Ons wêreld is honger vir leierskap. ‘n Man of vrou wat met grootheid van gees kan sin maak uit die chaos van geweld en gebrek en vorentoe beur met ‘n duidelike plan, sodat ons met vertroue kan volg. Die Europese krisis en die Amerikaanse verkiesing sou mens tot op die rand van paniek kon dryf met ‘n wanhooproep na iemand wat kan leiding neem en die vaandel vorentoe dra.

Een van die pragtige komplimente in die Bybel is aan die seuns van Issaskar gegee:

… en van die seuns van Íssaskar, met kundige insig wat die tye betref, om te weet wat Israel moes doen… (1 Kronieke 12:32, OAB)

Dit is werklik my begeerte vir die leiers van die wêreld. My hart roep uit – Here! Gee asseblief vir ons ‘n Nehemia wat in toewyding en gebed aan U, die magtigste heerser van die tyd se guns so swaai dat hy Jerusalem se muur laat bou. Ons het ‘n muur van verdediging nodig. Ons het skrikwekkende vyande wat veg met vrees en planne om te vernietig en te verjaag. Ons leef in die dispensasie van die Heilige Gees en daarom het ons ‘n heilige, geestelike muur nodig.

Toe hoor ek wat die Gees aan die gemeente sê. Jesus het Sy kerk geroep om Nehemia te wees en die muur te bou. Dis ons!

Nehemia dien al jare die koning. Hy het in Persië agtergebly toe die eerste golwe bannelinge na Jerusalem terggekeer het. Hy het sekerlik ‘n mate van lojaliteit teenoor die koning opgebou en duidelik in ‘n vertrouensverhouding met hom gestaan. Die skinker moes hom bewaar van vergiftiging en was baie ure van sy lewe in die koning se teenwoordigheid. Dit het daartoe gelei dat Nehemia ‘n vertroueling van die koning geword het. Sy hartseer oor die berigte van die bedenklike toestand van die muur in Jerusalem is dadelik deur die koning gemerk.

Ons het verlede keer die detail van sy gebede en versoeke bespreek. Hy reis veilig na Jerusalem, doen ‘n bestekopname in die nag en kry die inwoners gemobiliseer vir die bouwerk.

Nehemia 3 beskryf ‘n merkwaardige vertoning van eenheid. Dit is ‘n kerk in aksie, gees-inspireerd met sterk, seker leierskap. Selfs hier is nie almal aan boord nie, maar dit doen nie afbreek aan die suksesvolle samewerking van die meerderheid nie. Hoor ‘n bietjie hierdie stukkie van die verslag!

Die volgende stuk is herstel deur die mense van Tekoa, maar hulle vooraanstaande mense was nie gewillig om swaar werk te doen vir hulle Here nie. (Nehemia 3:5, OAB)

Die hoofstuk lees soos amptelike, gedetailleerde verslaggewing van ‘n triomfantelike projek. Party groepe het groot dele van die muur gebou, die poorte herstel, deure, skarniere en sluitbalke ingesit. Party het die herstelwerk voor hulle eie woonplekke gedoen. Sommige het soveel as 450m van die muur gebou. Argeoloeë het met die opgrawings ‘n muur van 2,5m dik gevind. Dit was ‘n reuse taak wat in bonatuurlike eenheid voltooi is.

Dit is betekenisvol dat die herstelwerk voor sommige inwoners se privaat woonplekke as deel van die amptelike verslaggewing ingesluit word. Die muur word gebou deur elke persoon se persoonlike toewyding, hoe gering ook al. Net so sal die geestelike muur van die Christendom gebou word in privaathuise met die toewyding van individue. Elkeen se bydrae tel. Net een mens maak ‘n verskil. Dink maar aan Ester wat geroep en verhef is vir die spesifieke tyd waarin sy dapper moes optree en haar ganse volk red.

Moenie die dag van klein dingetjies gering ag nie. (Sagaria 4:10 NAB)

Die eenheid en magsvertoon van die bouprojek het die vyand in ‘n storm van woede laat invaar met ‘n tirade wat amper komies oorkom.

Toe Sanballat hoor ons bou die muur, was hy woedend. Hy het met groot ergernis smalend teen die Judeërs uitgevaar en vir sy medeamptenare en vir die soldate in Samaria gesê: “Waarmee is die arme Judeërs besig? Wil hulle vir hulle ‘n stadsmuur bou? Wil hulle offerandes bring en in een dag klaarmaak? Wil hulle die klippe laat herleef uit daardie hope stof en as?” Tobija die Ammoniet het langs Sanballat gestaan en hy het gesê: “Laat hulle bou! Daardie klipmuur van hulle sal omval as ‘n jakkals daarteen spring!” (Nehemia 4:1-3, NAB)

Dit klink na desperate pogings tot ontmoediging, so asof hulle klaar die oorwinning van God in die geestelike realm bespeur. Die kerk is die lig in die donker wêreld. Die kerk moet leiding neem. Dit is ons wat die muur bou, al is dit net voor ons eie woonplekke. Ons is die ore wat moet hoor wat die gees aan die gemeente sê. Die kerk is die lampstaanders van Openbaring 1, met Jesus wat tussen ons staan. Dit is Sy stem wat praat en roep: Ligte, kamera….aksie!

Hy het in sy Hand die boekrol van die geskiedenis geneem en die seëls gebreek sodat die tye kon uitrol. Ons ken Hom wat waardig is om die wêreld se storie te ontvou. Hy praat met Sy kerk as Hy die sewe gemeentes in Openbaring 2 en 3 aanspreek. Die vermaninge is om die hindernisse te verwyder sodat ons Hom in Sy volheid kan sien en Sy seën kan ervaar.

Hoe reusagtig en oorweldigend die taak ookal mag klink, is dit ons, die kerk van Jesus, wat die leiding moet neem en in die bres moet staan.

Die muur van Jerusalem het die stad beskerm. Dit moes die vyand uithou. Daar was 10 poorte om die regte mense in te laat. Net so is ons muur. Ons word beskerm teen die vyand en laat die regte mense en invloede toe om binne te kom.

Die muur is ook ons getuienis na buite. Dit spreek van ons herstel in Christus uit die ou lewe van vernietiging in nuwe lewe, saam met Jesus uit die dood opgewek.

Die muur is ‘n bewuswording van vyandskap. Die duiwel is dood tevrede as jy ‘n naam-Christen bestaan voer. Sodra jy egter met intensie die nuwe lewe in Jesus najaag, skrik hy wakker en begin aanval.

Daar is ‘n hele aantal vyande wat met hierdie vertelling identifiseer kan word.

• Tydens jare van vreemde invloede het die volk van Israel mekaar onderduk. Volgens die gebruik is iemand wat nie sy skuld kon betaal nie, in slawerny verkoop. So het heelwat slawe hulle eie landgenote gedien. Ons maak ook slawe van ons naastes en geliefdes. Ons kritiseer en verneder, soms selfs in die kerk en gebruik ons erfenis in Jesus om te onderdruk. Ons soek ons eie belang, status en welvaart ten koste van ander.

Na ek dit oorweeg het, het ek die skuld op die vooraanstaande burgers en die ampsdraers gelê en vir hulle gesê: “Julle is besig om julle volksgenote uit te buit!” (Nehemia 5:7 NAB)

Hoor wat die Gees aan die gemeente sê:

Moet niks uit selfsug of eersug doen nie, maar in nederigheid moet die een die ander hoër ag as homself. Julle moenie net elkeen aan sy eie belange dink nie, maar ook aan dié van ander. (Filippense 2:3,4, NAB)

Net aan die voete van die Kruis in gebed sal die wortel van trots en onderdrukking uitgeroei word.

God se volk leef ook in ‘n staat van insolvensie, opgevreet deur skuld en rente. Indien dit opgeëis sou word, sou soveel in armoede verval het. Dit is nie die finansiële spanning wat die Here bedoel het nie.

Bou die muur, Bodemklipvriende. Die groot rots wat die muur stewig maak is tiende en die blymoedige, geesvervulde gewer van Korintiërs.

Hoor wat die Gees aan die gemeente sê:

Bring die volle tiende na die voorraadkamer toe sodat daar iets te ete in my huis kan wees, en toets My hierin, sê die Here die Almagtige. Toets My of Ek nie die vensters van die hemel vir julle sal oopmaak en vir julle reën sal uitgiet, meer as wat julle kan gebruik nie.

Ek sal die sprinkane keer dat hulle nie die oes op julle land vernietig nie, en dat julle wingerde nie sonder vrugte is nie, sê die Here die Almagtige.

Dan sal al die nasies julle as gelukkige mense beskou; julle sal in ‘n begeerlike land woon, sê die Here die Almagtige. (Maleagi 3:10-12, NAB)

Paulus maak gehoorsaamheid aan die Heilige Gees noodsaaklik met betrekking tot gee.

Dink daaraan: wie karig saai, sal karig oes; en wie volop saai, sal volop oes.

Elkeen moet gee soos hy hom in sy hart voorgeneem het, nie met teensin of uit dwang nie, want God het die blymoedige gewer lief. (2 Korintiërs 9:6,7,NAB)

Meer nog, dit is nie ons kennis van Jesus wat ons deur ander mense, volgens hoorsê, verkry wat ons in moeilike tye dra nie. Dit is ons eie ondervinding van God se stem in Sy woord en oortuiging in ons gemoed wat ons sterk maak. Ons moet Hom ken in die krag van Sy opstanding. (Filippense 3:10,11, Amplified)

Leef jy in armoede aan die gesproke Woord?

Dit is ook moontlik dat die kerk vir wêreldse gewin gebruik word en losbandigheid verdra. Probleme skei die koring van die kaf, die skape (wat die Herder se stem hoor) van die bokke, die wat sê dat hulle Christene is, maar eintlik aan die “sinagoge van die Satan” behoort. (Openbaring 3:9)

God sal self Sy kerk suiwer, net soos Hy aan die dissipels verduidelik het dat die engele die koring van die onkruid (wat soos koring lyk as dit jonk is) sal skei. Ons mag nie oordeel nie. Ons moet wel onderskei tussen die ware en die valse. (Matteus 13:30)

• In die tyd van Nehemia is die Sabbat verontagsaam. Vir ons is die Sabbat ‘n persoon, Jesus. Dit is slegs in Hom wat ons volkome rus kan hê. Lees gerus Jesaja 58 oor die Sabbat en die groot seën wat die ware rus van God inhou.

Hoor wat die Gees aan die gemeente sê.

As jy nie op die sabbat oortree nie, op my heilige dag doen net wat jy wil nie, as jy die sabbat ‘n vreugde noem, as jy die heilige dag van die Here in ere hou, as jy dit eer deur nie jou gewone gang te gaan nie, nie te doen net wat jy wil nie, en nie handel dryf nie, sal jy vreugde vind in die Here. Ek sal jou die land weer in besit laat neem, Ek sal jou laat eet van die opbrengs van die land van jou vader Jakob. Ek, die Here, het dit gesê (Jesaja 58:13,14 NAB)

Jesus pas nie in by ons “gewone gang” nie. Ons moet by Hom aanpas.

Daar is werklik seën op die afsondering van ‘n rusdag as ‘n breek van daaglikse roetine, solank mens nie wetties daarmee omgaan en ander oordeel wat dit nie op jou manier doen nie. Onderhouding van die Sabbat is persoonlik. Hoor wat die Here sê, want Hy weet wat jy nodig het.

• Die onderskeid tussen ware toewyding en oppervlakkigheid is onderstreep en word beskryf met burgers in die “buiteposte”.

Wat betref die nedersettings met hulle boerderygebiede, daar het van die Judeërs in Kirjat-Arba en sy buiteposte gewoon, in Dimona en sy buiteposte, in Kabseël en die nedersettings by hom. (Nehemia 11:25)

Nehemia het meer werkers nodig gehad en die mense buite Jerusalem ook genader. Sommige van hulle was onwillig en moes spesiaal aangemoedig word om deel van die plan te word.

Ons kry baie sulke Christene. Hulle is gemaklik deel van die kerk, maar wil nie ongebalanseerd voorkom nie. Hulle sien ‘n lewe van volkome toewyding as fanaties en kyk neer op mense wat ‘n “kruk” nodig het.

• Vroue in die Ou Testament word dikwels as tipes of beginsels uitgebeeld en die verhouding met hulle as afvalligheid (hoerery) beskryf. Verhoudings met vreemde vroue (beginsels en ‘n lewenswyse verwyderd van God) veroorsaak ‘n gemengde nageslag.
• Verder het amptelike teenkanting nie net die bouprojek bedreig nie, maar ook die toewyding van die volk. Nehemia moes teen hulle opstaan. Ons staan dikwels teen owerhede en hooggeplaastes wat projekte in die wiele wil ry. God is groter. Hy kan die koning se gesindheid swaai.

Ek het die vooraanstaande burgers van Juda sterk aangespreek en vir hulle gesê: “Hoe kan julle so ‘n verkeerde ding doen dat julle die sabbat ontheilig? (Nehemia 13:17)

Die kerk het die plan. Die kerk is toegerus met die Heilige Gees. Dit is al en alles wat ons nodig het.

Ons moet die muur bou, sodat ons vyande komies desperaat is omdat hulle hulle eie nederlaag sien kom.