Bodemklippe

[Openbaring 10]

Ons moderne wêreld is baie gefokus op eet. Kos is kultuur, deel van dit wat ons alledaags aan uitdrukking gee. 

Kos en die kuns van eet is dominante kulturele faktore. Hongersnood  oorheers dele van die wêreld waar die gebrek aan voedsel hartverskeurende menslike katastrofes veroorsaak. Kos is lewe. Ons het kos so gereeld nodig dat dit ‘n konstante bron van danksegging moet wees wanneer ons die voorreg het om in sekerheid van ons volgende maaltyd te leef. 

Hier in hoofstuk 10 van Openbaring leer ons die pragtige metafoor van die  Woord van God as voedsel om te eet. Dit is inderdaad ons daaglikse brood om ons aan die lewe te hou. Ons het die eer om die Brood van die Lewe te ken wat Sy liggaam aan die Kruis gegee het. Dit is die perfekte simbool van ons fokus in die Nagmaal. Johannes noem Jesus die Woord, in sy Evangelie en in hierdie hoofstuk word hy beveel om die boekrol te eet. 

Om met Jesus vervul te word, om deur Jesus self gevoed te word, is net soveel die opdrag aan ons, as aan Johannes te midde van die visioen.

Psalm 119 is die langste psalm sowel as die langste hoofstuk in die Bybel. Dit is een van die alfabetiese gedigte in die Bybel. Sy 176 verse is verdeel in twee-en-twintig strofes, een strofe vir elke letter van die Hebreeuse alfabet; binne elke strofe begin elkeen van die agt verse (in Hebreeus) met daardie letter. Die hele Psalm handel oor die vreugde en waarde van die Woord van God, die Skrif wat God se liefde en goedheid, Sy voornemens en verlossing openbaar. Dit is wat ons daagliks nodig het. ‘n Woord wat God se Wet, bepalings, verbond, voorskrifte ensovoorts, beskryf is in elke versie – ‘n hele avontuur om te lees.

Die Woord is ons voedsel. Dit is waarop ons moet voed om God se doel vir ons te vervul, wat die manier is om ‘n lewe van uitnemendheid te lei. In die woorde van CS Lewis:

Hy wat God en alles anders het, het nie meer as hy wat God alleen het nie. (The Weight of Glory)

Hoofstuk 10 is ‘n tussenspel, vir interpretasie doeleindes, tussen die sesde en sewe trompette. (Net soos hoofstuk 7 was voordat die sewende seël in Hoofstuk 8 oopgemaak is.)  Hoofstukke 10 en 11 vorm die inleiding tot die res van die boek en die tweede helfte van die visioen.  

In hierdie tussenspel word die verborgenheid van God geopenbaar – die missie van die kerk.

Hy het kragtens sy besluit en voorneme die geheimenis van sy wil aan ons bekend gemaak en dit deur Christus tot uitvoering gebring op die tyd wat Hy daarvoor bepaal het. Sy bedoeling was om alles wat in die hemel en alles wat op die aarde is, onder een hoof te verenig, naamlik onder Christus. (Efesiërs 1:9-10).

1En ek het ‘n ander sterk engel uit die hemel sien afkom. Hy was met ‘n wolk omhul, met ‘n reënboog bo sy kop. Sy gesig was soos die son, en sy voete soos vuurpilare. 2In sy hand het hy ‘n klein oop boekrolletjie vasgehou. Hy het met sy regtervoet op die see en sy linkervoet op die aarde gaan staan, 3en met ‘n harde stem, soos die brul van ‘n leeu, uitgeroep. Nadat hy uitgeroep het, het die sewe donderslae hulle dreunings laat klink. 4Toe die sewe donderslae galm, was ek op die punt om dit op te skryf, maar ek het ‘n stem uit die hemel hoor sê: “Verseël dit wat die sewe donderslae laat galm het, en moet dit nie opteken nie.” 5Die engel wat ek op die see en op die land sien staan het,

het sy regterhand opgelig na die hemel,

6en ‘n eed gesweer by Hom

wat vir ewig en ewig lewe, 

wat die hemel en wat daarin is, en die aarde en wat daarop is, en die see en wat daarin is, geskape het: “Daar is nie meer tyd oor nie. 7Maar gedurende die dae wanneer die sewende engel op sy trompet gaan blaas, sal die misterie van God sy doel bereik, soos wat Hy dit as goeie boodskap aan sy diensknegte, die profete, verkondig het. ”

8Toe het ek die stem wat uit die hemel kom, weer met my hoor praat: “Gaan haal die oop boekrol in die hand van die engel wat op die see en op die land staan.” 9Ek het toe na die engel gegaan, en hom gevra om die klein boekrolletjie vir my te gee. En hy het vir my gesê: “Neem dit, en eet dit op. Dit sal jou maag bitter maak, maar in jou mond so soet soos heuning wees.” 10En ek het die boekrolletjie uit die hand van die engel geneem, en dit opgeëet. In my mond het dit so soet soos heuning gesmaak, maar nadat ek dit geëet het, was dit bitter in my maag. 11Toe sê hulle vir my: “Jy moet weer gaan profeteer teen baie volke, nasies, tale en konings.”

Weereens is die toneel in die onsienlike dramaties en gespanne. ‘n Sterk engel, net soos in hoofstuk 5, verskyn aan Johannes. Hy is in ‘n wolk geklee – ongetwyfeld Jesus as God.  In die OT is slegs God in ‘n wolk geklee behalwe in Daniël 7:13 waar hy van die Seun van die mens praat.  In Openbaring 14:14 sien Johannes die Seun van die mens op ‘n wolk.   

… wat die wolke sy strydwa maak,

wat op die vlerke van die wind loop (Psalm 104:3)

‘n Engel met ‘n gesig soos die son, net soos die aangesig van Jesus op die Berg van Verheerliking (Matteus 17:2) en voete van vuur (Openbaring 1:15), daal neer met ‘n reënboog oor sy kop – die gesag en belofte van die Verbond en die heerlikheid van die Troon (Esegiël 1:28). 

Die boekrol is gekoppel aan die boekrol in Hoofstuk 5. 

• Die klein boekrol is oop.  
• Dit is weer in die hande van Jesus, die Lam wat met ‘n leeu vergelyk word (10:3)
• Geassosieer met die boekrol van Esegiël (1-3)
• ‘n Sterk engel wat uitroep
• God wat vir ewig en altyd lewe
• Beide hierdie boekrol en die hoofstuk 5-boekrol is gekoppel aan Daniël
• Iemand nader die hemelse wese en neem die boekrol
• Taal van Johannes – Ek het ‘n stem uit die hemel gehoor
• Albei bevat die lot van mense, nasies, tale en stamme (4 dui alle mense aan)

Die engel staan met sy een voet op die see en die ander op die land om gesag oor die hele aarde te illustreer. (Josua 10:24-26). God se krag is nie beperk nie – dit is oral. Ook gesag oor die draak wat die dier in Hoofstuk 13 oproep – uit die see en die aarde. 

God praat met die stem soos die gebrul van die leeu. Hierdie leeu-stem is regdeur die Bybel bekend – Joël 3:16, Hosea 11:10, Amos 3:8. Sy stem dwing aandag af en wek ontsag. Sy stem is die stem van God. Psalm 29:1-11 is ‘n pragtige beskrywing van die stem van God.

‘n Voorbeeld in vers 3:

Die stem van die Here weerklink oor die waters. Dit is die magtige God wat die weer laat dreun; die Here self is op die groot waters!

Die boodskap word gespreek en kan nie geïgnoreer word nie.

Die rol is onoopgemaak en klein, wat ‘n beperkte openbaring vir ‘n tyd lank uitbeeld. 

Johannes word beveel om nie die openbaring op te teken nie. Dit moet nie oorgedra word nie. Dit is ‘n wonderlike onderwerping aan God se tydsberekening. Hy onthul net die regte ding op die regte tyd. In 2 Korintiërs 12:4 beskryf Paulus sy eie visie van die hemel, persoonlik en spesifiek, om nie aan almal openbaar te word nie. Dit was meer as wat sy generasie kon verstaan.

Ons word gewaarsku om nie oor alles te praat nie. God is die enigste een wat geheime waardig is. Geheime met ander kan vernietig en teleurstel. Skinder en ‘n gebrek aan vertroue heers oor die ryk van die vader van leuens, ons vyand. ‘n Leuenagtige gees bewoon skinderpraatjies. Net ‘n oordrewe stemtoon kan die kwaliteit van ‘n storie verander. Laat ons woorde eerlik en vriendelik wees.

God beveel geheimhouding. Daar is krag daarin om stil te bly. Daar is ‘n rede. Net soos ons vyand sonde geheim wil hou om so gevange te hou, so maak die geheime van God in ons lewe ons sterk.

“Wat nie geopenbaar is nie, is bekend aan die Here ons God, maar wat geopenbaar is, is vir altyd bekend aan ons en ons nageslag: ons moet lewe volgens al die woorde van hierdie wet.  (Deuteronomium 29:29).

 Dit is tot die eer van God om ‘n saak te verberg; en dit is tot die eer van konings om ‘n saak te deurvors.  (Spreuke 25:2).

Vir ons is sommige dinge nie duidelik nie. Ons leef sonder volle openbaring. Dit is God se heerlikheid om te verberg en te openbaar om in ons behoefte te voorsien.

Nou sien ons wel ‘n geheimenisvolle beeld, soos in ‘n spieël, maar eendag van aangesig tot aangesig. Nou ken ek slegs gedeeltelik, maar eendag sal ek ten volle ken, soos ek ten volle geken is. (1 Korintiërs 13:8-12).

Die opdrag om stil te wees, kan ook verwys na die Evangelie van Johannes wat geskryf is nadat Johannes na Efese teruggekeer het.

Die verborgenheid van God is ‘n tema regdeur die Bybel. God het ‘n plan en Hy openbaar die plan soos Hy kies. (Romeine 16:25,26). Efesiërs 1:9,10 en 3:1-11), ook oor Israel (Daniël 9:24, 26).

Die engel maak ‘n aankondiging, bevestig deur ‘n eed. (Daniël 12:7).

Hy verklaar dat daar nie meer vertraging sal wees nie.  In Daniël het die tyd nog nie aangebreek nie.  Hier verstaan Johannes, wat ná die openbaring van Jesus leef, die profesie van Daniël en is in staat om dit in ‘n vollediger sin oor te dra.  Dit is nie meer verseël nie. God het reeds aan Moses belowe om sonde te oordeel in Deuteronomium 32:32-43. Sy oordeel word beskryf as dodelike gif en gif van slange.

Die eed is: Daar sal nie meer vertraging wees nie. Daar is geen tyd oor om die vernietiging van die Antichris te vermy nie. (Hebreërs 10:37).

Die raaisel word onthul.  Johannes is getuie van ‘n kosmiese oomblik van voltooiing.

 Aan Hom wat magtig is om julle te versterk, volgens die evangelie van Jesus Christus wat ek verkondig, en volgens die openbaring van die misterie, wat eeue lank verswyg was, (Romeine 16:25).

Hy het die geheimenis van sy wil aan ons bekend gemaak,  soos Hy dit goedgedink en in Christus voorgeneem het, om die volheid van die tye te bestuur, en om alle dinge – die dinge in die hemel en die dinge op die aarde – onder een Hoof in Christus saam te bring, (Efesiërs 1:9,10)

en om almal in te lig wat die uitvoering van die geheimenis is wat vir eeue lank verborge was in God, wat alle dinge geskep het; (Efesiërs 3:9).

Die misterie wat vir eeue en geslagte lank verborge was, is nou aan sy heiliges bekend gemaak  (Kolossense 1:26).

Dit is my doel dat hulle harte, deur liefde saamgebind bemoedig mag word, en dat hulle kan kom tot die volle rykdom van allesomvattende insig, ja, tot die kennis van die misterie van God, naamlik Christus,  (Kolossense 2:2)

God belowe begrip aan sy heiliges.

Die uur vir sonde om geopenbaar te word, het aangebreek – 2 Tessalonisense 2:3. Die toneel is gereed vir die finale verowering. Die verborgenheid van God moet vervul word. Die volle doel van God met die mensdom sal geopenbaar word. 

Die verborgenheid van God is Jesus. Hy was die hemel se geheim tot Sy lewe op aarde, dood en opstanding

Die lewe is moeilik; boosheid heers, maar die waarborg is totale oorwinning. Al die verkeerde dinge sal reggestel word en al die vrae beantwoord word. Alhoewel boosheid kan floreer, is dit beperk en sal en kan dit nie triomfeer nie.

Johannes het ‘n keuse om die boekrol te neem. Die opdrag word twee keer gegee, maar hy het die opsie om te weier. Openbaring word nooit gedwing nie. Dit is altyd ‘n keuse om te ontvang. 

Hy het die engel gevra om dit te gee (10:9).  Hy neem ten volle deel aan die gesag van Jesus om oordeel en verlossing te voltrek.  Hy “regeer” deur die boek te neem. Hy staan as ‘n simbool van elke heilige om te eet en deel te word van die “groot storie”.  Dit is ‘n volle identifikasie met die verrese Christus. (Filippense 3:10-11)

Hy eet en beskryf die gevolge.

Om iets te eet, is om dit toe te laat om deel van jou innerlike wese te word. God is nie ‘n bykomstigheid wat gedra moet word wanneer die bui dit dikteer nie. Esegiël moes die boekrol eet.

Hy sê toe vir my: “Mensekind, wat jy nou kry, moet jy eet. Eet hierdie •boekrol en gaan praat met die huis van Israel.” Ek het my mond oopgemaak, en Hy het my daardie boekrol laat eet. Toe sê Hy vir my: “Mensekind, jou maag moet jy voed, en jou ingewande moet jy vul met hierdie boekrol wat Ek vir jou gee.” Ek het dit geëet, en dit was so soet soos heuning in my mond.  (Esegiël 3:1,3)

Die beskrywing van soetheid soos ons die Woord van God “eet”, weerklink regdeur die Skrif.

Die oordele van die Here is waaragtig en regverdig.

Dit is meer te wense as goud, ja, as baie fyn goud; (Psalm 119:127)

Soeter ook as heuning en die heuningkoek.  (Psalm 19:10,119:103)

In die Joodse opvoeding was dit gebruiklik om die alfabet te leer, terwyl die letters in ‘n mengsel van meel en heuning op ‘n leiklip geskryf is. As die studente reg geantwoord het, is hulle toegelaat om die lei te lek.

Vir Johannes is die boodskap van die visioen bitter en soet. Dit is soet om gekies te word om God se liefde en goedheid te verkondig, maar bitter om die gevolge van die mens se hardheid van hart en sonde te sien. Dit is altyd ‘n oneindige voorreg om die geheime van die hemel te ken, maar die voorspelling van ondergang en terreur is hartverskeurend, selfs wanneer uiteindelike triomf belowe word.

Die evangelie is soet in liefde, genade en barmhartigheid, maar dit bring ook onvermydelike oordeel, wat bitter is.

Toe u woorde gevind is, het ek hulle verslind.  U woorde was vir my ‘n vreugde, ‘n genot vir my hart.  U Naam is immers oor my uitgeroep, Here, God van alle magte!  (Jeremia 15:16).

En jy, mensekind, luister na wat Ek vir jou sê. Moenie opstandig wees soos die rebelse huis nie. Maak jou mond wyd oop en eet wat Ek vir jou gee. (Esegiël 2:8).

In die woorde van hierdie groot profeet wat die uiteindelike openbaring van ‘n triomfantlike Jesus ervaar en opteken:

Want God het nie sy Seun in die wêreld gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar om die wêreld deur Hom te red. (Johannes 3:17).

Ons het die boek wat God vir ons gegee het.  Die Bybel is ons kaart om ons plek in die voornemens van God te vind en om te verduidelik wat rondom ons aangaan.

Hier is die skakel na die Audio op Spotify: