedoen – natuurlik – die mens geskape. Dus – Adam se eerste dag was ‘n rusdag, die feesdag, die Sabbat. Ons het verlede keer oor vasdae na Jesaja 58 verwys. Die laaste gedeelte praat oor die Sabbat, met ‘n voorskrif en ‘n belofte: Vers 13:

If you turn away your foot (travelling unduly – dus te veel aktiwiteite) from the Sabbath, from doing your pleasure on My holy day, and call the Sabbath a delight, the holy day of the Lord honourable, and shall honour Him not doing your own pleasure, not speaking your own words,

Vers 14:

Then you shall delight youself in the Lord; and I will cause you to ride on the high hills of the earth, and feed you with the heritage of Jacob your father. The mouth of the Lord has spoken.

Wat is die heritage of Jacob: Afrikaans: laat eet van die opbrengs van die land van jou vader Jakob. Dit word verduidelik in Deuteronomium 32:13:

He made him ride in the heights of the earth (God verhef jou pad bo dit wat kon gewees het), that He might eat the produce of the fields (vrug op jou arbeid) He made him draw honey from the rock (luukshede en lekkernye) and oil from the flinty rock (alles wat jy nodig het).

Verder in Deuteronomium 33:29 : Happy are you O Israel! Who is like you, a people saved by the Lord. The shield of your help, and the sword of you majesty. Your enemies shall submit to you and you shall tread down their high places.

Bring hierdie belofte nader aan wat jy nou gaan vier: 1 Petrus 1:18

You must know (recognize) that you were redeemed (ransomed) from the useless, fruitless way of living, inherited by tradition from your forefathers not with corruptible things such as silver or gold, but purchased by the precious blood of Christ.

Hierdie buitengewone gebeure rondom die kruis moet gevier word.

Dink weer na oor jou Sabbat. Luister na die HeiligeGees. Kan jy dalk iets feestelik en anders, miskien heel uniek in jou Sondag inwerk wat van hierdie dag iets meer besonders kan maak?

Die sewe jaarlikse feeste van Israel is ‘n studie op sy eie. In kort: Die geestelik jaar was verdeel in sewe maande; drie feeste is in die eerste maand gevier naamlik die Ongesuurde brode, Paas en die Oesfees se begin. In die derde maand is die Oesfees (Pinkster) gevier 50 dae na die begin van die Paasfees en die laaste drie feeste in die sewende maand – die fees van die Ramshoring wat ooreenstem met die huidige Joodse Nuwejaar Rosh Hashana, die Groot Versoendag (Yom Kippur – ‘n vasdag) en die Fees van die Tabernakels of die Loofhuttefees soos dit ook bekendstaan.

Die fees van die ongesuurde brode was ‘n verwydering van alle suurdeeg uit die huise – ‘n fokus op suiwering, reinheid en die voorbereiding vir Paas. Ook vandag voor Paas is daar ‘n bewuswording van dit waarvoor die kruis moes plaasvind – die sonde en verdoemenis van die mens. Ons eie redding en versoening met God kon slegs deur die kruis plaasvind. Dis ons geleentheid om ons onderwerping aan die versoening van Christus te hernu, weer te juig oor sondevergifnis en die liefdesdaad van Jesus. Dit is waarom mense Lent vier – soos vas mens se gees sensiteer vir die oortuiging van die Heilige Gees, so sal ons bewusraking van die Kruis, ons sensiteer vir ons eie sonde. Onthou – die HeiligeGees oortuig van sonde geregtigheid en oordeel. Johannes 16:8 -11.Ons oordeel nie ander mense nie. As jy bewus word van sonde in jou lewe, kan dit net die werk van die HeiligeGees wees wat jou in volmaakte liefde tot belydenis oortuig – ‘n wonder opsigself. Gee oor, bely en word bevry.

Die Paasfees weet ons almal het sy oorsprong in die nag wat die Israeliete Egipteland verlaat het en die bloed van die offerlammetjie aan die deurposte die doodsengel by die Hebreers laat verbygaan het. Dit is die heenwys na die bloed van Christus wat ons red van die geestelike dood – die tweede dood waarvan Openbaring praat [20:6 en 21:8].

Die begin van die oesfees het direk op die Paasfees gevolg. Die eerste gerwe is voor die Priester gebring. Dit wys heen na die Opstanding van Jesus. Hy was die Eerste Gerf van die Oes van die Kerk wat op Sy koms gevolg het. Hy het voor die Vader gaan “waai” . Hy het vir Maria gesê: Moet My nie vashou nie, want Ek het nog nie na My Vader toe opgevaar nie. Na sy verskyning voor Sy Vader het Hy aan die dissipels gesê: Raak aan my en voel die wonde in My hande.

Vyftig dae na die Paasfees was die Oesfees – ook genoem Pinkster of die Fees van die Weke– wat heenwys op die uitstorting van die Heilige Gees op Pinksterdag – beskryf in Handelinge 2. Hierdie HeiligeGees erfenis was ‘n toerusting van krag vir die kerk en die getuienis wat hulle moes wees. Handelinge 1:8: Maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom en julle sal my getuies wees in Jerusalem, Judea, Samaria en tot aan die uithoeke van die wêreld.

Voor ons die laaste drie feeste van die sewende maand noem, kom ons kyk bietjie na die voorskrifte. Daar was noukeurige riglyne vir die vier van die feeste, maar ‘n baie interessante reël word genoem in Deuteronomium 16:11

In die plek wat die Here jou God sal kies om Sy Naam daar te laat woon, moet jy bly wees in die Teenwoordigheid van die Here jou God, jy en jou seuns en dogters, slawe en slavinne, die Leviete wat in jou omgewing woon (dus jou geestelike leiers), die vreemdelinge, weeskinders en weduwees.

Dis die Bybelse taal – los vertaal in baie los Afrikaans: jy moet ‘n jolly party hou met die predikant daarby en al die lonelies en onlies (sommer my eie frase vir die mense wat nood het) wat jy ken. Die Ou Vertaling sê in Jesaja 54:2 –Maak die plek van jou tent wyd, en laat hulle die doeke van jou tentwonings oopspan. Nuwe vertaling: Moenie suinig daarmee werk nie.

So word daar met elke fees voorgeskryf dat daar vreugde in jou huis, in jou gasvryheid moet wees. Jy weet miskien goed hoe om partytjie te hou – hou dit met ‘n bewustheid van die seën van die Here oor jou lewe. Hou dit as ‘n dankoffer vir dit wat Hy vir jou gedoen het. Die Hebreeuse werkwoord om fees te vier is ‘n samestelling van twee woorde wat beteken om SAAM in VREUGDE (good cheer) met OORVLOED te verkeer. Dit klink soos heerlike te ete en te drinke met ‘n bewustheid van die Teenwoordigheid van die Here en ‘n dank aan Hom as die bron van alles waaruit jy hierdie Fees kan vier.

Die laaste feeste van die Joodse kalender is almal in die sewende maand wat ooreenstem met ons September – Oktober tyd gehou. Dit was Fees van die Ramshoring (Nuwejaar – Rosh Hashana) wat gehou is as ‘n Sabbatdag, die Versoendag (Yom Kippur) wat gehou is as ‘n vasdag en die Loofhuttefees (Fees van die Tabernakels), wat sewe dae lank gevier is in hutte wat met takke gemaak is in die buitelug, sodat die volk hulle woestynervaring kan onthou en al die wonderwerke vier wat daar plaasgevind het. Die feeste het gedien as bakens van herinnering aan hulle eie getuienis. Onthou die lering oor Bodemklippe – bakens van jou getuienis.

Ons maak gereed om Paas te vier. Dit is op die Christenkalender sekerlik die belangrikste tyd van die jaar – ‘n tyd om jou wedergeboorte en redding van hierdie wêreld in ‘n fees tot eer van Jesus te omskep.

Niemand vra om gebore te word nie, maar elke mens moet vra om weer gebore te word.

Dit is nie oorerflik nie – dis ‘n besluit van elke mens as individu. Jesus het gekom om die genadejaar van God aan te kondig (Jesaja 61). Dink weer hierdie Kruistyd aan die moordenaar aan die kruis – heeltemal sonder kerk, doop, vergifnis, sondaarsgebed, formaliteite en rituele – het hy bewus geword van die geweldige gebeure langs hom, en in sy gebrokenheid uitgeroep. Spontaan, sonder voorbehoud, sonder trots. Sy uitroep is in die Paradys saam met Jesus gevier. Dis ons. Ons is so vrygemaak. Dit is genoeg rede vir ‘n vreugdevolle FEES.