Tag Archives: gehoorsaamheid

164. Blind gebore – ja, ek ook.

Posted on by

0

[Johannes 9]

Dis waar. Regtig. As mens nie kan sien nie, is jy blind. So wat kan jy sien? Onthou jy die gruiserige stem van Louis Armstrong?

I see trees of green, red roses too
I see them bloom for me and you
And I think to myself what a wonderful world

Ja, ons pragtige wêreld hier om ons vir almal om te sien. Hy sing verder.

I see skies of blue and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself what a wonderful world

Sien jy dit? Sien jy die seën en die heilige? Dit is eintlik die toets.

Om werklik te sien, moet jy die onsienlike sien.

Hoe is dit moontlik? Daar is net een manier en ‘n ander ou lied verduidelik dit.

Turn your eyes upon Jesus

look full in His wonderful face

and the things of the earth will go strangely dim

in the light of His glory and grace

 Dit is perspektief; ware perspektief; die enigste perspektief vir die lewe – dowwe aardse dinge en skitterende glorie en genade.

Hier in Johannes 9 vertel Johannes van die man blind van gebore was. Daar is net twee ander gevalle waar siekte sedert geboorte genoem word, beide in Handelinge: die lam man by die Mooipoort (3:2) en die kreupele in Listra (14:8). Die blinde man in Johannes was bekend. Die dissipels het van hom geweet.

Nie almal kon sommer enige plek sit en bedel nie. Die stadsowerhede het ‘n spesiale mantel uitgereik vir die “amptelike” bedelaars, nadat hulle gebrek ondersoek is en waar verklaar is.

Die Jode het lyding en siekte met sonde gekoppel. Sy blindheid kon deur sy ouers se sonde of sy eie veroorsaak wees. Daar is vandag nog gereformeerde leerstelling wat glo dat ‘n baba in sonder gebore is en daarom gedoop met word om die hel te vermy. Ek kon nooit verstaan dat ‘n baba se sonde hom siek kan maak nie en dat alle babas nie siek is nie. Hoe kan my genadige en geliefde Here, klein bababtjies laat hel toe gaan? Hy het dan gesê laat die kindertjies na Hom toe kom.

Die Jode het ‘n verdraaide konsep van voorgeboortelike sonde gehad. Hulle het Genesis 4:7 wat praat van die “sonde wat daarbuite wag” interpreteer as buite die moederskoot. Hulle het ook saam met die Grieke die bygeloof gehad dat alle siele reeds bestaan en in ‘n hemelse ruimte wag om gebore te word. Hulle word deur sonde besmet, sodra hulle in die sondige heelal inkom.

Alternatiewelik, kon sy ouers sy blindheid veroorsaak het. God self het tog gesê dat Hy die sondes van die vaders aan die kinders sal besoek in die derde en vierde geslagte (Exodus 20:5,34:7, Numeri 14:18). Die Psalmis vervloek sy vyande met dit in gedagte in Psalm 109:14. Dit word ook in Jesaja 65:6-7 genoem, maar later in die hoofstuk (65:23) word die seën van die Here oor meerdere geslagte beklemtoon.

Wat kan ons vandag daarvan dink? Daar is DNA toetse wat die oorerflike siektes kan uitwys wat die kern van jou fisiese samestelling bepaal.

Jesus spreek nie die korrektheid van die bygelowe of dogma aan nie. Watookal die bron van siekte of lyding; dit is ‘n geleentheid vir die glorie en wonderwerke van God. Die geskiedenis is nie belangrik nie.

Die toekoms van die siekte word aangespreek en die houvas daarvan afgebreek.

Wonderwerke is altyd ‘n teken van God se krag en glorie. Ander Evangelieskrywers beklemtoon Jesus se genesingsbediening. In al die Evangelies word sy simpatie met die mense uitgebeeld. Siektes, verdrukking, pyn en teleurstelling is vir Hom geleenthede om Sy Vader se hart te toon en die wonderbare krag van Sy genade in werking te stel.

Wonderwerke is God in aksie.

By God is daar oplossings. Vir die mens wie God nie ken nie, kan die geweld en wreedheid van die gebroke wêreld, sy moed breek en sy liggaam vernietig. As dieselfde gebeur met ‘n mens wie God ken en die pad saam met Hom loop, is daar hoop binne lyding en uithouvermoeë met die bonatuurlike krag van die Here.

Verder kan ons wat help met mense in pyn, die wonderbare liefde van die Here demonstreer.

God’s highway runs straight through us. Frank Laubach.

Hierdie is een van twee wonderwerke waar Jesus spoeg gebruik om te genees. [Ook die doofstomme in Markus 7:33]. Spoeg as medisyne was algemeen in die antieke wêreld. ‘n Belangrike persoon se spoeg is as meer kragtig in die genesingsproses beskou.

Jesus is wys en wen die vertroue van sy “pasiënt”. Dink net hoeveel vertroue is daar vandag in medisyne. Voorskrif medisyne is een van die belangrikste middels op aarde om genesing te bewerkstellig.

Die Siloambad was ‘n bekende plek in Jerusalem en ‘n ingenieurswonder van die tyd. Die watervoorsiening van Jerusalem was altyd ‘n probleem. Die water het van die Fontein van Gihon in die Kidron vallei af gekom. ‘n Trapskag van 33 trappe het gehelp om waterskep makliker te maak. Die fontein was oop gegrawe en in die geval van oorlog was dit baie maklik om die water vir die stad af te sny.

Toe Hiskia in 700 vC besef Sanherib beplan om Juda binne te val, het hy ‘n tonnel deur die rots na die fontein beveel. (2 Kronieke 32:2-8; 2; 32:30; Jesaja 22:9-11; 2 Konings 20:20). Indien die ingenieurs die tonnel reguit sou grawe sou die tonnel ongeveer 335 meter lank wees, maar omdat die tonnel met kronkels gegrawe is, was dit 533 meter lank. Die rede vir die kronkels was dalk om heilige plekke te vermy of om ‘n groef in die rotsformasie te volg. Sommige plekke is die tonnel net ‘n halwe meter wyd, maar deurgaans is die tonnel amper twee meter hoog. Die ingenieurs het van twee kante gegrawe en in die middel ontmoet – werklik ‘n wonder van daardie tyd.

 Die Siloambad was die plek waar die rotstonnel in die stad uitgekom het. Dit was ‘n opelug bad en die naam beteken: gestuur. Die water uit die fontein is letterlik deur die rots na die stad gestuur.

Jesus stuur die man om in die bad te gaan was. Nadat hy gewas het, kon hy sien. Hy moes Jesus se opdrag gehoorsaam. Sy genesing kon sekerlik daar en dan by Jesus en al die skare gebeur het. Hy is egter van al die bekende plekke wat hy in sy blindheid geken het, weggestuur. Hy moes uit sy gemakzone sy weg vind na die Siloambad en letterlik blindelings die opdrag gehoorsaam.

Sodoende het hy privaatheid gehad om sy genesing te ervaar en die res van die gemeenskap op sy eie terme en in sy eie tyd te ontmoet. Hy het Jesus se manier aanvaar en geen vrae gevra nie.

Jesus se woorde moes gesaghebbend wees. Jesus het nie genesing belowe nie. Hy het net gesê om te gaan was. Hoekom sou die blinde man Hom gehoorsaam? Hy kon gaan was het en dan soos ‘n gek gelyk het as niks gebeur het nie.

Sy gehoorsaamheid het sy twyfel uitgedryf.

Jesus se woorde, God se stem wat aksie vra, was genoeg om sy hele lewe te verander. Jesus het sy volgende stap beveel, sonder om die uitkoms uit te spel.

Wat doen jy as die wonderwerk nie gebeur soos jy dit verwag of begeer nie? Gehoorsaam jy nog steeds blindelings? Is jy gewillig om die volgende stap te neem. sonder dat die uitkoms duidelik is?

Ons praat nie graag oor gehoorsaamheid nie. Gehoorsaamheid het amper ‘n slegte reputasie verkry as gevolg van soveel misbruik deur die kerk en ander instansies van gesag. Dit het die lewensveranderende krag van gehoorsaamheid aan God afgemaak.

Die Griekse woord vir gehoorsaamheid is hupakouo. Die woord beteken om met aandag te luister, om te luister en sonder huiwering te onderwerp, om te luister en te beantwoord.

Luister en reageer – die aksiepad van ‘n wonderwerk.

Is jy gewillig om die langer roete te neem? Kan jy onderwerp aan Jesus se woord sonder om te weet wat die uitkoms gaan wees?

Sjoe! Dis ‘n groot gedagte!

 

 

Antwoord my tog gou, Here, ek is heeltemal gedaan.

 Moet tog nie van my af wegkyk dat ek word soos dié wat sterwe nie.

 Laat my elke môre u liefde ondervind, want in U stel ek my vertroue.

 Wys my die pad wat ek moet loop, want my hoop is op U gevestig.

(Psalm 143:7,8)

 

82. Die altaar op sy plek.

Posted on by

0

Die nuwe jaar stap vinnig aan en die gewone roetine slurp mens op. Die uitdaging was duidelik – doen iets anders in 2016. Dis altyd goed om bietjie te dink hoe mens iets doen. Daarmee bedoel ek nie elke klein aksie van daaglikse lewe nie. Dink oor die fundamentele, die dinge wat jou definieer en jou lewenshouding bepaal. Ek dink dis een van die mees waardevolle oefeninge van die moderne lewe – gimnasium vir die brein – om visie te vorm en perspektief te verander.

Ek glo in my hart dat hierdie oefening nie werklik moontlik is sonder die hulp van die Heilige Gees nie. Ons is slegs wys tot die mate waartoe ons aan God oorgegee is. Hy belowe die insig in die dinge wat ons nie weet nie en openbaar die misterie van die lewe aan die wat vra. Jesus self het dit gesê in Markus 4:11:

Hy het vir hulle gesê: “Aan julle is die insig in die geheim van die koninkryk van God gegee; maar vir dié wat daarbuite is, bly alles net by gelykenisse,

Ek het geen twyfel dat die grootste tragedie van my lewe sal wees om geestelik verblind te lewe. My gunsteling gebed is altyd die uitroep van die blinde man: Here, dat ek kan sien.

God is gereed om geheime te openbaar. Hy sal die diep waarhede van die lewe aan ons openbaar sodat ons ‘n uitnemende lewe kan leef. Dit is die oorvloedige lewe wat Hy in Johannes 10:10 belowe, sodat ek nie dalk gedagtes dink wat tot niks lei nie en my verstand verduister is sodat ek geen deel het aan die lewe wat God skenk nie, omdat ek hardnekkig in my onkunde volhard. [Efesiërs 4:17,18]

Spreuke 7:4:

Sê vir die wysheid: “Jy is my suster,” maak die insig familie van jou.

Die eerste struikelblok om te oorkom, is tevredenheid met jou omstandighede soos dit nou is, positief of negatief. Vra die Here vir ‘n diep honger na meer van Hom. Miskien is jy op ‘n plek waar jy besef daar is dinge wat jou vreugde en vrede steel, maar jy vrees verandering en is paniekbevange oor die alternatiewe.

Dit is tyd om die altaar op sy fondament te plaas.

Esra 3:3:

Ten spyte van hulle vrees vir die ander bevolkingsgroepe in die land het hulle die altaar op sy oorspronklike plek opgerig en daarop brandoffers vir die Here gebring, soggens en saans.

Die reis van daardie eerste terugkerendes na Juda is stof vir ‘n dramatiese vertelling. Die vernietiging, verlatenheid en die omvang van die taak van herstel wat hulle ervaar het, moes oorweldigend gelyk het. Tog sê die Bybel niks daarvan nie. Die mense is belangrik en word in groot besonderhede bespreek. Die priester Jeshua en die prins Serubbabel herinner aan die ander Joshua wat ook sy mense uit die woestyn en slawerny na die beloofde land toe gelei het. Meer belangrik wys dit heen na die groter Joshua, Jesus, wat almal wat ooit in slawerny was, vry maak [Jesaja 61] en lei na die altaar van aanbidding in die Teenwoordigheid van Sy Vader deur die Heilige Gees. [Handelinge 15:16]

Jeshua was die kleinseun van Seraiah, die hoë priester wie se oë deur Nebukadneser uitgesny is met die val van Jerusalem. Sy seun, Jozadak, het hom opgevolg, hoewel daar geen offers in Babilon gebring kon word nie. Jeshua was aan die voorpunt van die terugkerende bannelinge, presies daar waar mens sou kon verwag die hoë priester moet wees. Sy naam beteken: Yahweh red!

Die prins, Serubbabel se naam beteken: gesaai in Babilon. Hy het aan ‘n sylyn van die koningshuis van Dawid behoort. Salomo se nasate het uitgesterf met die dood van die bose Sedekia [2 Konings 24 en 25]. Die nageslag van een van Dawid se ander seuns, Natan, het oorleef in die persoon van Salatiel, wat ook maar ‘n familielid was wat ingestaan het in die koninklike opvolging. [1 Kronieke 3:17] Hy het ook nie ‘n seun gehad nie. Seubbabel was sy broerskind [1 Kronieke 3:19]. Hy het die koningshuis van Dawid verteenwoordig en die regering oor die terugkerende bannelinge behartig. Hy is prominent in die profesië van Haggai en Sagaria wat in hierdie tyd as profete opgetree het.

Serubbabel word beskryf as ‘n sterk leier en saambindende faktor in die groot taak van herstel. Sy teenwoordigheid daar wys daarop dat die Here nie huiwer om ‘n leier op te rig en gereed te maak vir die taak, al is dit net ‘n verlangse verbintenis met die direkte lyn van die koningshuis. Dit is duidelik dat die Here in beheer was van die nageslag van Dawid en niks kon God se plan van spoor af stuur nie – nie die gebrek aan ‘n manlike opvolger nie of die dood van die laaste persoon in die direkte lyn nie. God kies die verlangse nefie wat Hy oprig om ‘n sterk leier te wees om die taak te voltooi.

Sagaria 4:7:

Wie is jy, groot berg? Voor Serubbábel sal jy tot ’n gelykte word! En hy sal die sluitsteen te voorskyn bring onder uitroepe van: Genade, genade oor hom!

 Die rede vir die haastige herstel van die altaar was vrees – ‘n goeie rede om aksie te neem. Hulle vrese was nie ongegrond nie. Samaria en die sentrale distrik was vol bitter vyande, oorkant die Jordaan in die ooste, sowel as suid oor die plein van die Filistyne en Edom in die suide was wrede en gevestigde nasies wat die herstel van die volk van Israel met oorlog in hulle vingers dopgehou het. Hulle sou vinnig mobiliseer om die babatreetjies van nasiebou in die wiele te ry.

Wat was die eerste stap in die plan van aksie om hulle terugkeer te beskerm? Die altaar!

‘n Terugkeer na die fundamentele beginsels van hulle geloof was hulle veilige hawe en sterk toring. Daar is geen twyfel dat hulle geestelik en morele standaard veel te wense oorgelaat het. Haggai spreek dit aan in sy profesie oor hulle. Jare in ballingskap sonder die duidelike leiding van hulle leraars en priesters, het hulle selfvertroue in die aanbidding van God afgekraak, maar…

Hulle het teruggekeer na die waarheid van hulle voorouers. Die aanbidding van Yahweh volgens Sy voorskrifte was die beste skuiling teen hulle vyande.

Jerusalem as ruine met die altaar in plek was heel moontlik beter beskerm as sou al sy mure weer opgebou wees. Dit is die God wat ons dien.

Daar kan nie ‘n tempel sonder ‘n altaar wees nie, maar daar kan ‘n altaar sonder ‘n tempel wees. God ontmoet ons by die plek waar ons ons sonde bely en onsself voor Hom bring om met Sy bloed te was. Dit is die volgorde van aanbidding. Eerste die altaar. Die sondoffer is ons veilige hawe teen die aanvalle van die vyande. As ons ons sonde bely, stel ons die almag van ons Vader vry om in te tree en vir ons op te tree. Ons is veiliger met die altaar in plek as met versterkte mure en ‘n weermag soldate.

Terug na Esra 3:

Hulle het die altaar… op sy oorspronklike plek opgerig en daarop brandoffers vir die Here gebring, soggens en saans.

Ons hoogste outoriteit is die Woord van God. Kom ons bou ons altaar op die oorspronklike plek met die beginsels van Jesus se onsigbare koninkryk as die fondament.

Hy het gesê: Bekeer julle – neem die besluit en aanvaar dat Hy vir jou gesterf het en dat jy ‘n nuwe mens is. Laat jou doop – volgens Jesus se voorbeeld sodat God in Sy volheid aan jou openbaar kan word net soos by die doop van Jesus. Ontvang die belofte van die Heilige Gees, sodat jy die volle maat van Jesus se werk op aarde kragtig in jou lewe ervaar. Moenie teverede wees met min nie, moenie uitmis op die hele pakket van geregtigheid wat Jesus vir ons bedoel het. Lees weer Hebreërs 6 se eerste twee versies en bou die altaar op die eerste beginsels. Bring jou offer gereeld as deel van jou roetine.

Die belofte is gewaarborg: Nader tot God en Hy sal tot jou nader. [Jakobus 4:8]

Die altaar was die sentrale element in die geloofshelde van die Ou Testament se aanbidding van God van die vroegste tye. Die altaar is gebou vir dankbaarheid, wonderwerke en aanbidding.

Dit regverdig ‘n hele studie op sy eie.

Noag het die einde van die vloed gevier. [Genesis 8:20]

Abraham het verskeie altaars gebou om die belofte oor ‘n land te vier, sy bonatuurlike ontmoetings met God te herdenk asook die altaar waarop hy bereid was om sy eie seun te offer. [Genesis 22]

Isak het altaars gebou; Jakob het altaars gebou – by Bethel byvoorbeeld waar Hy God in ‘n droom ontmoet het.

Moses het ‘n altaar gebou en dit genoem: “Die Here gee my die oorwinning.” [Exodus 17:15] Hy het nog een aan die voet van die berg gebou waar hy met God “gesels” het. [Exodus 33 en 34]

Hy het die noukeurige voorskrifte ontvang vir die altaar wat in die tenttabernakel gebou is.

Dawid het dikwels oor die altaar gesing.

Psalm 118:27:

Die HERE is God, en Hy het vir ons lig gegee. Bind die feesoffer met toue, tot by die horings van die altaar.

Hier word die horings van die altaar genoem. In Konings lees ons van Adonia en Joab wat in vrees die horings van die altaar vasgehou het om hulle lewe te red. Die altaar was letterlik ‘n lewensredder en vlugplek.

1 Konings 1:50: Maar Adónia was bevrees vir Salomo en het opgestaan en heengegaan en die horings van die altaar vasgehou.

1 Konings 2:28: Toe die gerug by Joab kom — want Joab was aan die kant van Adónia, alhoewel hy nie aan die kant van Absalom was nie — het Joab gevlug na die tent van die HERE en die horings van die altaar vasgehou.

Die altaar is jou plek van aanbidding. Dit is jou lewensredder. Dit is die eerste noodsaaklike van ‘n lewe van oorwinning. Dit is ‘n groter prioriteit as kerkbywoning.

Die Here is gereed om diep geheime aan jou te openbaar – groot en magtige dinge wat jy nie weet nie.

Gaan sit in Sy teenwoordigheid, bely jou sonde in nederige verootmoediging en sien in jou geestesoog die altaar voor die Troon van God. Onthou waar jy sit – Efesiërs 2:6: en saam opgewek en saam laat sit in die hemele in Christus Jesus…

Daarom sal jy die goue altaar kan sien…

Openbaring 9:13:

…en die sesde engel het geblaas, en ek het ’n stem gehoor uit die vier horings van die goue altaar wat voor God is…

 

 

36. Struikelblokke en vastrapplekke

Posted on by

0

I cry out to God Most High, to God who fulfills his purpose for me.

(Psalm 57:2, ESV)

Ons het nog steeds die heerlike Tuin van Eden in gedagte. Kom ons dink vir ‘n oomblik globaal oor die hele geskiedenis van die mensdom. Daar in die begin staan die Skepper-God, die Vader, almagtig en geweldig, die sameroeper van die toneel wat die aardse geskiedenis beskryf, sentraal. Hy skep, Hy formeer die mens, Hy straf met die vloed, Hy red Noag, Hy roep Abraham en vestig die aartsvaders deur Sy belofte van Isak. Abraham word ‘n tipe van Homself by die berg Moria waar hy Isak moet offer. Die dispensasie van die Vader.

Daar op die berg waar Abraham sy seun op die altaar sit, vestig God die plek van die Seun, die Offerlam, die Belofte-kind uit ‘n wonderwerk gebore, die Middelaar, die Redder. Die ganse geskiedenis van die Ou Testament is ‘n voorbereiding van die verhoog waarop die inkernasie van die Seun moet plaasvind. Die profete roep dit uit, die aartsvaders verlang daarna, Job kla by God totdat hy die advokaat in die hemel “sien” (Job 19:25), Dawid sing daaroor, Jesaja (die singende profeet) sien sy geboorte in Betlehem (Jesaja 9) en Sy pyn en lyding by Golgotha (Jesaja 53). Die dispensasie van die Seun.

Jesus kom – gebore uit die onpretensieuse, gewoonheid van ‘n dorp iewers in Israel. Ons kyk in Desember se Bodemklippe na die betekenis van Nasaret en Betlehem, en die skokkende eenvoud van die Baba-Koning. Hy leef, Hy leer, Hy sterf, staan op en vaar op. Hy maak ‘n grootse en geweldige belofte – Ek sal julle nooit verlaat nie – die Heilige Gees sal in julle woon (Johannes 14:15-17).

Die dispensasie van die Heilige Gees.

Dis die dispensasie wat ons die voorreg het om in te leef. Die herstel van die Tuin, die kragtige manifestasie van die Teenwoordigheid van die Almagtige God, binne-in ons. Wat ‘n oorweldigende waarheid! Ons kan by God kuier en Hy by ons deur die inwoning van die Heilige Gees. Ons staan weer naak voor Hom in totale veiligheid. Hy bedek ons sonde en skande met die onskuldige bloed van die offer-Lam, Jesus. Ons neem ons plek in, met die keuse wat ons maak. Oorgegee en ingekoop met die offerbloed, deur die Kruis, sonder enige eie poging en stryd teen sonde.

MAAR, die slang is in die TUIN! Net soos toe, ook nou – weet dit en staan vas. Hy wil jou uit die Tuin hê.

Drie dinge wat jou uit die Tuin uitdryf:

Hierdie is die struikelblokke wat ons van seën beroof. Deur die Heilige Gees word dit die vastrapplekke wat ons herstel en die volle impak van seën van ‘n lewe van oorgawe laat verkry. Dis nie jou eie poging om nie te sondig nie – dis die oorgawe aan die leiding van die HG om jou te wys waar die swakheid is.

 

  1. Ongehoorsaamheid. Misleiding [deception] is die boosheid wat lei tot ongehoorsaamheid. Die leuens van die slang, wat die Woord verdraai en hoorsê teen jou gebruik. God het met Adam gepraat, Adam het met Eva gepraat. Eva het die opdrag op hoorsê gekry en die slang het geweet dat hy haar onsekerheid teen haar kan gebruik. Misleiding skep die indruk van waarheid en oortuiging. Uit misleiding kom ‘n verwronge beeld van God. ‘n God wat jou niks gun nie, wat die beste terughou, wat jou laat ly vir niks, wat jou nie ag nie. Die gevolg – jy val vir die leuen om self God te wees, om self te besluit wat is goed vir jou en jy eet jou uit die Tuin.

 

  1. Vrees, twyfel en ongeloof – hierdie drie is bloedfamilie van mekaar. Die een teer op die ander. Vrees verhef die probleem, wat tot gevolg het dat God se Woord en uitkoms in twyfel getrek word en nie meer geglo word nie. Vrees is geestelike boeie. Jy is lamgelê en moedeloos. Verwerp vrees en twyfel. Onderskei jou eie gedagtes en malende denke met die gawe van die Heilige Gees [1Korintiërs 12: 10]. Geloof is ‘n besluit en ‘n oorgawe aan die plan van God. Besluit om te glo en nie te vrees nie.

Now faith is the assurance, the confirmation and  title deed, of the things we hope for, being the proof of things we do not see and the conviction of their reality [faith perceiving as real fact what is not revealed to the senses].[Hebreërs 11:1.]

‘n Vaste vertroue op die dinge wat ons hoop, ‘n bewys van dit wat ons nie sien nie.

 

  1. Afgode. Afgodery is die gevolg van jou eie wil in jou benadering tot God wat nie belyn is met Sy wil en Woord nie. Kolossense 3:5 en verder: Daarom moet julle die aardse dinge doodmaak wat nog deel van julle is: onsedelikheid (fornication of hoerery), onreinheid (slegte motiewe – gebruik jy dalk godsdiens vir joueie doel), wellus, slegte begeertes en gierigheid, wat afgodery is. Hy noem verder woede, haat, lelike taal en leuens. Hierdie dinge veroorsaak ongehoorsaamheid en weerhou die seën van die Here. Nie net dit nie – afgodery het sy eie gevolge. Die duiwel het vry hand oor jou. Jy is uit die Tuin, blootgestel en uitgelewer. Dis die slegste plek wat jy kan wees. Jy verwag God se seën, jy is dan Sy kind, maar jou keuses stel boosheid vry om jou geestelik dood te maak. Jy is op ‘n plek van moedelose vernedering, beroof van hoop en geloof, met min kans op ‘n wonderwerk. Jy word weggelok deur jou eie begeertes.

Hoe besluit jy oor afgode in jou lewe – volgens

1 Korintiërs 10: 14+15. Paulus het my gekomplimenteer toe hy sê:

Therefore my beloved, flee from idolatry. I speak as to wise men; judge for yourselves what I say.

Drie dinge wat jou plek herstel:

 

  1. Belydenis

Dis net jy wat jou lewe voor die Heilige Gees kan oopvlek en Hom vra om jou eie afgode aan jou te openbaar. Ander mense kan jou nie oordeel nie. Sonde is reeds so kragtig omdat dit geheim is. Slegs die Lig van Christus kan jou ontbloot en onthou Hy doen dit in volmaakte liefde. Moenie toelaat dat ander mense dit doen nie en moenie dit met ander mense doen nie.

Ps 62:8 Pour out your heart (nie vals gebede omdat dit reg klink nie)Trust in, lean on, rely on, and have confidence in Him at all times, you people; pour out your hearts before Him. God is a refuge for us (a fortress and a high tower).

Jy kan Hom vertrou met jou hart – eerlik, sonder pretensie. God veroordeel pretensie en voorgee in gebede. Hoor sy harde woorde aan die volk:

Take away from Me the noise of your songs, for I will not listen to the melody of your harps. But let justice run down like waters and righteousness as a mighty and ever-flowing stream.[ Amos 5:23 – 24]

Wat is ware, eerlike aanbidding? – Genesis 22:5 Isak word geoffer. Die aanbidding wat jy bring is jou kosbaarste. Abraham vertrou God so geheel dat hy noem die offer aanbidding en is oortuig dat hy EN Isak sal terugkom na die bediendes toe, al verstaan hy nie hoe dit gaan werk nie.

And Abraham said to his servants, Settle down and stay here with the donkey, and I and the young man will go yonder and worship and come again to you.

Eerlike aanbidding is ‘n lewe van gehoorsaamheid.

 

  1. Nederigheid maak gehoorsaamheid maklik. In Jesaja 57:15 sê God self Hy gee krag aan die nederiges – revive the spirit of the humble. Nederigheid het te doen met gehoorsaamheid aan God, algehele afhanklikheid van Hom en insig oor jouself. In nederigheid onderwerp ons aan God. Spreuke sê vertrou op die Here met jou hele hart en steun nie op jou eie insig nie. (Spreuke 3:5) 2 Korintiërs 3:5:

There is nothing in us that allows us to claim that we are capable of doing this work. The capacity we have, comes from God.

Hoe sien jy jouself? Diep in Paulus se bediening noem hy homself die die minste onder die apostels (1 Korintiërs 15:9), later die minste onder die gereddes (Efesiërs 3:8), en laaste, soos sy openbaring van Jesus groter geword het, noem hy homself die grootste onder die sondaars (1 Timoteus 1:15). Dit is sy CV, sy “claim to fame”.

Wat is die loon van gehoorsaamheid? Johannes 14:19 en verder.

The person who has My commands and keeps them is the one who [really] loves Me; and whoever really loves Me will be loved by My Father, and I too will love him and will show (reveal, manifest) Myself to him. I will let Myself be clearly seen by him and make Myself real to him.

Sonder twyfel tuin-omstandighede, wanneer God Homself aan jou openbaar.

Jesaja 66:2:

But this is the man to whom I will look and have regard: he who is humble and of a broken or wounded spirit, and who trembles at My word and reveres My commands.

  1. Saam met nederigheid en gehoorsaamheid is vrees vir die Here . Wysheid begin met die vrees van die Here.

(Spreuke 15:33)

Vrees vir die Here bring jou op die plek waar jy die glorie ervaar.  Die regmatige plek van die Woord van God in jou lewe en ingesteldheid op die Stem van die Here, met die bedoeling om te gehoorsaam, is die vrees vir die Here.

Daarom kan ons vandag opsom en sê: Ons begeer die Tuin. Heilige Gees openbaar aan my, myself, sodat ek die volheid van God self kan kry.

Psalm 119: 37 – 38:

Turn away my eyes from looking at worthless things,
 and revive me in Your way. Establish Your word to Your servant,
 Who is devoted to fearing You.

 

 

 

31. Die toets van sukses

Posted on by

0

Net as inleiding wil ek weer die belang van verskillende vertalings beklemtoon. Ons is almal bevoorreg om twee tale te ken. Lees asseblief die Engelse Bybels wat ‘n groter verskeidenheid vertalings aanbied as Afrikaans. Ek sal nooit my liefde vir die Afrikaanse Bybeltaal verloor nie. Die Totius-woorde van die 1933-vertaling is kosbare taalgoud. Lees die Amplified en die Spirit Filled as studie-Bybels, die New International Version (NIV) en die New Living Translation (NLT). Ek gaan voort om dikwels uit die Engels aan te haal vir die rykdom van taal wat dit vir ons byvoeg.

Die volk het ‘n koning! God gee wat hulle vra. Hy wys op die verkeerde motief en oordeel hulle harte, maar bly betrokke en aktief – dis ons God. Hy sal jou nooit verlaat nie, ten spyte van jouself.

Samuel is woedend. Hy neem aanstoot namens God en laat nie ‘n geleentheid verbygaan om dit onder die volk se neus te vryf nie. Sy verwyte is ernstig en skerp. 1 Samuel 10:19,25 , 1 Samuel 12:12, 17-19.

God dui vir hom die eerste koning aan en Saul kom op die toneel van Israel se geskiedenis. Hy was “tall, dark and handsome”, sag op die oog – soos sommige sal sê. Sy pa was ‘n gesiene man – a mighty man of power. Die Bybel sê so:

1 Samuel 9:2:

…and he had a choice and handsome son whose name was Saul. There was not a more handsome person than he among the children of Israel. From his shouders upward he was taller than any among the people.

Saul en sy bediende word uitgestuur om sy pa se donkies te gaan soek. Na ‘n lang, vrugtelose soektog stel die bediende voor om die profeet op te soek om oor die verlore donkies te vra en so kom Saul en sy bediende by Samuel uit. Saul se diensbaarheid en nederigheid is duidelik in sy huiwering om leë hande by die profeet aan te doen. 9: 7 : What shall we bring the man? For the bread in our vessels is all gone and there is no present to bring to the man of God……

Die bediende stel voor om die bietjie silwer wat hulle byderhand gehad het, te gee. Ek kry die indruk dis al wat hulle nog oor gehad het. Saul ondersteun die gedagte en sê: Dis ‘n goeie plan. Kom ons gaan.

Die vorige dag het die Here aan Samuel openbaar dat ‘n man uit die stam van Benjamin by hom sal aandoen en dat hy hom as koning oor Israel moet salf. 1 Samuel 9:16.

Samuel is voorbereid op Saul se koms en ontmoet hom in die poort. Hy stel hom gerus oor die donkies en praat oor sy pa se stand in die gemeenskap. Weer blyk Saul se nederigheid uit sy antwoord.

1 Samuel 9:21:

Ek is maar net ‘n Benjaminiet, uit die swakste stam van Israel. Boonop is my familie die kleinste in die stam Benjamin! Waarom praat u so met my?

Samuel plaas Saul en sy bediende op ‘n ereplek tussen die sowat 30 gaste en geeaan hom voorkeurkos. Hy verhef hom dadelik tot die plek wat God vir hom beplan. Die volgende dag kry Samuel hom egter alleen om hom die Woord mee te deel, dat God hom as koning oor die volk aanstel.

God se Woord tot individue kom meestal op a need to know-basis. Ek dink dikwels terug aan Maria wat die nuus oor haar swangerskap alleen moes aanhoor. Josef se reaksie is om haar te beskerm, haar weg te steek, totdat God hom in ‘n droom gerusstel. Matteus 1:19.  Maar, hulle besondere openbaring was hulle geheim en God het nie die aankondiging aan die hele dorpie gemaak nie. Hulle moes self die skande en skinder van ‘n onverwagte, onbeplande swangerskap dra. Die Woord van God het hulle krag gegee om die gepraat van mense aan die belofte van God te onderwerp. Die mense se opinie kan nooit God se plan van koers af stuur nie.

Die profesie wat Samuel oor Saul uitspreek is kragtig om hom toe te rus vir die taak wat aan hom opgedra word. Hy sê dat die donkies reeds gevind is, en voorspel aan Saul in detail wie hom op sy pad terug sal ontmoet, sodat Saul besef dat die profesie bevestig word deur die daaropvolgende gebeure. Die Woord wat van Samuel uitgaan verander Saul in ‘n oogwink diep en duidelik. Samuel sê in 10:6 :

Then the Spirit of the Lord will come upon you and you will prophecy with them and be turned into another man.

Die wonder van bekering: jy onderwerp aan God se Woord en God verander jou hart. 10:9 bevestig hierdie kragtige, geestelike metamorfose:

So it was, when he turned his back to go from Samuel, that God gave him another heart; and all those signs came to pass that day.

Die ommekeer was so kragtig dat die volk dit gesien het. Saul se profetiese optrede saam met die profete, was so besonders dat dit oral bespreek is onder die mense. Soveel so – dat die hele voorval ‘n idioom in die volksmond geword het. Dat iemand wie se pa nie ‘n profeet is nie, skielik begin profeteer, was so uitsonderlik dat die profetiese gawe slegs van God self af kon kom. Die frase: is Saul ook onder die profete? het gedui op enigiemand wat iets doen wat radikaal verskil van die gewone.

Saul word deur sy oom uitgevra oor die besoek aan Samuel en vertel alles, behalwe die deel oor die koningskap. Samuel kry die volk bymekaar en roep Saul uit as koning, maar toe hulle hom soek toe kruip hy tussen die donkies weg. [Onthou donkies was in die oë van die antieke wêreld nie ‘n nederige, belaglike pakdier nie, maar ‘n waardige dier wat rykdom aangedui het. Daarom het Jesus op ‘n donkie gery by die intog in Jerusalem toe hulle hom as koning vereer het.]

Alles is gereed om van die koningskap ‘n groot sukses te maak. In die volgende hoofstukke word die oorwinnings van Saul beskryf. Verskeie kere word genoem dat hy onder leiding van die Gees van God optree (11:6) en die Here die eer gee vir oorwinning (11:13).

By die kroning waarsku Samuel die volk om die Here met hulle hele hart te dien sodat dit met hulle goed kan gaan, anders (1 Sam 12:24 en 25) : you will be swept away, you and your king.

Maar as julle opsetlik verkeerd doen, sal julle sowel as julle koning uitgewis word.

Nou die skok:  Skaars twee jaar na Saul se kroning lei sy seun Jonathan die Israeliese leër in ‘n oorlog om Israel se onafhanklikheid van die Filistynse oorheersing finaal af te skud. Die oormag van die Filistyne maak weer die Israeliete bang en Saul besluit om self ‘n brandoffer te bring voordat Samuel opdaag. Sy paniek oor die vrees van sy soldate en sy leierskap wat wankel omdat Samuel laat opdaag vir die offer, laat hom buite die voorskrifte optree. Samuel voorspel dat sy koninkryk nie sal voortduur nie.

Jonathan verslaan egter die Filistyne in ‘n slag waarin die Here verwarring in die kamp van die Filistyne bring en hulle mekaar aanval. Groot oorwinning en eer vir Saul. Die stryd is egter nie oor nie en die oorlog duur voort om finaal die juk van Filistynse oorheersing te breek. Saul doen ‘n dwase ding om sy soldate te verbied om te eet, met ‘n vervloeking op ongehoorsaamheid aan die verbod. Hulle kom op ‘n plek wat volop heuning het en die hele leër raak dit nie aan nie.

Toe kom Jonathan daar aan en eet van die heuning. Die soldate kla toe by hom. Hy lig die verbod en sê dat sy pa ‘n ramp oor die land gebring het met die verbod. Die honger soldate vaar onder die buit van die verslane Filistyne en eet die geslagte diere met die bloed. Die voorskrifte was duidelik om die dier te laat uitbloei sodat die bloed oor die altaar as offer uitgegiet word. Die dwase voorskrif van Saul veroorsaak sonde. Saul probeer die situasie red en bou self ‘n altaar vir die Here. Hy hou toesig oor die offerbloed wat oor die altaar uitgegiet moet word en vra die Here se leiding in die oorlog. Met lootjies (algemene praktyk in daardie tyd) bepaal hy die skuld van Jonathan as die oortreder van sy eie verbod en bepaal dat Jonathan moet sterf. Die volk tree in en wys daarop dat Jonathan hulle in oorwinning gelei het, en weier om toe te laat dat hy tereggestel word.

Hierdie gebeurtenis verswak die koningskap van Saul, maar hy gaan aan en oorwin meeste van Israel se vyande aan sy grense.  Die Here belowe oorwinning as Saul die Amalakiete heeltemal uitroei. En dit beteken : geheel en al en totaal: man, vrou, kind en dier. Die Amalekiete, afstammelinge van Esau, het Moses en die volk op die uittig van Egipte toegang deur hulle land geweier.

In ‘n heilige oorlog is die buit uitgehou vir die offer, maar in hierdie geval was die opdrag duidelik – geen oorlewendes en daarom geen offer, ‘n afwyking van die gewoonte en ‘n toets vir gehoorsaamheid aan die opdrag van die Here vir ‘n spesifieke situasie. Saul hou die beste van die diere vir homself en bring die koning van Amalek, Agag, lewend terug na Israel. Dit was ‘n statussimbool om die oorwonne koning in jou eie land te verneder. Direk teen die opdrag van God, gaan hy voort soos tradisie en gewoonte voorskryf. Soos ons weet uit die storie van Esther, veroorsaak hierdie ongehoorsaamheid van Saul die oorlewing van die koningin van Agag en die ontstaan van ‘n nasie wat die Jode haat waaruit Hamman gebore word, wie die algehele uitwissing van die Jode in Persië beplan 500 jaar na hierdie gebeure.

Saul se geestelike oë is reeds dof. Samuel is natuurlik bewus van die ongehoorsaamheid en soek na Saul. Hy hoor dat Saul op die berg Karmel is om ‘n monument vir homself op te rig. Die oorwinnings en sukses van sy oorlogskampanjes lei hom op die gevaarlike pad van eiewaan en trots. Toe Samuel hom met sy ongehoorsaamheid konfronteer, toe sê hy in 1 Samuel 15:20:

But I have obeyed the voice of the Lord…. en gaan aan om die volk te blameer omdat die beste diere nie doodgemaak is nie om hulle uit te hou vir die offer aan die Here…..to sacrifice to the Lord your God….!!

Skielik is God Samuel se God. Ongehoorsaamheid breek die verhouding. Samuel se bekende woorde wat die kern van ons godsdiensbeofening moet uitmaak is die antwoord op Saul se verontskuldiging:

Behold to obey is better than sacrifice…….. For rebellion is as the sin of witchcraft and stubbornness is as iniquity and idolatry.

As mens die hoofstuk lees dan vra Saul meer as een maal vergifnis en mens wonder waarom sy houding deur Samuel met hardheid beantwoord word. Dan lees mens in 1 Samuel 15:30:

I have sinned, yet honour me now, please, before the elders of my people and before Israel, and return with me, that I may worship the Lord your God. (my beklemtoning)

Godsdiensbeoefening is nie jou saak nie, dis God se saak. As jy dit op jou manier doen, word dit leeg en uiteindelik sonde. Saul diagnoseer homself in vers 24……. because I feared the people and obeyed their voice. Dit was sy gehoor, die bewondering van die mense in al sy oorwinnings.

Tradisie en rituele in ons godsdiensbeoefening kan nooit voorrang geniet bo die stem van die Here nie. Sy Stem hoor jy deur Sy Woord – die Bybel en dit is die hoogste gesag. Net ons vekleefdheid aan Sy Woord en die begeerte om Sy teenwoordigheid te ervaar hou ons nederig, bewus van ons sonde en beskerm ons teen hoogmoed.

As jy derubraak nodig het in jou geestelike lewe. Kniel in nederigheid voor die troon van die Here en laat toe dat Sy Woord jou aanspreek. Hy sal die koers aandui. Moenie huiwer om te gehoorsaam nie – gehoorsaamheid is beter as jou rituele, jou vooroordeel, jou populariteit, jou beeld in die gemeenskap. Ervaar die krag en die oorwinning!